أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ اَلصُّمَّ أَوْ تَهْدِی اَلْعُمْیَ وَ مَنْ کٰانَ فِی ضَلاٰلٍ مُبِینٍ (۴۰) فَإِمّٰا نَذْهَبَنَّ بِکَ فَإِنّٰا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ (۴۱) أَوْ نُرِیَنَّکَ اَلَّذِی وَعَدْنٰاهُمْ فَإِنّٰا عَلَیْهِمْ مُقْتَدِرُونَ (۴۲) فَاسْتَمْسِکْ بِالَّذِی أُوحِیَ إِلَیْکَ إِنَّکَ عَلیٰ صِرٰاطٍ مُسْتَقِیمٍ (۴۳) وَ إِنَّهُ لَذِکْرٌ لَکَ وَ لِقَوْمِکَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ (۴۴) وَ سْئَلْ مَنْ أَرْسَلْنٰا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رُسُلِنٰا أَ جَعَلْنٰا مِنْ دُونِ اَلرَّحْمٰنِ آلِهَةً یُعْبَدُونَ (۴۵)

آیا پس تو می‌شنوانی کران را یا راه می‌نمایی کوران را و آنکه باشد در گمراهی آشکار (۴۰) پس اگر ببریم ترا پس بدرستی که مائیم از ایشان انتقام‌کشندگان (۴۱) یا می‌نمائیم البته ترا آنچه وعده کردیم ایشان را پس مائیم بر ایشان قدرت‌دارندگان (۴۲) پس چنگ در زن بآنچه وحی کرده شد بتو بدرستی که تویی بر راه راست (۴۳) و بدرستی که آن هر آینه ذکریست مر ترا و مر قوم ترا و زود باشد که پرسیده شوید (۴۴) و بپرس از آنکه فرستادیم پیش از تو از رسولان ما آیا گردانیدیم از غیر خدای بخشاینده آلهانی که پرستیده شوند (۴۵)