وَ إِنَّ یُونُسَ لَمِنَ اَلْمُرْسَلِینَ (۱۳۹) إِذْ أَبَقَ إِلَی اَلْفُلْکِ اَلْمَشْحُونِ (۱۴۰) فَسٰاهَمَ فَکٰانَ مِنَ اَلْمُدْحَضِینَ (۱۴۱) فَالْتَقَمَهُ اَلْحُوتُ وَ هُوَ مُلِیمٌ (۱۴۲) فَلَوْ لاٰ أَنَّهُ کٰانَ مِنَ اَلْمُسَبِّحِینَ (۱۴۳) لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلیٰ یَوْمِ یُبْعَثُونَ (۱۴۴) فَنَبَذْنٰاهُ بِالْعَرٰاءِ وَ هُوَ سَقِیمٌ (۱۴۵) وَ أَنْبَتْنٰا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ (۱۴۶) وَ أَرْسَلْنٰاهُ إِلیٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ (۱۴۷) فَآمَنُوا فَمَتَّعْنٰاهُمْ إِلیٰ حِینٍ (۱۴۸) فَاسْتَفْتِهِمْ أَ لِرَبِّکَ اَلْبَنٰاتُ وَ لَهُمُ اَلْبَنُونَ (۱۴۹) أَمْ خَلَقْنَا اَلْمَلاٰئِکَةَ إِنٰاثاً وَ هُمْ شٰاهِدُونَ (۱۵۰) أَلاٰ إِنَّهُمْ مِنْ إِفْکِهِمْ لَیَقُولُونَ (۱۵۱) وَلَدَ اَللّٰهُ وَ إِنَّهُمْ لَکٰاذِبُونَ (۱۵۲) أَصْطَفَی اَلْبَنٰاتِ عَلَی اَلْبَنِینَ (۱۵۳) مٰا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ (۱۵۴)

و بدرستی که یونس هر آینه از مرسلانست (۱۳۹) وقتی که گریخت بسوی کشتی پر کرده شده (۱۴۰) پس قرعه زد پس شد انداخته‌شدگان (۱۴۱) پس فرو بردش ماهی و او بود ملامت کننده (۱۴۲) پس اگر نه اینکه او بود از تسبیح‌کنندگان (۱۴۳) هر آینه می‌ماند در شکمش تا روزی که برانگیخته می‌شوند (۱۴۴) پس انداختیمش در جایی بی‌پناه و او بود بیمار (۱۴۵) و رویانیدیم بر او درختی از کدو (۱۴۶) و فرستادیم او را بسوی صد هزار یا زیاد می‌آمدند (۱۴۷) پس ایمان آوردند پس کامران کردیمشان تا وقتی (۱۴۸) پس طلب بیان کن از ایشان که آیا مر پروردگار تراست دختران و مر ایشان‌راست پسران (۱۴۹) یا آفریدیم فرشتگان را مؤنثها و ایشان بودند حاضران (۱۵۰) آگاه باش که ایشان از دروغشان هر آینه خواهند گفت (۱۵۱) فرزندان آورد خدا و بدرستی که ایشانند هر آینه دروغگویان (۱۵۲) آیا برگزید دختران را بر پسران (۱۵۳) چیست مر شما را چگونه حکم می‌کنید (۱۵۴)

« در بیان فرار کردن یونس(ع) از قوم خود و در کام ماهی افتادن »