۷- آیات ۲۵ تا ۲۹
لَقَدْ أَرْسَلْنٰا رُسُلَنٰا بِالْبَیِّنٰاتِ وَ أَنْزَلْنٰا مَعَهُمُ اَلْکِتٰابَ وَ اَلْمِیزٰانَ لِیَقُومَ اَلنّٰاسُ بِالْقِسْطِ وَ أَنْزَلْنَا اَلْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَ مَنٰافِعُ لِلنّٰاسِ وَ لِیَعْلَمَ اَللّٰهُ مَنْ یَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّ اَللّٰهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ (۲۵) وَ لَقَدْ أَرْسَلْنٰا نُوحاً وَ إِبْرٰاهِیمَ وَ جَعَلْنٰا فِی ذُرِّیَّتِهِمَا اَلنُّبُوَّةَ وَ اَلْکِتٰابَ فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ وَ کَثِیرٌ مِنْهُمْ فٰاسِقُونَ (۲۶) ثُمَّ قَفَّیْنٰا عَلیٰ آثٰارِهِمْ بِرُسُلِنٰا وَ قَفَّیْنٰا بِعِیسَی اِبْنِ مَرْیَمَ وَ آتَیْنٰاهُ اَلْإِنْجِیلَ وَ جَعَلْنٰا فِی قُلُوبِ اَلَّذِینَ اِتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً وَ رَهْبٰانِیَّةً اِبْتَدَعُوهٰا مٰا کَتَبْنٰاهٰا عَلَیْهِمْ إِلاَّ اِبْتِغٰاءَ رِضْوٰانِ اَللّٰهِ فَمٰا رَعَوْهٰا حَقَّ رِعٰایَتِهٰا فَآتَیْنَا اَلَّذِینَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَ کَثِیرٌ مِنْهُمْ فٰاسِقُونَ (۲۷) یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا اِتَّقُوا اَللّٰهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ یُؤْتِکُمْ کِفْلَیْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ وَ اَللّٰهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ (۲۸) لِئَلاّٰ یَعْلَمَ أَهْلُ اَلْکِتٰابِ أَلاّٰ یَقْدِرُونَ عَلیٰ شَیْءٍ مِنْ فَضْلِ اَللّٰهِ وَ أَنَّ اَلْفَضْلَ بِیَدِ اَللّٰهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشٰاءُ وَ اَللّٰهُ ذُو اَلْفَضْلِ اَلْعَظِیمِ (۲۹)
بدرستی که فرستادیم رسولانمان را با بینهها و فرو فرستادیم با ایشان کتاب و میزان را تا قیام نمایند مردمان بعدل و فرستادیم آهن را در آنست آسیبی سخت و منفعتها برای مردمان و تا بدانند خدا کسی را که یاری کند او را و رسولانش در نهان بدرستی که خداست توانای عزیز (۲۵) و بتحقیق فرستادیم نوح را و ابراهیم را و گردانیدیم در اولاد آن دو پیغمبری را و کتاب را پس بعضی از آنها هدایت یافتند و بسیاری از ایشانند فاسقان (۲۶) پس از پی در آوردیم بر اثرهای ایشان رسولانمان را و از پی آوردیم عیسی بن مریم را و دادیمش انجیل و گردانیدیم در دلهای آنان که بیرون شدند آن را مهری و رحمتی و رهبانیتی که بدعت ساختند او را ما ننوشتیم آن را بر ایشان مگر جستن رضای خدا پس رعایت ننمودند آن را حق رعایتش پس دادیم آن را که ایمان آوردند از ایشان اجرشان را و بسیاری از ایشانند فاسقان (۲۷) ای آن کسانی که ایمان آوردید بپرهیزید از خدا و ایمان بیاورید برسولش که خواهد شما را دو نصیب از رحمتش و خواهد گردانید برای شما نوری که راه روید بآن و خواهد آمرزید شما را و خداست آمرزنده مهربان (۲۸) تا دانند اهل کتاب اینکه قدرت ندارند بر چیزی از فضل خدا و بدرستی که فضل در دست خداست میدهدش بآنکه میخواهد و خداست صاحب فضل بزرگ (۲۹)
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.