بسم االله الرحمن الرحیم

اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ اَلَّذِی خَلَقَ (۱) خَلَقَ اَلْإِنْسٰانَ مِنْ عَلَقٍ (۲) اِقْرَأْ وَ رَبُّکَ اَلْأَکْرَمُ (۳) اَلَّذِی عَلَّمَ‌ بِالْقَلَمِ (۴) عَلَّمَ اَلْإِنْسٰانَ مٰا لَمْ یَعْلَمْ (۵) کَلاّٰ إِنَّ اَلْإِنْسٰانَ لَیَطْغیٰ (۶) أَنْ رَآهُ اِسْتَغْنیٰ (۷) إِنَّ إِلیٰ رَبِّکَ اَلرُّجْعیٰ (۸) أَ رَأَیْتَ اَلَّذِی یَنْهیٰ (۹) عَبْداً إِذٰا صَلّٰی (۱۰) أَ رَأَیْتَ إِنْ کٰانَ عَلَی اَلْهُدیٰ (۱۱) أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْویٰ (۱۲) أَ رَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَ تَوَلّٰی (۱۳) أَ لَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اَللّٰهَ یَریٰ (۱۴) کَلاّٰ لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعاً بِالنّٰاصِیَةِ (۱۵) نٰاصِیَةٍ کٰاذِبَةٍ خٰاطِئَةٍ (۱۶) فَلْیَدْعُ نٰادِیَهُ (۱۷) سَنَدْعُ اَلزَّبٰانِیَةَ (۱۸) کَلاّٰ لاٰ تُطِعْهُ وَ اُسْجُدْ وَ اِقْتَرِبْ (۱۹)

بنام خداوند بخشاینده مهربان

بخوان بنام پروردگارت که آفرید (۱) آفرید انسان را از خون بسته (۲) بخوان پروردگار تو است کریم‌تر (۳) آنکه تعلیم نوشتن بقلم (۴) آموزانید انسان را آنچه نمی‌دانست (۵) حقا بدرستی که انسان عصیان می‌ورزد (۶) به اینکه دید خود را که بی‌نیاز شد (۷) بدرستی که بسوی پروردگار تو است بازگشت (۸) آیا دیدی کسی را که منع کند (۹) بنده را چون نماز کند (۱۰) آیا دیدی که اگر بود بر هدایت (۱۱) یا امر کرد بپرهیزکاری (۱۲) آیا دیدی که اگر تکذیب کرد و روی گردانید (۱۳) آیا ندانست که خدا می‌بیند (۱۴) نه چنانست هر آینه اگر با نایستد خواهم گرفت البته کسانشان بموی پیشانی (۱۵) پیشانی دروغگوی خطاکار (۱۶) پس باید که بخواند اهل مجلسش را (۱۷) زود باشد بخوانیم زبانیه را (۱۸) نه چنانست فرمان مبر او را و سجده کن و نزدیک شو (۱۹)