وَ نٰادیٰ فِرْعَوْنُ فِی قَوْمِهِ قٰالَ یٰا قَوْمِ أَ لَیْسَ لِی مُلْکُ مِصْرَ وَ هٰذِهِ اَلْأَنْهٰارُ تَجْرِی مِنْ تَحْتِی أَ فَلاٰ تُبْصِرُونَ (۵۱) أَمْ أَنَا خَیْرٌ مِنْ هٰذَا اَلَّذِی هُوَ مَهِینٌ وَ لاٰ یَکٰادُ یُبِینُ (۵۲) فَلَوْ لاٰ أُلْقِیَ عَلَیْهِ أَسْوِرَةٌ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ جٰاءَ مَعَهُ اَلْمَلاٰئِکَةُ مُقْتَرِنِینَ (۵۳) فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطٰاعُوهُ إِنَّهُمْ کٰانُوا قَوْماً فٰاسِقِینَ (۵۴) فَلَمّٰا آسَفُونٰا اِنْتَقَمْنٰا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنٰاهُمْ أَجْمَعِینَ (۵۵) فَجَعَلْنٰاهُمْ سَلَفاً وَ مَثَلاً لِلْآخِرِینَ (۵۶)

و ندا کرد فرعون در قومش گفت ای قوم من آیا نیست مرا ملک مصر این نهرها می‌رود از زیرم آیا پس نمی‌بینید (۵۱) بلکه من بهترم از این کس که اوست خوار و نزدیک نیست که بیان تواند کرد (۵۲) پس چرا انداخته نشد بر او دستوانها از زر یا نیامدند با او فرشتگان بهم پیوستگان (۵۳) پس از جای برآورد قومش را پس اطاعت کردند او را که ایشان بودند گروهی نافرمان‌برداران (۵۴) پس چون بخشم آوردند ما را انتقام کشیدیم از ایشان پس غرق کردیم ایشان را همگی (۵۵) پس کردیمشان سابقان و مثلی برای آیندگان (۵۶)