گنجور
صفی علیشاهصفی علیشاه

۴- آیات ۳۸ تا ۴۸

کُلُّ نَفْسٍ بِمٰا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ (۳۸) إِلاّٰ أَصْحٰابَ اَلْیَمِینِ (۳۹) فِی جَنّٰاتٍ یَتَسٰاءَلُونَ (۴۰) عَنِ اَلْمُجْرِمِینَ (۴۱) مٰا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ (۴۲) قٰالُوا لَمْ نَکُ مِنَ اَلْمُصَلِّینَ (۴۳) وَ لَمْ نَکُ نُطْعِمُ اَلْمِسْکِینَ (۴۴) وَ کُنّٰا نَخُوضُ مَعَ اَلْخٰائِضِینَ (۴۵) وَ کُنّٰا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ اَلدِّینِ (۴۶) حَتّٰی أَتٰانَا اَلْیَقِینُ (۴۷) فَمٰا تَنْفَعُهُمْ شَفٰاعَةُ اَلشّٰافِعِینَ (۴۸)

هر نفسی بآنچه کسب کرده در گرو است (۳۸) جز اصحاب دست راست (۳۹) که در بهشتها می‌پرسند (۴۰) از گناهکاران (۴۱) چه چیز درآورد شما را در دوزخ (۴۲) گویند نبودیم از نمازگزاران (۴۳) و نبودیم اطعام کنیم درمانده را (۴۴) و بودیم که صحبت بیهوده داشتیم با بیهودگان (۴۵) و بودیم ما که تکذیب می‌نمودیم روز جزا را (۴۶) تا آمد ما را یقین (۴۷) پس نفع نه بخشید آنها را درخواست شفاعت‌کنندگان (۴۸)

هست هر نفسی به کردارش رهین
نزد حق الاّ که اصحاب یمین
زآنکه ایشانند مفکوک الرقاب
فارغ از اندیشۀ رنج و ثواب
در بهشتند اعنی اصحاب یمین
می کنند از هم سئوال مجرمین
ما بپرسیدیم گویند از چه راه
مر شما را گشت دوزخ جایگاه
می بگویند اهل دوزخ در جواب
ما نبودیم از مصلّین در حساب
ما نمی دادیم مسکین را طعام
خوض می کردیم در عیب کرام
با گروه خائضین که بودشان
عیب احمد (ص) و اهل ایمان در زبان
وآنکه می بودیم در تکذیب هین
از کتاب و از رسول و یوم دین
تا که مرگ آمد به ما پس نیست نفع
در شفاعت از شفیعان بهر دفع
۳- آیات ۳۱ تا ۳۷: وَ مٰا جَعَلْنٰا أَصْحٰابَ اَلنّٰارِ إِلاّٰ مَلاٰئِکَةً وَ مٰا جَعَلْنٰا عِدَّتَهُمْ إِلاّٰ فِتْنَةً لِلَّذِینَ کَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ اَلَّذِینَ أُوتُوا اَلْکِتٰابَ وَ یَزْدٰادَ اَلَّذِینَ آمَنُوا إِیمٰاناً وَ لاٰ یَرْتٰابَ اَلَّذِینَ أُوتُوا اَلْکِتٰابَ وَ اَلْمُؤْمِنُونَ وَ لِیَقُولَ اَلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ اَلْکٰافِرُونَ مٰا ذٰا أَرٰادَ اَللّٰهُ بِهٰذٰا مَثَلاً کَذٰلِکَ یُضِلُّ اَللّٰهُ مَنْ یَشٰاءُ وَ یَهْدِی مَنْ یَشٰاءُ وَ مٰا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ إِلاّٰ هُوَ وَ مٰا هِیَ إِلاّٰ ذِکْریٰ لِلْبَشَرِ (۳۱) کَلاّٰ وَ اَلْقَمَرِ (۳۲) وَ اَللَّیْلِ إِذْ أَدْبَرَ (۳۳) وَ اَلصُّبْحِ إِذٰا أَسْفَرَ (۳۴) إِنَّهٰا لَإِحْدَی اَلْکُبَرِ (۳۵) نَذِیراً لِلْبَشَرِ (۳۶) لِمَنْ شٰاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَتَقَدَّمَ أَوْ یَتَأَخَّرَ (۳۷)۵- آیات ۴۹ تا ۵۶: فَمٰا لَهُمْ عَنِ اَلتَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ (۴۹) کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ (۵۰) فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ (۵۱) بَلْ یُرِیدُ کُلُّ اِمْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُؤْتیٰ صُحُفاً مُنَشَّرَةً (۵۲) کَلاّٰ بَلْ لاٰ یَخٰافُونَ اَلْآخِرَةَ (۵۳) کَلاّٰ إِنَّهُ تَذْکِرَةٌ (۵۴) فَمَنْ شٰاءَ ذَکَرَهُ (۵۵) وَ مٰا یَذْکُرُونَ إِلاّٰ أَنْ یَشٰاءَ اَللّٰهُ هُوَ أَهْلُ اَلتَّقْویٰ وَ أَهْلُ اَلْمَغْفِرَةِ (۵۶)

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: خانم مقصودی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.