بسم االله الرحمن الرحیم

حم (۱) عسق (۲) کَذٰلِکَ یُوحِی إِلَیْکَ وَ إِلَی اَلَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ اَللّٰهُ اَلْعَزِیزُ اَلْحَکِیمُ (۳) لَهُ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ‌ مٰا فِی اَلْأَرْضِ وَ هُوَ اَلْعَلِیُّ اَلْعَظِیمُ (۴) تَکٰادُ اَلسَّمٰاوٰاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ اَلْمَلاٰئِکَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی اَلْأَرْضِ أَلاٰ إِنَّ اَللّٰهَ هُوَ اَلْغَفُورُ اَلرَّحِیمُ (۵) وَ اَلَّذِینَ اِتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیٰاءَ اَللّٰهُ حَفِیظٌ عَلَیْهِمْ وَ مٰا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَکِیلٍ (۶) وَ کَذٰلِکَ أَوْحَیْنٰا إِلَیْکَ قُرْآناً عَرَبِیًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ اَلْقُریٰ وَ مَنْ حَوْلَهٰا وَ تُنْذِرَ یَوْمَ اَلْجَمْعِ لاٰ رَیْبَ فِیهِ فَرِیقٌ فِی اَلْجَنَّةِ وَ فَرِیقٌ فِی اَلسَّعِیرِ (۷) وَ لَوْ شٰاءَ اَللّٰهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وٰاحِدَةً وَ لٰکِنْ یُدْخِلُ مَنْ یَشٰاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَ اَلظّٰالِمُونَ مٰا لَهُمْ مِنْ وَلِیٍّ وَ لاٰ نَصِیرٍ (۸) أَمِ اِتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیٰاءَ فَاللّٰهُ هُوَ اَلْوَلِیُّ وَ هُوَ یُحْیِ اَلْمَوْتیٰ وَ هُوَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ (۹) وَ مَا اِخْتَلَفْتُمْ فِیهِ مِنْ شَیْ‌ءٍ فَحُکْمُهُ إِلَی اَللّٰهِ ذٰلِکُمُ اَللّٰهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنِیبُ (۱۰)

بنام خدای بخشندۀ مهربان

حم (۱) همچنین وحی می‌فرستد بسوی تو و بسوی آنان که بودند پیش از تو خدای غالب درست کردگار (۳) مر او راست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و اوست بلند مرتبه بزرگ (۴) نزدیک است که آسمانها چاک چاک شوند از بالاشان و ملائکه تسبیح می‌کنند بستایش پروردگارشان و آمرزش می‌طلبند برای آنکه در زمین است دانسته باش که خدا اوست آمرزنده مهربان (۵) و آنان که گرفتند از غیر او دوستان خداست نگهبان برایشان و نیستی تو بر ایشان گماشته (۶) و همچنین وحی کردیم بتو قرآنی عربی تا بیم کنی اصل قریه‌ها را و آنکه پیرامون آنست و بیم کنی از روز جمعیت نیست شکی در آن پاره باشند در بهشت و پاره باشند در دوزخ (۷) و اگر خواسته بود خدا هر آینه کرده بود ایشان را امتی واحد و لیکن داخل می‌کند آن را که خواهد در رحمتش و ستمکاران نیست مر ایشان را هیچ دوستی و نه یاری‌کننده (۸) یا گرفتند از غیر او دوستان پس خدا اوست خداوند و او زنده می‌کند مردگان را و او بر همه چیزی تواناست (۹) و آنچه اختلاف کردید در آن از چیزی پس حکمش بخداست آنست خدای پروردگارم بر او توکل کردم و بسوی او بازگشت می‌نمایم (۱۰)