گنجور

۱۰- آیات ۱۱۴ تا ۱۲۲

وَ لَقَدْ مَنَنّٰا عَلیٰ مُوسیٰ وَ هٰارُونَ (۱۱۴) وَ نَجَّیْنٰاهُمٰا وَ قَوْمَهُمٰا مِنَ اَلْکَرْبِ اَلْعَظِیمِ (۱۱۵) وَ نَصَرْنٰاهُمْ فَکٰانُوا هُمُ اَلْغٰالِبِینَ (۱۱۶) وَ آتَیْنٰاهُمَا اَلْکِتٰابَ اَلْمُسْتَبِینَ (۱۱۷) وَ هَدَیْنٰاهُمَا اَلصِّرٰاطَ اَلْمُسْتَقِیمَ (۱۱۸) وَ تَرَکْنٰا عَلَیْهِمٰا فِی اَلْآخِرِینَ (۱۱۹) سَلاٰمٌ عَلیٰ مُوسیٰ وَ هٰارُونَ (۱۲۰) إِنّٰا کَذٰلِکَ نَجْزِی اَلْمُحْسِنِینَ (۱۲۱) إِنَّهُمٰا مِنْ عِبٰادِنَا اَلْمُؤْمِنِینَ (۱۲۲)

و بحقیقت منت نهادیم بر موسی و هارون (۱۱۴) و نجات دادیم آن دو تا را و قومشان را از غمی بزرگ (۱۱۵) و یاری کردیم ایشان را پس بودند ایشان غالبان (۱۱۶) و دادیم آن دو را کتابی واضح (۱۱۷) و هدایت کردیم آن دو تا را راه راست (۱۱۸) و وا گذاشتیم بر ایشان در پیشینیان (۱۱۹) سلام بر موسی و هارون (۱۲۰) بدرستی که ما همچنین پاداش دهیم نیکوکاران را (۱۲۱) بدرستی که آن دوتااند از بندگان ما که گروندگانند (۱۲۲)

موسی و هارون بر آنها منّتی
ما نهادیم از نشان رحمتی
هم خود و هم قومشان را بی ز بیم
باز برهاندیم از کرب عظیم
وَنَصَرْنَاهُم فَکَانُواْ غَالِبِین
هُم وَءَاتَینَا کِتَابَ الْمُستَبِین
راه بنمودیمشان بر راه راست
که به جنّت موصل آن هم بر لقاست
هم ثنای نیک ز ایشان در جهان
باز ما هِشتیم اندر امّتان
باد بر موسی و بر هارون سلام
هست این پاداش نیکان بالتمام
هر دو بودند از عباد مؤمنین
مر مصدّق بر همه احکام دین
۹- آیات ۱۰۴ تا ۱۱۳: وَ نٰادَیْنٰاهُ أَنْ یٰا إِبْرٰاهِیمُ (۱۰۴) قَدْ صَدَّقْتَ اَلرُّؤْیٰا إِنّٰا کَذٰلِکَ نَجْزِی اَلْمُحْسِنِینَ (۱۰۵) إِنَّ هٰذٰا لَهُوَ اَلْبَلاٰءُ اَلْمُبِینُ (۱۰۶) وَ فَدَیْنٰاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ (۱۰۷) وَ تَرَکْنٰا عَلَیْهِ فِی اَلْآخِرِینَ (۱۰۸) سَلاٰمٌ عَلیٰ إِبْرٰاهِیمَ (۱۰۹) کَذٰلِکَ نَجْزِی اَلْمُحْسِنِینَ (۱۱۰) إِنَّهُ مِنْ عِبٰادِنَا اَلْمُؤْمِنِینَ (۱۱۱) وَ بَشَّرْنٰاهُ بِإِسْحٰاقَ نَبِیًّا مِنَ اَلصّٰالِحِینَ (۱۱۲) وَ بٰارَکْنٰا عَلَیْهِ وَ عَلیٰ إِسْحٰاقَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِمٰا مُحْسِنٌ وَ ظٰالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِینٌ (۱۱۳)۱۱- آیات ۱۲۳ تا ۱۳۸: وَ إِنَّ إِلْیٰاسَ لَمِنَ اَلْمُرْسَلِینَ (۱۲۳) إِذْ قٰالَ لِقَوْمِهِ أَ لاٰ تَتَّقُونَ (۱۲۴) أَ تَدْعُونَ بَعْلاً وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ اَلْخٰالِقِینَ (۱۲۵) اَللّٰهَ رَبَّکُمْ وَ رَبَّ آبٰائِکُمُ اَلْأَوَّلِینَ (۱۲۶) فَکَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (۱۲۷) إِلاّٰ عِبٰادَ اَللّٰهِ اَلْمُخْلَصِینَ (۱۲۸) وَ تَرَکْنٰا عَلَیْهِ فِی اَلْآخِرِینَ (۱۲۹) سَلاٰمٌ عَلیٰ إِلْیٰاسِینَ (۱۳۰) إِنّٰا کَذٰلِکَ نَجْزِی اَلْمُحْسِنِینَ (۱۳۱) إِنَّهُ مِنْ عِبٰادِنَا اَلْمُؤْمِنِینَ (۱۳۲) وَ إِنَّ لُوطاً لَمِنَ اَلْمُرْسَلِینَ (۱۳۳) إِذْ نَجَّیْنٰاهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِینَ (۱۳۴) إِلاّٰ عَجُوزاً فِی اَلْغٰابِرِینَ (۱۳۵) ثُمَّ دَمَّرْنَا اَلْآخَرِینَ (۱۳۶) وَ إِنَّکُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَیْهِمْ مُصْبِحِینَ (۱۳۷) وَ بِاللَّیْلِ أَ فَلاٰ تَعْقِلُونَ (۱۳۸)

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: خانم مقصودی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.