گنجور

شمارهٔ ۱

دلا تویی که به کار خودت گزیده خدا
برای عشق بتانت نیافریده خدا
ازین عزیزی خود را قیاس کن که جهان
ترا فروخته چون یوسف و خریده خدا
وجود خاکی ما مهر سجده ملک است
به حیرتم که درین مشت گل چه دیده خدا
به تنگنای حبابی محیط چون گنجد؟
به دل ز قدرت خویش است آرمیده خدا
هوای وصل بتان است عیب دل چو حباب
براو ز لطف، ازآن پرده ای کشیده خدا
ز حرف وصل بتان آنچه گفته ایم به دل
شنیده و ز کرم کرده ناشنیده خدا
چو گل، سلیم همه پرده گر شود، رسواست
کسی که پرده ی ناموس او دریده خدا

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دلا تویی که به کار خودت گزیده خدا
برای عشق بتانت نیافریده خدا
هوش مصنوعی: ای دل، تو همان کسی هستی که خداوند برای عشق معشوقه‌ات تو را خلق نکرده است.
ازین عزیزی خود را قیاس کن که جهان
ترا فروخته چون یوسف و خریده خدا
هوش مصنوعی: خودت را با این عزیز مقایسه کن؛ که دنیا تو را همانند یوسف فروخته و خدا تو را خریده است.
وجود خاکی ما مهر سجده ملک است
به حیرتم که درین مشت گل چه دیده خدا
هوش مصنوعی: وجود انسانی ما نشانه‌ای از سجده فرشتگان است. من در شگفتم که در این تکه‌ای از خاک، چه چیزی در نظر خداوند ارزشمند است.
به تنگنای حبابی محیط چون گنجد؟
به دل ز قدرت خویش است آرمیده خدا
هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌گوید که چگونه می‌شود خدای بزرگ و بی‌نهایت در یک فضای محدود و کوچک مانند حباب جا بگیرد. در واقع، خداوند به خاطر قدرت و بزرگی‌اش می‌تواند در دل انسان‌ها ساکن شود.
هوای وصل بتان است عیب دل چو حباب
براو ز لطف، ازآن پرده ای کشیده خدا
هوش مصنوعی: آرزو به وصال معشوقان است و دل، مانند حبابی است که از لطف الهی به آن پرده‌ای کشیده شده است.
ز حرف وصل بتان آنچه گفته ایم به دل
شنیده و ز کرم کرده ناشنیده خدا
هوش مصنوعی: آنچه از عشق وصال معشوقان گفته‌ایم، در دل شنیده شده و خدا از روی کرم خود، این گفته‌ها را نشنیده گرفته است.
چو گل، سلیم همه پرده گر شود، رسواست
کسی که پرده ی ناموس او دریده خدا
هوش مصنوعی: به مانند گل، اگر همه زشتی‌ها از بین برود، کسی که پرده‌ی عفت و ناموسش پاره شده است، پیش خدا رسوا خواهد بود.