هوش مصنوعی: گنجینه‌ای از اسرار از دل ناآرام بیرون می‌آید، مانند سیلابی که از این ویرانه خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر رنج‌ها و دردهایی که از زندگی کشیده‌ام، به جایی رسیده‌ام که حتی اگر بر روی خاک من خط بکشید، حالم به حدی بد است که خون دل از من بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: سکوت کردن در لحظه‌ای خاص می‌تواند باعث به دست آوردن نتایج شیرین و ارزشمند شود، همچون اینکه جوهر خالص در نهایت از دل ظرفی که پر از شراب است بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر از زیبایی و نازکی او نخی به وجود بیاید، رشته جان نیز تحت تأثیر آن نازکی، به طرز خاصی شکل می‌گیرد و خارج می‌زند.

هوش مصنوعی: چشم من مانند مشعلی در حال سوختن است و به قدری دلم بی‌تاب است که اگر این آه از عمق جانم بیرون بی‌آید، سقف خانه‌ام می‌ریزد.

هوش مصنوعی: دوست داشتن و درد دل من باعث شده است که دیوار و در خانه‌ام خراب و غیرقابل استفاده شود، به طوری که از ویرانی‌ام، آب زیادی به بیرون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در شب مهتاب بدون شراب و شادی بیرون بیاید، روزی‌اش به اندازه‌ی خون دلش می‌شود که از دریا شیر می‌گردد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در عبادت و طاعتش نقص دارد، در روز قیامت عذابش قطعا نمایان خواهد شد و چهره‌اش سیاه خواهد بود. کسانی که به درستی و خلوص عبادت نمی‌پردازند، از آتش گناه بیرون می‌آیند.

هوش مصنوعی: نگاه نامهربان و خبیث او به شدت به من آسیب می‌زند، به طوری که حس می‌کنم از درون به خون می‌نشینم. وقتی به زمین می‌نگرم، احساس می‌کنم آبی که از ناخن‌هایم خارج می‌شود، حاکی از رنج درونم است.

هوش مصنوعی: از شراب قرمز رنگی که نوشیده شده، زیبایی چهره‌اش به قدری جذاب شده که می‌توان آن را به گوهر قیمتی تشبیه کرد. این زیبایی به قدری خیره‌کننده است که گویی از دل آب می‌جوشد و بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: هر کس مانند صائب با سکوت و آرامش صحبت کند، از دلش سخنان ارزشمندی چون گوهر بیرون می‌آید.