هوش مصنوعی: خطی که از خال لب محبوب بیرون می‌آید، زیبایی را نشان می‌دهد و جذابیت را همانند دام شکاری که از دانه بیرون می‌آید، به محیط می‌کشد.

هوش مصنوعی: ماه مصر، مانند زلیخا، جان من را بی‌نفس کرده است و من به خاطر او از دیوارهای خانه بیرون می‌آیم.

هوش مصنوعی: عاقل مرا به صحبت ناصحان مشغول می‌کند، حتی اگر خواب‌هایم را که به افسانه‌ها شبیه است، از چشمانم بیرون بیاورد.

هوش مصنوعی: شیشه ی حساس و شکننده ی من با شکستن خود، سنگ را وادار می‌کند تا آهی گرم و عاطفی را از دل ناآرام و بی تابش بیرون بیاورد.

هوش مصنوعی: دل با اشتیاق مانند جواهری در زنجیر زندگی، به هر گره‌ای که از مو و موی شانه جدا می‌شود، کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: کیست که بتواند در دل من جایی گرم و دلنشین داشته باشد؟ تنها طوفان و آشفتگی در این ویرانه، همه چیز را از من دور می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال خواسته‌ها و تمایلات خود باشد و آنها را از فضای امن و آرامش خود بیرون ببرد، حواس و احساساتش را به باد می‌دهد و دچار سردرگمی می‌شود.

هوش مصنوعی: صائب می‌گوید: ماهی‌ها به خاطر جذابیت و زیبایی که دارند، از دریا به سوی خشکی کشیده می‌شوند. این کشش مشابه حالتی است که افرادی که از میخانه بیرون می‌آیند، همچنان تحت تأثیر آنجا قرار دارند و نمی‌توانند از آن جذابیت‌ها فاصله بگیرند.