إِنَّمٰا یُؤْمِنُ بِآیٰاتِنَا اَلَّذِینَ إِذٰا ذُکِّرُوا بِهٰا خَرُّوا سُجَّداً وَ سَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ هُمْ لاٰ یَسْتَکْبِرُونَ (۱۵) *سجده واجب * تَتَجٰافیٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ اَلْمَضٰاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمّٰا رَزَقْنٰاهُمْ یُنْفِقُونَ (۱۶) فَلاٰ تَعْلَمُ نَفْسٌ مٰا أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزٰاءً بِمٰا کٰانُوا یَعْمَلُونَ (۱۷) أَ فَمَنْ کٰانَ مُؤْمِناً کَمَنْ کٰانَ فٰاسِقاً لاٰ یَسْتَوُونَ (۱۸) أَمَّا اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ فَلَهُمْ جَنّٰاتُ اَلْمَأْویٰ نُزُلاً بِمٰا کٰانُوا یَعْمَلُونَ (۱۹) وَ أَمَّا اَلَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْوٰاهُمُ اَلنّٰارُ کُلَّمٰا أَرٰادُوا أَنْ یَخْرُجُوا مِنْهٰا أُعِیدُوا فِیهٰا وَ قِیلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذٰابَ اَلنّٰارِ اَلَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ (۲۰) وَ لَنُذِیقَنَّهُمْ مِنَ اَلْعَذٰابِ اَلْأَدْنیٰ دُونَ اَلْعَذٰابِ اَلْأَکْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ (۲۱) وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُکِّرَ بِآیٰاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهٰا إِنّٰا مِنَ اَلْمُجْرِمِینَ مُنْتَقِمُونَ (۲۲)

جز این نیست که ایمان میارند بآیتهای ما آنان که چون پند داده شوند بزودی در افتند در سجده‌کنان و تسبیح کنند بحمد پروردگارشان و ایشان سرکشی نمی‌کند (۱۵) برخیزد پهلوشان از خوابگاه می‌خوانند پروردگارشان را از راه بیم و امید و از آنچه روزی دادیمشان انفاق می‌کنند (۱۶) پس نمی‌داند نفسی آنچه پنهان کرده شد برای ایشان از آسایش چشمها پاداش بسبب آنچه بودند که می‌کردند (۱۷) آیا پس کسی که باشد مؤمن چون کسی است که باشد فاسق یکسان نیستند (۱۸) اما آنان که ایمان آوردند و کردند کارهای شایسته را پس برای ایشانست بهشتهای جای اقامت ما حضری بسبب آنچه بودند که می‌کردند (۱۹) و اما آنان که فسق کردند پس جایگاه ایشان آتش است هرگاه خواهند که بیرون آیند از آن برگردانیده شوند در آن و گفته شود مر ایشان را بچشید عذاب آتشی را که بودید آن را تکذیب می‌کردید (۲۰) و هر آینه بچشانیمشان البته از آن عذاب نزدیکتر غیر عذاب عظیم‌تر باشد که ایشان بازگشت کنند (۲۱) و کیست ظالم‌تر از آنکه پند داده شد بآیتهای پروردگارش پس روی گردانید از آن بدرستی که ما از گناهکاران انتقام کشندگانیم (۲۲)

« در بیان امتیاز مؤمن از فاسق »