وَ مِنْ آیٰاتِهِ اَللَّیْلُ وَ اَلنَّهٰارُ وَ اَلشَّمْسُ وَ اَلْقَمَرُ لاٰ تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَ لاٰ لِلْقَمَرِ وَ اُسْجُدُوا لِلّٰهِ اَلَّذِی خَلَقَهُنَّ إِنْ کُنْتُمْ إِیّٰاهُ تَعْبُدُونَ (۳۷) فَإِنِ اِسْتَکْبَرُوا فَالَّذِینَ عِنْدَ رَبِّکَ یُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّیْلِ وَ اَلنَّهٰارِ وَ هُمْ لاٰ یَسْأَمُونَ (۳۸) وَ مِنْ آیٰاتِهِ أَنَّکَ تَرَی اَلْأَرْضَ خٰاشِعَةً فَإِذٰا أَنْزَلْنٰا عَلَیْهَا اَلْمٰاءَ اِهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ إِنَّ اَلَّذِی أَحْیٰاهٰا لَمُحْیِ اَلْمَوْتیٰ إِنَّهُ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ (۳۹) إِنَّ اَلَّذِینَ یُلْحِدُونَ فِی آیٰاتِنٰا لاٰ یَخْفَوْنَ عَلَیْنٰا أَ فَمَنْ یُلْقیٰ فِی اَلنّٰارِ خَیْرٌ أَمْ مَنْ یَأْتِی آمِناً یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ اِعْمَلُوا مٰا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمٰا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (۴۰) إِنَّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا بِالذِّکْرِ لَمّٰا جٰاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَکِتٰابٌ عَزِیزٌ (۴۱) لاٰ یَأْتِیهِ اَلْبٰاطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لاٰ مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ (۴۲) مٰا یُقٰالُ لَکَ إِلاّٰ مٰا قَدْ قِیلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِکَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقٰابٍ أَلِیمٍ (۴۳)

و از آیتهایش شب است و روز و آفتاب و ماه و سجده مکنید مر آفتاب و نه مر ماه را و سجده کنید مر خدایی را که آفرید آنها را اگر هستید او را می‌پرستید (۳۷) پس اگر سرکشی کنند پس آنان که نزد پروردگار تواند تسبیح می‌کنند مر او را بشب و روز و ایشان ملول نمی‌شوند (۳۸) و از آیتهایش اینکه تو می‌بینی زمین را فرسوده افسرده پس چون فرو فرستم بر آن آب را حرکت کند و افزونی پذیرد بدرستی که آنکه زنده گردانید آن را هر آینه زنده کننده مردگانست بدرستی که او بر همه چیز تواناست (۳۹) بدرستی که آنان که میل بباطل می‌کنند در آیتهای ما پوشیده نمی‌باشند بر ما آیا پس کسی که انداخته شود در آتش بهتر است یا کسی که بیاید ایمن روز قیامت بکنید آنچه خواستید بدرستی که او بآنچه می‌کند بیناست (۴۰) بدرستی که آنان که کافر شدند بآن ذکر چون آمد ایشان را و بدرستی که آن هر آینه کتابیست گرامی (۴۱) نیاید آن را باطل از میانه دو دستش و نه از پس سرش فرو فرستادنیست از درست کار ستوده (۴۲) گفته نمی‌شود مر تو را مگر آنچه بحقیقت گفته شد مر رسولان را پیش از تو بدرستی که پروردگار تو هر آینه صاحب آمرزش است و صاحب عقوبت پردرد (۴۳)