هوش مصنوعی: پرندگان باغ آن خوشبو در حال نغمه‌خوانی هستند و برای نعمت‌های خداوند حمد و سپاس می‌گویند.

هوش مصنوعی: زمان به مانند پادشاهان، فرمانروایی می‌کند و انسان‌ها نیز مانند بندگان، از نعمت‌ها بهره‌مند می‌شوند و نان را می‌خورند.

هوش مصنوعی: کسی که نان جو می‌خورد، مانند افراد کم‌توقع و مختصرنگر، به آرامی و با صبری که دارد، از تحمل بار سنگین و مشکلات زندگی کناره‌گیری می‌کند.

هوش مصنوعی: آفرینش انسان‌ها و ویژگی‌های خوب آن‌ها، نویدبخش زیبایی و روشنایی است. زیبایی و نورانی بودن او مانند روشنایی ماه است که از درخشش خورشید ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی دل کسی پاک و خالص باشد، حتی اگر گنجی در نزدیکی او باشد، همیشه از مشکلات و رنج‌های زندگی به دور است و شادی و آرامش واقعی را تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به احساسات عمیق و غم‌انگیز خود اشاره می‌کند. او به تعداد بسیار زیادی آه و ناله اشاره می‌کند که از دلش برآمده و این نشان‌دهنده تنهایی و آرزوهای سخت اوست. این احساسات همواره در وجود او جاری است و به نظر می‌رسد که هیچ راه مفرّی از آن‌ها نیست. شاعر به نوعی دلسوزی و اندوه اشاره دارد که در دلش نهفته است.

هوش مصنوعی: جبرئیل از درختی خاص و مقدس آمده و بر او سوگند خورده که این مسئله برایش بسیار دشوار است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس غیر از او در عالم بشری وجود ندارد که در جستجوی محبت و شادی، هم دل‌تنگی کند و هم بخندد.

هوش مصنوعی: خُلق او تحت این پوشش، با محبت و مهربانی زخم‌ها و آسیب‌هایی را متحمل شده است.

هوش مصنوعی: سال‌ها پیش، به واسطه یک نفس ناگوار، چرخ زندگی دچار تغییراتی شد و روحش آسیب دید.

هوش مصنوعی: گلشکر با دل خود آشتی داشت و از این رو هیچ چیز ناگواری نمی‌تواند او را آزرده کند.

هوش مصنوعی: کسی که زبان بدی دارد و از آن استفاده می‌کند، به خود و دیگران آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: زمانی که زبان از آسیب و ضرر مردم دلسرد شد، به بالا و بر فراز عرش جای گرفت.

هوش مصنوعی: قامت او به قدری زیبا و دل‌انگیز است که وقتی خم می‌شود، عرش نیز در مقابل او سر تعظیم فرود می‌آورد.

هوش مصنوعی: وقتی که لحظه‌ای درنگ می‌کنی و نشسته‌ای، به راحتی می‌توانی از سختی‌ها و مشکلات عبور کنی.

هوش مصنوعی: تمام وجود را با لبان و چشمانت به سلامی گرم پر و بهره‌مند کن.

هوش مصنوعی: او همیشه مانند دریا است که محرابش در آتش عشق بی‌پایان غوطه‌ور است.

هوش مصنوعی: در آن عمیق و بی‌پایان دریا، بار هزاران نهنگ آدم‌خوار وجود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی به سجده رفتی و یاد خدا کردی، آتش عشق و شوق را در وجود همه وجود زدی.

هوش مصنوعی: تمام جهان به نوعی وابسته به اوست و حتی انسان‌ها و جن‌ها نیز در مقایسه با او، در شمار اندکی هستند.

هوش مصنوعی: ماه هرگز به تیره‌گی نمی‌گراید و شمس هرگز نمی‌گذارد که چیزی بر اساس قوانینش محو شود.

هوش مصنوعی: قدرت و ارزش او فراتر از زمین و آسمان است و حتی عرش نیز زیر سر او قرار دارد.

هوش مصنوعی: در مسیر محبت پیامبر، هیچ انسانی برتر از او نیست و هیچ چیزی بالاتر از مقام او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در مسیر او، تنها بالا رفتن و ترقی وجود دارد و محل او، مانند درخت عود، دارای ویژگی‌های خاص و ارزشمندی است.

هوش مصنوعی: این احساس وجود دارد که در بهشت و در کنار نعمت‌های جاودانی مانند نور و حوری‌ها، او همچنان در آرامش و سکون باقی مانده و به عهد و پیمانی که بسته است وفادار مانده است.

هوش مصنوعی: اگر درهای آسمان را هم بگشایند، او از آن نخواهد ترسید.

هوش مصنوعی: اسب چابکی که در میدان نبرد از خود نشان داده، دیگر از شریعت و قوانین آن پیروی نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: نفسی که به خاطر عشق او به وجود آمده، طاقت و قدرت آن نفس از چه کسی است که بتواند آن را تحمل کند؟

هوش مصنوعی: زمانی که نفس انسانی با دل و احساسات عمیق و سوزان همراه باشد، همانند جریانی دریا یا آتش در درونش، می‌تواند به شدت تأثیرگذار و شعله‌ور شود.

هوش مصنوعی: راه مشخصی که باید طی شود، پر از خطر و موانع است و کسی نمی‌تواند بدون شناخت و آگاهی از آن عبور کند.

هوش مصنوعی: به دنبال سلامتی و جان آن سرور و بزرگ سادات، حیوان بارکش را برای پرداخت زکات آماده کرده‌اند.

هوش مصنوعی: افسوس که در این دنیا، حرف‌ها و نشانه‌ها به گونه‌ای غیر عادی و گیج کننده به ذهن می‌آید.