هوش مصنوعی: دیروز در خانقاه از یک درویش درباره نوشته‌ای پرسیدم.

هوش مصنوعی: گفت ای یاد تجلی، شب گذشته از شگفتی پر شده است.

هوش مصنوعی: تا صبح قیامت، در زیر خاک، دل روشن و چراغی از آگاهی دایم در دل دارم.

هوش مصنوعی: محل زندگی پیر بزرگوار، بهشتی است که به مانند باغ و شاخ و برگ‌های زیبا و سرسبز به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: کسی که از غیر دوست دور شده و فقط به زیبایی‌های دوست متمرکز شده، مانند کسی است که به هدف نهایی خود دست یافته است.

هوش مصنوعی: او به جستجوی تاریخ خود پرداخت و نشان داد که در دلش اثر عمیقی از یک خاطره تلخ وجود دارد.