فَلاٰ أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (۱۵) اَلْجَوٰارِ اَلْکُنَّسِ (۱۶) وَ اَللَّیْلِ إِذٰا عَسْعَسَ (۱۷) وَ اَلصُّبْحِ إِذٰا تَنَفَّسَ (۱۸) إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ (۱۹) ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی اَلْعَرْشِ مَکِینٍ (۲۰) مُطٰاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ (۲۱) وَ مٰا صٰاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ (۲۲) وَ لَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ اَلْمُبِینِ (۲۳) وَ مٰا هُوَ عَلَی اَلْغَیْبِ بِضَنِینٍ (۲۴) وَ مٰا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطٰانٍ رَجِیمٍ (۲۵) فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ (۲۶) إِنْ هُوَ إِلاّٰ ذِکْرٌ لِلْعٰالَمِینَ (۲۷) لِمَنْ شٰاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ (۲۸) وَ مٰا تَشٰاؤُنَ إِلاّٰ أَنْ یَشٰاءَ اَللّٰهُ رَبُّ اَلْعٰالَمِینَ (۲۹)

پس سوگند یاد نمی‌کنم پس رونده (۱۵) سیر کننده پنهان شونده‌اند (۱۶) و شب چون پشت کند (۱۷) و صبح چون پدید آید (۱۸) که آن هر آینه سخن فرستاده‌ایست گرامی (۱۹) صاحب توانای نزد خداوند عرش با منزلت (۲۰) فرمان برده پس امینست (۲۱) و نیست صاحب شما دیوانه (۲۲) و بتحقیق دید او را در افق روشن (۲۳) و نیست او در غیب بخیل (۲۴) و نباشد سخن شیطان رانده شده (۲۵) پس کجا می‌روند (۲۶) نیست آن مگر پندی مر جهانیان را (۲۷) مر آن کسی را خواست از شما که مستقیم شود (۲۸) و نخواهید مگر آنکه خواهد خدا که پروردگار عالمیانست (۲۹)