هوش مصنوعی: چشم ما، که نماینده‌ی وجود ماست، با نور الهی به ما نگاه می‌کند و در واقع، به واسطه‌ی آن نور، خداوند نیز ما را می‌بیند.

هوش مصنوعی: چشم ما هیچ چیز دیگری را نمی‌بیند، زیرا او که حقیقت دارد، تنها یک وجود است.

هوش مصنوعی: هر کسی که فقط به خود اهمیت دهد و خود را در مرکز توجه قرار دهد، قادر به دیدن حقیقت نیست و تنها اشتباهات دیگران را می‌بیند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در کنار ما نشسته باشد و در دریایی از عشق و دوستی غوطه‌ور شود، به خوبی ما را خواهد شناخت و با ما آشنا خواهد شد.

هوش مصنوعی: عارفی که جمال حق را دیده باشد، هرگاه به او نظر کند، همانند دیدن کسی روبه‌رو می‌باشد.

هوش مصنوعی: کسی که از درد و رنج خود آگاه است و آن را به جان می‌خرد، می‌تواند از همان درد نیز درمانی بیابد.

هوش مصنوعی: اگر فردی رند و خوش‌آمدی مانند یک سید مست به میخانه بیاید، به زیبایی دو جهان را مشاهده خواهد کرد.