هوش مصنوعی: بیا و در این دنیا ببین که چگونه افراد صاحب معنویت و درک عمیق از زندگی، با دل‌تنگی و غم سروکار دارند. بیاین تا رحمت و محبت و generosity الهی را مشاهده کنی.

هوش مصنوعی: بیا ببینم که چقدر عشق و اشتیاق در دل عاشقان وجود دارد و چطور آن‌ها در مسیر جدایی کنکاش می‌کنند. در میان زهدپرستان و عارفان، دانش و حکمت را در عمق درک و فهم آنها مشاهده خواهی کرد.

هوش مصنوعی: در دنیای معنوی، افرادی با ویژگی‌های راستین و عمیق وجود دارند که صدای دل‌انگیز و احساسات زیبا و شیرین آن‌ها، روح همه را شاداب و خوشحال می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در این زندان سلطنتی به دل و جان نگاه کنی، احساس ناراحتی می‌کنی، اما خوشحالی روح هر مؤمنی را مانند باغی در بهشت می‌توانی بیابی.

هوش مصنوعی: گاه خود را در بهشت‌های عالی می‌بینی و گاه در میدان نبرد با مردان بزرگ خود را مشاهده می‌کنی.

هوش مصنوعی: در بین مسلمانان تنها چیزی که می‌بینی، رفتار و حرف‌های ظاهری آنهاست. باید در اعمال این مردان به دنبال حقیقت و معنا باشی.

هوش مصنوعی: همه مردان از دنیا رفته‌اند و اکنون در این کشتار، در سراسر جهان فقط ظلم و ستم دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به احوال و احساسات درونی فردی اشاره دارد که در محیطی ناامیدکننده و پر از درد و رنج قرار دارد. بویی که به سوی میدان می‌آید و گرد و غبار اطراف زندان، همگی نمادهای محنت و غم هستند. فرد از دلایل و مشقات فراوانی که در ایوان دارد و از منظره‌ی دردناک اطراف خود به شدت متاثر است. این احساس به نوعی از بندهای عاطفی و اجتماعی نیز اشاره می‌کند که او را به شدت آزار می‌دهد و ذهن و قلب او را در تنگنا قرار داده است.

هوش مصنوعی: در این دنیا، آداب و رسوم به گونه‌ای است که اگر مردان حقیقت و واقعیت را در این جهان تاریک مشاهده کنی، می‌بینی که آنها چگونه در این فضا زندگی می‌کنند. ای مسلمانان، به این نکته توجه کنید.

هوش مصنوعی: اگر مردی را ببینی که صداقت و راستگویی دارد، آنچنان او را ببین که گویی گرگی را در مکانی امن و مقدس دیده‌ای.

هوش مصنوعی: چطور ممکن است که انسان با بررسی وجود خود بتواند نشان دهد که از آن تحقیقات هیچ نتیجه‌ای نگرفته و حالا نمی‌بیند و درک نمی‌کند.

هوش مصنوعی: در کدام نظام و قانونی، حرام جایز است؟ ای مسلمانان، چگونه می‌توانی کسی را که حرامزاده است، با عنوان سلم و صلح‌جو معرفی کنی، در حالی که این تناقض را در قسم و سوگند شاهد هستی؟

هوش مصنوعی: اگر از خدا نترسی و از عدالت او نپرسی، اما خوشی و آرامش تو به وسیله منافع و صلحی که می‌بینی، به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: در این دنیای خاموشی که به عنوان زندان توصیف شده، چشمان دل را باز کن و به دور و برت نگاه کن. در آنجا افراد بسیاری وجود دارند که همدم و هم صحبت همدیگر هستند، و تو به راحتی می‌توانی صدای آنها را بشنوی.

هوش مصنوعی: در آنجا نه کسی برتری دارد و نه کسی حقارت، نه حاکم و سرور وجود دارد و نه جمعیتی یا خدمتگزارانی را می‌توان مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به توصیف وضعیتی می‌پردازد که در آن هیچ چیز از زیبایی‌ها و لذت‌های دنیوی حاضر نیست. نه نشانه‌ای از ثروت و قدرت، نه نشانه‌ای از شادی و هنر موسیقی، و نه صدای رقص و نواهایی که روح را شاداب کند، دیده نمی‌شود. این بیان می‌تواند به عدم وجود لذت و زیبایی در حالت کنونی اشاره داشته باشد.

هوش مصنوعی: نه از عدالت و انصاف خبری مانده و نه از ظلم و ستم ظالمان. حتی نشانه‌ای از ستمگران و خدمت‌گزاران هم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر به زیر سنگ و خاک نگاهی بیندازی، همه پادشاهان دنیا را خواهی دید. اما آن روزی را که پادشاهان ایرانی در این دنیا حضور داشتند، کجا می‌توانی پیدا کنی؟

هوش مصنوعی: اگر به جوانان نگاه کنی، می‌بینی که در زیر پای آنها زمین لبریز از خون است. این نشان می‌دهد که عشق و احساسات عمیق‌تری در زیر این سختی‌ها و چالش‌ها وجود دارد.

هوش مصنوعی: ای مسلمانان، بترسید که اگر این حالت تغییر کند و واقعیت روشن شود، دیگر جایی برای دیدن زیبایی‌های محبوب نخواهید داشت.

هوش مصنوعی: سنایی می‌گوید: خودت کمی تامل کن و ببین که فردا حال و روزت چگونه خواهد بود. از این حرف‌های بی‌محتوا، در آینده چیزهای زیادی را در چشمت خواهی دید.

هوش مصنوعی: اگر خداوند به تو لطفی کند و از این وضعیت رها شوی، وگرنه با این ویژگی‌ها، نجات خود را ناچیز بشمار.