أَ وَ لَمْ یَرَوْا أَنَّ اَللّٰهَ اَلَّذِی خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ وَ لَمْ یَعْیَ بِخَلْقِهِنَّ بِقٰادِرٍ عَلیٰ أَنْ یُحْیِیَ اَلْمَوْتیٰ بَلیٰ إِنَّهُ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ (۳۳) وَ یَوْمَ یُعْرَضُ اَلَّذِینَ کَفَرُوا عَلَی اَلنّٰارِ أَ لَیْسَ هٰذٰا بِالْحَقِّ قٰالُوا بَلیٰ وَ رَبِّنٰا قٰالَ فَذُوقُوا اَلْعَذٰابَ بِمٰا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ (۳۴) فَاصْبِرْ کَمٰا صَبَرَ أُولُوا اَلْعَزْمِ مِنَ اَلرُّسُلِ وَ لاٰ تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ مٰا یُوعَدُونَ لَمْ یَلْبَثُوا إِلاّٰ سٰاعَةً مِنْ نَهٰارٍ بَلاٰغٌ فَهَلْ یُهْلَکُ إِلاَّ اَلْقَوْمُ اَلْفٰاسِقُونَ (۳۵)

آیا ندانستند که خدایی که آفرید آسمانها و زمین را و مانده نگشت در آفریدن آنها قادر است بر آنکه زنده گرداند مردگان را آری بدرستی که او بر همه چیزی تواناست (۳۳) و روزی که عرض کرده می‌شوند آنان که کافر شدند بر آتش آیا نیست این حق گویند آری بپروردگار ما گوئید پس بچشید آن عذاب را بسبب بودنتان که کفر می‌ورزیدند (۳۴) پس صبر کن هم چنان که صبر کردن صاحبان ثبات از رسولان و بشتاب مخواه برای ایشان گویا ایشان روزی که می‌بینند آنچه را وعده کرده می‌شوند درنگ نکردند جز ساعتی از روز رسانیدنیست پس آیا هلاک می‌شوند جز گروه فاسقان (۳۵)