سلمان ساوجی » دیوان اشعار » قطعات » قطعه شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شنودم که می‌گفت بشوده به شیخ </p></div>
<div class="m2"><p>که احوال حاجی است در اضطراب </p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چه من دوش خوابی عجب دیده‌ام </p></div>
<div class="m2"><p>که سیلی در آمد ز کوه زراب </p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>عمارات حاجی و پالانهاش </p></div>
<div class="m2"><p>همی برد و می‌کرد یکسر خراب </p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>یکی از خبیثان شهر این سخن </p></div>
<div class="m2"><p>به جایی رسانید و دادش جواب </p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>نمایند هر شب خران را بخواب </p></div>
<div class="m2"><p>که پالان گران را ببردست آب </p></div></div>

قطعه شمارهٔ ۱۲

شنودم که می گفت بشوده به شیخ 
که احوال حاجی است در اضطراب 
چه من دوش خوابی عجب دیده ام 
که سیلی در آمد ز کوه زراب 
عمارات حاجی و پالانهاش 
همی برد و می کرد یکسر خراب 
یکی از خبیثان شهر این سخن 
به جایی رسانید و دادش جواب 
نمایند هر شب خران را بخواب 
که پالان گران را ببردست آب

قطعه شمارهٔ ۱۰

قطعه شمارهٔ ۱۱

شنودم که می‌گفت بشوده به شیخ 

که احوال حاجی است در اضطراب 

چه من دوش خوابی عجب دیده‌ام 

که سیلی در آمد ز کوه زراب 

عمارات حاجی و پالانهاش 

همی برد و می‌کرد یکسر خراب 

یکی از خبیثان شهر این سخن 

به جایی رسانید و دادش جواب 

نمایند هر شب خران را بخواب 

که پالان گران را ببردست آب 

قطعه شمارهٔ ۱۱

اطلاعات