هوش مصنوعی: من در دل دریا غرق در جواهرات هستم، اما پاهایم زخم شده و بر روی زمین، پا به روی سطح دریا گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: سود من از سفر به دنیا، تنها در وجود خاکی من است، و آن خاکی که در چشمانم نشسته، به‌مثابه دنیاییست که تجربه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: تا زمانی که درهای فیض و رحمت برای من باز است، مانند حلقه‌ای بر در دل‌ها نشانه‌های فراوانی گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: من به زخم‌ها و دردهای درون خود توجه کرده‌ام، حتی اگر در ظاهر به مشکلاتی عمیق‌تر و ظاهری جدی‌تر برخورد کرده‌ام.

هوش مصنوعی: سیل عظیم چه تأثیری می‌تواند بر دشت صاف بگذارد؟ من به زیریکشیدگی‌ها و مشکلات، با صبوری و آرامش برخورد کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دست من به شدت در خون غوطه‌ور است، مانند پنجهٔ مرجان، چرا که آن‌قدر شورش کرده‌ام که انگار به سر و صورت دریا ضربه زده‌ام.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم دستم را به پشت موج ناکام بزنم؟ من که مثل رشته‌ای که بارها به مروارید پا زده باشد، در زندگی نقش بسته‌ام.

هوش مصنوعی: هم‌اکنون در سفر به دریا، قلبم به شدت می‌لرزد، چون بارها و بارها همچون سیل به دریا رفته‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در این مرحله بی‌کار نیست؛ هر کسی مانند یک تیغ تیز، به دقت زیر نظر است و امتحان و آزمایش شده‌اند.

هوش مصنوعی: من در解 دادن به مشکلات خود ناتوانم، چون من که با دیدن زیبایی‌های تو به درد و رنج خود پی برده‌ام، نمی‌توانم از آن رها شوم.