أَمْ حَسِبَ اَلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ یُخْرِجَ اَللّٰهُ أَضْغٰانَهُمْ (۲۹) وَ لَوْ نَشٰاءُ لَأَرَیْنٰاکَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِیمٰاهُمْ وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ اَلْقَوْلِ وَ اَللّٰهُ یَعْلَمُ أَعْمٰالَکُمْ (۳۰) وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ حَتّٰی نَعْلَمَ اَلْمُجٰاهِدِینَ مِنْکُمْ وَ اَلصّٰابِرِینَ وَ نَبْلُوَا أَخْبٰارَکُمْ (۳۱) إِنَّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اَللّٰهِ وَ شَاقُّوا اَلرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مٰا تَبَیَّنَ لَهُمُ اَلْهُدیٰ لَنْ یَضُرُّوا اَللّٰهَ شَیْئاً وَ سَیُحْبِطُ أَعْمٰالَهُمْ (۳۲) یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اَللّٰهَ وَ أَطِیعُوا اَلرَّسُولَ وَ لاٰ تُبْطِلُوا أَعْمٰالَکُمْ (۳۳) إِنَّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اَللّٰهِ ثُمَّ مٰاتُوا وَ هُمْ کُفّٰارٌ فَلَنْ یَغْفِرَ اَللّٰهُ لَهُمْ (۳۴) فَلاٰ تَهِنُوا وَ تَدْعُوا إِلَی اَلسَّلْمِ وَ أَنْتُمُ اَلْأَعْلَوْنَ وَ اَللّٰهُ مَعَکُمْ وَ لَنْ یَتِرَکُمْ أَعْمٰالَکُمْ (۳۵)

بلکه پنداشتند آنان که در دلهاشان مرض است که هرگز بیرون نخواهد آورد خدا کینه‌های ایشان را (۲۹) و اگر می‌خواستم هر آینه نموده بودیم بتو ایشان را پس شناخته بودی‌شان بعلامتشان و می‌شناسی ایشان را در روش گفتار و خدا می‌داند کردار شما را (۳۰) و هر آینه می‌آزمائیم البته شما را تا بدانیم جهادکنندگان را از شما و صبر نمایندگان را و می‌آزمائیم خبرهای شما را (۳۱) بدرستی که آنان که کافر شدند و باز داشتند از راه خدا و مخالفت ورزیدند با رسول از بعد آنکه ظاهر شد مر ایشان را هدایت هرگز ضرر نتوانند رسانید خدا را چیزی و بزودی ناچیز کردند کردارشان را (۳۲) ای آن کسانی که ایمان آوردید فرمان برید خدا را و فرمان برید رسول را و باطل مکنید کردارهاتان را (۳۳) بدرستی که آنان که کافر شدند و باز داشتند از راه خدا پس مردند و ایشان بودند کافران پس هرگز نیامرزد خدا ایشان را (۳۴) پس سستی مکنید و مخوانید بصلح و شما برترانید و خدا با شماست و هرگز کم نمی‌کند از شما کردارهاتان را (۳۵)