إِنْ یَثْقَفُوکُمْ یَکُونُوا لَکُمْ أَعْدٰاءً وَ یَبْسُطُوا إِلَیْکُمْ أَیْدِیَهُمْ وَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوءِ وَ وَدُّوا لَوْ تَکْفُرُونَ (۲) لَنْ تَنْفَعَکُمْ أَرْحٰامُکُمْ وَ لاٰ أَوْلاٰدُکُمْ یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ یَفْصِلُ بَیْنَکُمْ وَ اَللّٰهُ بِمٰا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (۳) قَدْ کٰانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرٰاهِیمَ وَ اَلَّذِینَ مَعَهُ إِذْ قٰالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنّٰا بُرَآؤُا مِنْکُمْ وَ مِمّٰا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ کَفَرْنٰا بِکُمْ وَ بَدٰا بَیْنَنٰا وَ بَیْنَکُمُ اَلْعَدٰاوَةُ وَ اَلْبَغْضٰاءُ أَبَداً حَتّٰی تُؤْمِنُوا بِاللّٰهِ وَحْدَهُ إِلاّٰ قَوْلَ إِبْرٰاهِیمَ لِأَبِیهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَکَ وَ مٰا أَمْلِکُ لَکَ مِنَ اَللّٰهِ مِنْ شَیْ‌ءٍ رَبَّنٰا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنٰا وَ إِلَیْکَ أَنَبْنٰا وَ إِلَیْکَ اَلْمَصِیرُ (۴) رَبَّنٰا لاٰ تَجْعَلْنٰا فِتْنَةً لِلَّذِینَ کَفَرُوا وَ اِغْفِرْ لَنٰا رَبَّنٰا إِنَّکَ أَنْتَ اَلْعَزِیزُ اَلْحَکِیمُ (۵) لَقَدْ کٰانَ لَکُمْ فِیهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کٰانَ یَرْجُوا اَللّٰهَ وَ اَلْیَوْمَ اَلْآخِرَ وَ مَنْ یَتَوَلَّ فَإِنَّ اَللّٰهَ هُوَ اَلْغَنِیُّ اَلْحَمِیدُ (۶) عَسَی اَللّٰهُ أَنْ یَجْعَلَ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ اَلَّذِینَ عٰادَیْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً وَ اَللّٰهُ قَدِیرٌ وَ اَللّٰهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ (۷)

اگر یابند شما را باشند مر شما را دشمنان و گشایند بشما دستهاشان و زبانهاشان ببدی و آرزو کردند کاش کافر بودندی (۲) سودی ندهد هرگز شما را رحمتهاتان و نه فرزندانتان روز قیامت جدایی می‌اندازد میانتان و خداست بآنچه می‌کنید بینا (۳) بتحقیق که باشد مر شما را اقتدای نیکو در ابراهیم و آنان که بودند با او هنگامی که گفتند مر قومشان را بدرستی که بیزاریم از شما و از آنچه می‌پرستید از غیر خدا انکار ورزیدیم بشما و پدید آمد میانه ما و میانه شما دشمنی و کینه‌ورزی همیشه تا که ایمان آرید بخدا تنهاست او مگر گفتن ابراهیم مر پدرش را که هر آینه آمرزش خواهم من برای تو و مالک نیستم ترا از خدا هیچ چیز پروردگار ما بر تو توکل کردیم و بسوی تو بازگشت نمودیم و بسوی تست بازگشت (۴) پروردگار ما مگردان ما را فتنه برای آنان که کافر شدند و بیامرز ما را پروردگار ما بدرستی که تویی عزیز حکیم (۵) بتحقیق که باشد مر شما را اقتدای نیکو مر کسی را که هست امیدواری بخدا و روز بازپسین و آنکه روی گرداند پس بدرستی که خدا اوست بینیاز ستوده (۶) شاید که خدا بگرداند میانه شما و میانه آنان که دشمن داشتید از ایشان دوستی و خدا تواناست و خدا آمرزنده مهربان است (۷)