بسم االله الرحمن الرحیم

حم (۱) تَنْزِیلُ اَلْکِتٰابِ مِنَ اَللّٰهِ اَلْعَزِیزِ اَلْحَکِیمِ (۲) إِنَّ فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ لَآیٰاتٍ لِلْمُؤْمِنِینَ (۳) وَ فِی خَلْقِکُمْ وَ مٰا یَبُثُّ مِنْ دٰابَّةٍ آیٰاتٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ (۴) وَ اِخْتِلاٰفِ اَللَّیْلِ وَ اَلنَّهٰارِ وَ مٰا أَنْزَلَ اَللّٰهُ مِنَ اَلسَّمٰاءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْیٰا بِهِ اَلْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهٰا وَ تَصْرِیفِ اَلرِّیٰاحِ آیٰاتٌ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ (۵) تِلْکَ آیٰاتُ اَللّٰهِ نَتْلُوهٰا عَلَیْکَ بِالْحَقِّ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَ اَللّٰهِ وَ آیٰاتِهِ یُؤْمِنُونَ (۶) وَیْلٌ لِکُلِّ أَفّٰاکٍ أَثِیمٍ (۷) یَسْمَعُ آیٰاتِ اَللّٰهِ تُتْلیٰ عَلَیْهِ ثُمَّ یُصِرُّ مُسْتَکْبِراً کَأَنْ لَمْ یَسْمَعْهٰا فَبَشِّرْهُ بِعَذٰابٍ أَلِیمٍ (۸) وَ إِذٰا عَلِمَ مِنْ آیٰاتِنٰا شَیْئاً اِتَّخَذَهٰا هُزُواً أُولٰئِکَ لَهُمْ عَذٰابٌ مُهِینٌ (۹) مِنْ وَرٰائِهِمْ جَهَنَّمُ وَ لاٰ یُغْنِی عَنْهُمْ مٰا کَسَبُوا شَیْئاً وَ لاٰ مَا اِتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اَللّٰهِ أَوْلِیٰاءَ وَ لَهُمْ عَذٰابٌ عَظِیمٌ (۱۰)

بنام خداوند بخشاینده مهربان

حم (۱) فرو فرستادن کتاب است از خدای غالب درست کردار (۲) بدرستی که در آسمانها و زمین هر آینه آیتهاست مر گروندگان را (۳) و در آفرینش شما و در آنچه می‌پراکند از جنبنده آیتهاست برای گروهی که یقین می‌کنند (۴) و اختلاف شب و روز و آنچه فرو فرستاد خدا از آسمان از روزی پس زنده گردانید بآن زمین را بعد از مردنش و گردانیدن بادها آیتهاست برای گروهی که می‌یابند بعقل (۵) این آیتهای خداست که می‌خوانیم آن را بر تو براستی پس بکدام سخن بعد از خدا و آیتهایش می‌گروند (۶) وای بر هر دروغگوی گنهکاری (۷) می‌شنود آیتهای خدا را که خوانده می‌شود بر او پس اصرار می‌ورزد سرکشی‌کنان که گویا نشنیده آن را پس مژده ده او را بعذابی دردناک (۸) و چون بداند از آیتهای ما چیزی را می‌گیرد آن را باستهزا آن گروه مر ایشان‌راست عذابی خوارکننده (۹) از پیش رویشان دوزخست و کفایت نمی‌کند از ایشان آنچه کسب کردند چیزی را و نه آنچه گرفتند از غیر خدا دوستان و مر ایشان‌راست عذابی بزرگ (۱۰)