وَ مٰا أَرْسَلْنٰا فِی قَرْیَةٍ مِنْ نَذِیرٍ إِلاّٰ قٰالَ مُتْرَفُوهٰا إِنّٰا بِمٰا أُرْسِلْتُمْ بِهِ کٰافِرُونَ (۳۴) وَ قٰالُوا نَحْنُ أَکْثَرُ أَمْوٰالاً وَ أَوْلاٰداً وَ مٰا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ (۳۵) قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ اَلرِّزْقَ لِمَنْ یَشٰاءُ وَ یَقْدِرُ وَ لٰکِنَّ أَکْثَرَ اَلنّٰاسِ لاٰ یَعْلَمُونَ (۳۶) وَ مٰا أَمْوٰالُکُمْ وَ لاٰ أَوْلاٰدُکُمْ بِالَّتِی تُقَرِّبُکُمْ عِنْدَنٰا زُلْفیٰ إِلاّٰ مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صٰالِحاً فَأُولٰئِکَ لَهُمْ جَزٰاءُ اَلضِّعْفِ بِمٰا عَمِلُوا وَ هُمْ فِی اَلْغُرُفٰاتِ آمِنُونَ (۳۷) وَ اَلَّذِینَ یَسْعَوْنَ فِی آیٰاتِنٰا مُعٰاجِزِینَ أُولٰئِکَ فِی اَلْعَذٰابِ مُحْضَرُونَ (۳۸) قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ اَلرِّزْقَ لِمَنْ یَشٰاءُ مِنْ عِبٰادِهِ وَ یَقْدِرُ لَهُ وَ مٰا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَیْ‌ءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَیْرُ اَلرّٰازِقِینَ (۳۹)

و نفرستادیم در هیچ قریه هیچ بیم‌کننده مگر گفتند بنعمت پروردگارش بدرستی که ما بآنچه فرستاده شدند بآن کافرانیم (۳۴) و گفتند ما بیشتریم در اموال و اولاد و نباشیم ما عذاب‌کرده‌شدگان (۳۵) بگو بدرستی که پروردگارم فراخ می‌کند روزی را برای آنکه می‌خواهد و تنگ می‌گرداند و لیکن اکثر مردمان نمی‌دانند (۳۶) نیست مالهای شما و نه فرزندان شما بچیزی که نزدیک گرداند شما را نزد ما نزدیک کردنی لیکن آنکه گروید و کرد کار شایسته را پس آن گروه مر آنها راست جزای افزون بآنچه کردند و ایشان باشند در غرفهایی ایمنان (۳۷) و آنان که می‌شتابند در آیتهای ما طالبان عاجز گردانیدن آنها باشند در عذاب احضارکرده‌شدگان (۳۸) بگو بدرستی که پروردگار من فراخ می‌کند روزی را برای آنکه می‌خواهد از بندگانش و تنگ می‌کند برایش و آنچه را انفاق کردید از چیزی پس او عوض می‌دهد آن را و اوست بهترین روزی‌دهندگان (۳۹)