هوش مصنوعی: من هرگز شادی را بدون غم در این دنیا تجربه نکرده‌ام و از اینکه دل‌خوشی ندارم، خوشحال هستم.

هوش مصنوعی: من به یاد آن پادشاه چینی هستم که اگرچه در نگه‌داری اموال کمبودی دارم، اما مانند تو که می‌کنی ظلم و بیداد، هیچ یاد نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: روز کدام است که بدون لب شیرین تو، همچون فرهاد که به ناکامی دچار شد، حسرتی به دل نداشته باشم؟

هوش مصنوعی: آینه از دست آرایشگر گرفت و اعلام کرد که از تو به خاطر زیبایی الهی‌ات هیچ قدردانی نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: حالا که صدای ناتوانان به خاطر ضعفی دیگر به گوش می‌رسد، من دیگر از قدرت فریاد زدن بی‌بهره‌ام.

هوش مصنوعی: از کسی که مانند ابر از تو شکایت نکند، در میان افرادی که در اطرافت هستند، نه بنده‌ای وجود دارد و نه آزاد.