هوش مصنوعی: از درد و غم عشق که باعث ناراحتی ما شد، صدایی از خود درآوردیم و هیجانی در دنیا ایجاد کردیم.

هوش مصنوعی: ما با سگ خود دوستی و الفتی را آغاز کردیم و در این راه، غیرت و غیرت انسانی را در دل‌ها شعله‌ور کردیم.

هوش مصنوعی: در نتیجه بدشانسی ما، هیچ نور و امیدی بر روی گیاهان و خارها نتابید و نتوانستیم در این باغ همانند خانه‌ای برای خود بسازیم.

هوش مصنوعی: ما پیش از این که این ناله‌ها را سر دهیم، هیچ سودی از بی‌تابی‌مان به دست نیاوردیم و خودمان را در دردی که به زبان آوردیم، غرق کردیم.

هوش مصنوعی: ای وای، از زمانی که عشق تو را به دست آورده‌ام، احساس جاودانگی کرده‌ام و بدون تو، خود را در عذاب و مشکل بی‌پایان گرفتار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در دل او نفوذ کردیم و با آهی در نیمه شب، در تاریکی تیرکی را بر نشانه‌ای انداختیم.

هوش مصنوعی: در نهایت، از روی بی‌صبری و شوقی که به داستان زیبایی داشتیم، نکته‌ای بیان کردیم و این باعث ایجاد هیجانی در دنیا شد.

هوش مصنوعی: با ورود طبیب، خود را ضعیف و ناتوان نشان دادیم و به او گفتیم که در برادر دردمند خود یاری کند.