سَلْهُمْ أَیُّهُمْ بِذٰلِکَ زَعِیمٌ (۴۰) أَمْ لَهُمْ شُرَکٰاءُ فَلْیَأْتُوا بِشُرَکٰائِهِمْ إِنْ کٰانُوا صٰادِقِینَ (۴۱) یَوْمَ یُکْشَفُ عَنْ سٰاقٍ وَ یُدْعَوْنَ إِلَی اَلسُّجُودِ فَلاٰ یَسْتَطِیعُونَ (۴۲) خٰاشِعَةً أَبْصٰارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَ قَدْ کٰانُوا یُدْعَوْنَ إِلَی اَلسُّجُودِ وَ هُمْ سٰالِمُونَ (۴۳) فَذَرْنِی وَ مَنْ یُکَذِّبُ بِهٰذَا اَلْحَدِیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لاٰ یَعْلَمُونَ (۴۴) وَ أُمْلِی لَهُمْ إِنَّ کَیْدِی مَتِینٌ (۴۵) أَمْ تَسْئَلُهُمْ أَجْراً فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ (۴۶) أَمْ عِنْدَهُمُ اَلْغَیْبُ فَهُمْ یَکْتُبُونَ (۴۷) فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَ لاٰ تَکُنْ کَصٰاحِبِ اَلْحُوتِ إِذْ نٰادیٰ وَ هُوَ مَکْظُومٌ (۴۸) لَوْ لاٰ أَنْ تَدٰارَکَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرٰاءِ وَ هُوَ مَذْمُومٌ (۴۹) فَاجْتَبٰاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ اَلصّٰالِحِینَ (۵۰)

بپرس از ایشان کدامتان بآن گفتید (۴۰) آیا مر ایشان را شریکانند پس بیارید شرکاء ایشان را اگر هستید راستگویان (۴۱) روزی که کشف کرده شود از ساق و خوانده شوند بسجود پس نتوانند (۴۲) که فرود افتاده باشند چشمهاشان فرو گیرد ایشان را خواری و بتحقیق بودند که خوانده می‌شدند بسجود و ایشانند تندرستان (۴۳) پس واگذار مر او کسی که تکذیب می‌کند این سخن را بزودی در نوردیم از راهی که ندانند (۴۴) و مهلت می‌دهیم ایشان را بدرستی که کید من محکم است (۴۵) آیا می‌خواهی از ایشان مزدی پس ایشان از تاوان گران‌بارشدگانند (۴۶) آیا نزد ایشانست از غیب پس ایشان می‌نویسند (۴۷) پس صبر کن حکم پروردگارت را و مباش چون رفیق ماهی هنگامی که ندا کرد و اوست در خشم (۴۸) اگر نه آن بود که دریافت آن را نعمتی از پروردگارش انداخته می‌شود بجایی و او بود خیانت کرده شده (۴۹) پس برگزید آن را پروردگارش پس گردانید او را از نیکان (۵۰)