هوش مصنوعی: او انسانی عامی بود و عمرش به نود سال رسید. در آن سن، به شعر گفتن خیلی علاقه داشت، به‌طوری که وقتی برادرش را که فوت کرده بود، در تابوت می‌بردند، او از پشت تابوت پیاده‌روی می‌کرد و شعر می‌سرود. او در سال 1349 هجری شمسی در محل دفن خود فوت کرد. یکی از اشعارش این‌گونه آغاز می‌شود:

هوش مصنوعی: گاهی اوقات، تنها زخم یک شمشیر از سوی آن قاتل کافی است و یک قطره آب از تیغ او نیز برای کشتن کافی است.