هوش مصنوعی: دیروز فرصتی از عمرم را برخواستم و در کنار گل‌ها و درختان شمشاد آرامش یافتم.

هوش مصنوعی: من در آغوش کسی بودم که به خاطر دیدنش، احساس می‌کردم مقام و موقعیتی بالاتر از خورشید دارم.

هوش مصنوعی: من تمامی زیبایی‌ها و نعمت‌های طبیعی مانند نرگس، شمشاد، سوسن، مشک، نقره، ماه و گل را تا هنگام سحر جمع‌آوری کرده بودم.

هوش مصنوعی: لبخند و زیبایی مانند سیم و سوسن بر چهره‌ام نقش بسته بود و زمانی که به لبم نزدیک می‌شدند، مانند شیر و شکر احساس شیرینی و لطافت می‌کردم.

هوش مصنوعی: دست او دور گردن من حلقه شده بود و من هم دست خود را دور گردن او حلقه کرده بودم.

هوش مصنوعی: صبح که به周 متن نگاه کردم، تفاوت زیادی نمی‌دیدم. چنیر به اندازه طلا زیبا بود و گلی که داشتم نیز بوی خوش عنبر را می‌داد.

هوش مصنوعی: وقتی موذن یک بار "الله اکبر" را می‌گوید، اگر امیدوار به بزرگ‌تری از آن نباشم، من کافر هستم.