سام میرزا صفوی » تذکرهٔ تحفهٔ سامی » صحیفهٔ دوم در ذکر سادات و علما » صحیفهٔ اول : در ذکر سادات رفیع الدرجات » ۷۴- امیر اصیلی

<div class="n" id="bn1"><p>از سادات شهر قم است و سیدی آدمی صفت، این مطلع از اوست :</p></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دردا که مرا بر سر کویت نگذارند</p></div>
<div class="m2"><p>یک چشم زدن دیدن رویت نگذارند</p></div></div>

تحفه سامی (مشتمل بر اسامی و آثار قریب هفتصد شاعر از شعرای نامدار و گمنام ) - سام میرزای صفوی - تصویر ۶۲

۷۵- میر شمس الدین محمد

از سادات شهر قم است و سیدی آدمی صفت این مطلع از اوست 
دردا که مرا بر سر کویت نگذارند
یک چشم زدن دیدن رویت نگذارند

هوش مصنوعی: این شعر درباره احساس اندوه و کمبود دیدار معشوق است. شاعر از سادات شهر قم است و در مطلع شعر، با ابراز تأسف، به ناامیدی از دیدن چهره محبوبش اشاره می‌کند. او آرزو دارد که بتواند فقط یک لحظه نگاهش را به محبوب بیندازد، اما این امید نیز از او سلب شده است.

۷۳- میر مرسل

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دردا که مرا بر سر کویت نگذارند</p></div>
<div class="m2"><p>یک چشم زدن دیدن رویت نگذارند</p></div></div>

دردا که مرا بر سر کویت نگذارند
یک چشم زدن دیدن رویت نگذارند

۷۴- امیر اصیلی

هوش مصنوعی: او از خانواده سادات در شهر قم است و شخصیتی برجسته دارد.

از سادات شهر قم است و سیدی آدمی صفت، این مطلع از اوست :

هوش مصنوعی: آه که ای کاش مرا بر سر کویت رها نمی‌کردند و اجازه می‌دادند حتی برای یک لحظه هم که شده، چهره زیبایت را ببینم.

دردا که مرا بر سر کویت نگذارند

یک چشم زدن دیدن رویت نگذارند

۷۴- امیر اصیلی

اطلاعات

برگردان به زبان ساده