وَ آیَةٌ لَهُمْ أَنّٰا حَمَلْنٰا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی اَلْفُلْکِ اَلْمَشْحُونِ (۴۱) وَ خَلَقْنٰا لَهُمْ مِنْ مِثْلِهِ مٰا یَرْکَبُونَ (۴۲) وَ إِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلاٰ صَرِیخَ لَهُمْ وَ لاٰ هُمْ یُنْقَذُونَ (۴۳) إِلاّٰ رَحْمَةً مِنّٰا وَ مَتٰاعاً إِلیٰ حِینٍ (۴۴) وَ إِذٰا قِیلَ لَهُمُ اِتَّقُوا مٰا بَیْنَ أَیْدِیکُمْ وَ مٰا خَلْفَکُمْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ (۴۵) وَ مٰا تَأْتِیهِمْ مِنْ آیَةٍ مِنْ آیٰاتِ رَبِّهِمْ إِلاّٰ کٰانُوا عَنْهٰا مُعْرِضِینَ (۴۶) وَ إِذٰا قِیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمّٰا رَزَقَکُمُ اَللّٰهُ قٰالَ اَلَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ یَشٰاءُ اَللّٰهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاّٰ فِی ضَلاٰلٍ مُبِینٍ (۴۷)

و آیتی است مر ایشان را که ما بار کردیم فرزندانشان را در کشتی پر کرده شده (۴۱) و آفریدیم برای ایشان از مثل آن آنچه سوار می‌شوند (۴۲) و اگر خواهیم غرق می‌گردانیم ایشان را پس نیست فریادرسی مر ایشان را و نه ایشان خلاص کرده می‌شوند (۴۳) مگر رحمتی از ما و تعیشی تا وقتی (۴۴) و چون گفته شود مر ایشان را که بپرهیزید از آنچه میان دستهای شماست و آنچه پس پشت شماست باشد که شما رحمت کرده شوید (۴۵) و نمی‌آید ایشان را هیچ آیتی از آیتهای پروردگارشان مگر که باشند از آن روی گردانندگان (۴۶) و چون گفته شود مر ایشان را که انفاق کنید از آنچه روزی کرد شما را خدا گویند آنان که کافر شدند مر آنان را که ایمان آوردند آیا خوراکی دهیم کسی را که اگر می‌خواست خدا خوراکی داده بود او را نیستید شما مگر در گمراهی روشن (۴۷)