۱۰- آیات ۱۱۴ تا ۱۲۲
وَ لَقَدْ مَنَنّٰا عَلیٰ مُوسیٰ وَ هٰارُونَ (۱۱۴) وَ نَجَّیْنٰاهُمٰا وَ قَوْمَهُمٰا مِنَ اَلْکَرْبِ اَلْعَظِیمِ (۱۱۵) وَ نَصَرْنٰاهُمْ فَکٰانُوا هُمُ اَلْغٰالِبِینَ (۱۱۶) وَ آتَیْنٰاهُمَا اَلْکِتٰابَ اَلْمُسْتَبِینَ (۱۱۷) وَ هَدَیْنٰاهُمَا اَلصِّرٰاطَ اَلْمُسْتَقِیمَ (۱۱۸) وَ تَرَکْنٰا عَلَیْهِمٰا فِی اَلْآخِرِینَ (۱۱۹) سَلاٰمٌ عَلیٰ مُوسیٰ وَ هٰارُونَ (۱۲۰) إِنّٰا کَذٰلِکَ نَجْزِی اَلْمُحْسِنِینَ (۱۲۱) إِنَّهُمٰا مِنْ عِبٰادِنَا اَلْمُؤْمِنِینَ (۱۲۲)
و بحقیقت منت نهادیم بر موسی و هارون (۱۱۴) و نجات دادیم آن دو تا را و قومشان را از غمی بزرگ (۱۱۵) و یاری کردیم ایشان را پس بودند ایشان غالبان (۱۱۶) و دادیم آن دو را کتابی واضح (۱۱۷) و هدایت کردیم آن دو تا را راه راست (۱۱۸) و وا گذاشتیم بر ایشان در پیشینیان (۱۱۹) سلام بر موسی و هارون (۱۲۰) بدرستی که ما همچنین پاداش دهیم نیکوکاران را (۱۲۱) بدرستی که آن دوتااند از بندگان ما که گروندگانند (۱۲۲)
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.