بسم االله الرحمن الرحیم

عَمَّ یَتَسٰاءَلُونَ (۱) عَنِ اَلنَّبَإِ اَلْعَظِیمِ (۲) اَلَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ (۳) کَلاّٰ سَیَعْلَمُونَ (۴) ثُمَّ کَلاّٰ سَیَعْلَمُونَ (۵) أَ لَمْ نَجْعَلِ اَلْأَرْضَ مِهٰاداً (۶) وَ اَلْجِبٰالَ أَوْتٰاداً (۷) وَ خَلَقْنٰاکُمْ أَزْوٰاجاً (۸) وَ جَعَلْنٰا نَوْمَکُمْ سُبٰاتاً (۹) وَ جَعَلْنَا اَللَّیْلَ لِبٰاساً (۱۰) وَ جَعَلْنَا اَلنَّهٰارَ مَعٰاشاً (۱۱) وَ بَنَیْنٰا فَوْقَکُمْ سَبْعاً شِدٰاداً (۱۲) وَ جَعَلْنٰا سِرٰاجاً وَهّٰاجاً (۱۳) وَ أَنْزَلْنٰا مِنَ اَلْمُعْصِرٰاتِ مٰاءً ثَجّٰاجاً (۱۴) لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَبٰاتاً (۱۵) وَ جَنّٰاتٍ أَلْفٰافاً (۱۶)

بنام خدای بخشاینده مهربان

از چه می‌پرسند (۱) از خبر بزرگ (۲) آنکه ایشانند در آن اختلاف‌کنندگان (۳) نه چنین است زود باشد که بدانند (۴) پس نه چنین است زود باشد که بدانند (۵) آیا نگردانیدیم زمین را بستر (۶) و کوه‌ها را میخها (۷) و آفریدیم شما را جفت (۸) و گردانیدیم خواب شما را آسایش (۹) و گردانیدیم شب را پوشش (۱۰) و گردانیدیم روز را وقت زیست (۱۱) و بنا کردیم بالای شما هفت استوار (۱۲) و قرار دادیم چراغی تابان (۱۳) و فرو فرستادیم از فشارنده‌ها آبی ریزان (۱۴) تا بیرون آریم بآن دانه و رستنی (۱۵) و بوستانهای بهم پیچیده درختانش (۱۶)