هوش مصنوعی: بدی و ستم، ظلمی که مظلومان را در چنگال بیدادگران می‌کشد، جان جوان‌ترین و بهترین انسان‌ها را گرفته است.

هوش مصنوعی: ای شاه بدون سر، من حسین هستم که پسر پیامبر است. من شافع روز قیامت هستم و در این دنیا بی‌کس و یاور هستم.

هوش مصنوعی: آن که پس از پیامبر، گمراهان را هدایت کرد و دلیل راهنمایی آن‌ها بود، از نسل فردی است که نهر آب شیرین را می‌آورد.

هوش مصنوعی: کسی که به آسمان پرواز کرد و مانند جبرئیل بالا رفت، از نرمی و لطافت اهل کوفه بدنش پر از بال و زیبایی شد.

هوش مصنوعی: ای سلطان، من حسینم، نوه پیامبر. در روز قیامت شفاعت می‌کنم و در تنهایی و بدون یاری، من حسینم.

هوش مصنوعی: ای سکینه، به سمت میدان برو و زودتر حرکت کن تا پدرت به خود بیاید و بر صورتش عطر بپاشی.

هوش مصنوعی: ای رقیه، برای شاه کربلا از رحمت آسمانی یاری بگیر، که در این دنیا هر یتیم را به تنهایی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، من حسینم که تنها و بی‌یار در عالم وجود دارم. من فرزند پیامبر هستم و در روز قیامت شفاعت‌کننده خواهم بود.

هوش مصنوعی: زینب، ای مادر مصیبت‌ها، زمان فریاد و دردست. کار به جایی رسیده است که حسین با خنجر بران در آستانه‌ی شهادت است.

هوش مصنوعی: ذوالجناح، اسب خسرو، با لب‌هایی تشنه از میدان نبرد به سمت زین قفل شده، می‌آید و به حالت افسرده‌ای به نظر می‌رسد. اسب شاه دین به شکل خاصی مورد توجه قرار دارد.

هوش مصنوعی: ای امام بزرگوار حسین، که فرزند پیامبر هستی و در روز قیامت شفاعت‌گری. تو کسی هستی که در این دنیا تنها و بی‌یار مانده‌ای.

هوش مصنوعی: ای ام کلثوم، همان طور که تیر غم در قلب من نشسته، حق خواهد رسید و بعد از این، دل تو فریاد خواهد زد.

هوش مصنوعی: ای کسی که در سختی و ظلم زندگی می‌کنی، در گوشه‌ی خانه‌ات چادر بر سر کن تا یادآور اسیری‌ات باشد، ای کسی که دل خونین داری.

هوش مصنوعی: ای سرور بزرگ من، حسین که نوه پیامبر است. در روز قیامت شفاعت‌کننده من حسین است. من بی‌کس و یاری در این دنیا حسین هستم.

هوش مصنوعی: ای زیبایی تو همچون شمعی است که نور را در فضای سخت و تاریک می‌تاباند، تو دختر پیامبر خاتم، ای بزرگ بانوی زنان.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چشمانت را به خاطر محبت و وفا به کربلا ببندی، از باغ بهشت عبور کن.

هوش مصنوعی: ای سرور بی‌همتا، من حسین هستم که فرزند پیامبر است. در روز قیامت، من شفیع مردم هستم و در این دنیا، بی‌کس و یار مانده‌ام.

هوش مصنوعی: ای علی، ای کسی که همیشه یاور یتیمان بوده‌ای، در کربلا با شمشیر حیدری خود بر ما نگاهی بیفکن.

هوش مصنوعی: به خاطر ضربه‌ای که بر صورت بچه‌های حسین خورده، چهره‌ای نیلوفری شکل گرفته است، تا اینکه زنی بی‌پروا بر جسد عمر شمی شعله‌ای بیفکند.

هوش مصنوعی: ای شاه بی‌سرباز، من فرزند پیامبرم؛ شفاعت‌کننده در روز قیامت، و در این دنیا بی‌کس و یاورم.

هوش مصنوعی: ای پیامبر بزرگوار، در میان کوفیان که احترام و ادب را فراموش کرده‌اند، حالا عابدان و پرهیزگاران در کنار تو به بی‌احترامی مشغولند.

هوش مصنوعی: غم و اندوهت از کربلا تا شهر شام ادامه پیدا کرد و تو را همراه با سنان و شمر و خولی به سفر برد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه بی‌همتا، من حسینم که فرزند پیامبر است. در روز رستاخیز، شفاعت‌کننده خواهم بود و در این دنیا تنها و بدون هیچ یاری‌دهنده‌ای هستم.

هوش مصنوعی: زینت آغوش دوش پیامبر، رحمت برای جهانیان، بدون غسل و کفن و به حالت عریان و بی‌سر بر روی زمین مانده است.

هوش مصنوعی: از صبح جوانی تا پایان عمر، همیشه در سوگ و عزای فرزند فاطمه (سلام‌الله‌علیها) گریه‌کننده و داغدار بود.

هوش مصنوعی: ای پادشاه بی‌نظیر، من فرزند دختر پیامبر هستم. من شفاعت‌کننده در روز قیامت هستم و در این دنیا بی‌کسی و تنهایی را تحمل می‌کنم.