هوش مصنوعی: در میان جمع، هیچ‌کس رنگ و بویی از اتحاد ندارد، اما من از اینکه با دل خودم در تنهایی با این جمع هستم، شادترم.

هوش مصنوعی: من از تنهایی و حالتی که در آن خمار هستم، لذت نمی‌برم. در این حالت، نوشیدن شراب در جمع دیگران برایم جاذبه‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: در حرکت از شهری که پر از تنوع و شباهت است، نه در تنهایی حالتی وجود دارد و نه در جمع کیفیتی خاص.

هوش مصنوعی: به باد این قدرت را نمی‌دهم که لحظاتم را به هم بریزد. من مانند شمعی در جمع هستم که در خلوت خودم آرامش دارم.

هوش مصنوعی: به مدت چند روز، سعی می‌کنم به خودم شکل و ظاهری زیبا بدهم، شاید روزی فرصت داشته باشم که با بال‌های خود در محافل و مجالس دیده شوم و شناخته گردم.

هوش مصنوعی: دنیا مانند آبی است که باید با آن قلب خود را زلال و پاک کنیم. نباید اجازه دهیم که کدورت و زشتی‌ها، ما را از جمع دور کند و در دل‌هامان تاثیری منفی بگذارد.

هوش مصنوعی: من با شگفتی به کار گلچینان نگاه می‌کنم، اگر از درونم آهی پر از غیرت خارج شود، در جمع حاضر پراکنده می‌شود.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم دستم را در دامن سجاده تقوا قرار دهم؟ من با دست خود در جمع، پیمانی با جام امضا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: می‌توانی با دلی آرام و به تنهایی به دنیای خاص وحدت و یگانگی دست پیدا کنی، همانطور که صائب به این مقام رسیده است، اگر در جمع نیز فضایی برای تنهایی و خلوت خود داشته باشی.