صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۲۷۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای دارم</p></div>
<div class="m2"><p>که استغنا به صد شمع تجلی می توانم زد</p></div></div>

شمارهٔ ۲۷۹

ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای دارم
که استغنا به صد شمع تجلی می توانم زد

هوش مصنوعی: شاعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دل او پر از شوق و احساس است. او می‌گوید که از این عشق و زیبایی می‌تواند نور و روشنایی بسیاری را به وجود آورد، مانند صد شمع که درخشش دارند.

شمارهٔ ۲۷۷

شمارهٔ ۲۷۸

هوش مصنوعی: از اندیشه یک قامت زیبا در دل، آتش شوقی دارم که حتی با صد شمع هم نمی‌توانیم آن را نشان دهیم.

ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای دارم

که استغنا به صد شمع تجلی می توانم زد

شمارهٔ ۲۷۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده