وَ نَزَّلْنٰا مِنَ اَلسَّمٰاءِ مٰاءً مُبٰارَکاً فَأَنْبَتْنٰا بِهِ جَنّٰاتٍ وَ حَبَّ اَلْحَصِیدِ (۹) وَ اَلنَّخْلَ بٰاسِقٰاتٍ لَهٰا طَلْعٌ نَضِیدٌ (۱۰) رِزْقاً لِلْعِبٰادِ وَ أَحْیَیْنٰا بِهِ بَلْدَةً مَیْتاً کَذٰلِکَ اَلْخُرُوجُ (۱۱) کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ أَصْحٰابُ اَلرَّسِّ وَ ثَمُودُ (۱۲) وَ عٰادٌ وَ فِرْعَوْنُ وَ إِخْوٰانُ لُوطٍ (۱۳) وَ أَصْحٰابُ اَلْأَیْکَةِ وَ قَوْمُ تُبَّعٍ کُلٌّ کَذَّبَ اَلرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیدِ (۱۴) أَ فَعَیِینٰا بِالْخَلْقِ اَلْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ (۱۵) وَ لَقَدْ خَلَقْنَا اَلْإِنْسٰانَ وَ نَعْلَمُ مٰا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ اَلْوَرِیدِ (۱۶)

و فرو فرستادیم از آسمان آب را برکت داده شده پس رویانیدیم بآن بوستانها و دانه درویده شونده (۹) و درخت خرمای بلند که مر آن راست شکوفه در هم رسته (۱۰) روزی برای بندگان و زنده گردانیدیم بآن بلده مرده را همچنین است بیرون آمدن (۱۱) تکذیب کردند پیش از ایشان قوم نوح و اصحاب رس و ثمود (۱۲) و عاد و فرعون و برادران لوط (۱۳) و اصحاب ایکه و قوم تبع همگی تکذیب نمودند رسولان را پس لازم شد وعید من (۱۴) آیا پس ناتوان شدیم بآفریدن نخست بلکه ایشان در شکنند از آفریدن تو (۱۵) و بتحقیق آفرید انسان را و می‌دانیم آنچه وسوسه می‌کند بآن نفسش و ما نزدیکتریم باو از رگ گردن (۱۶)