هوش مصنوعی: وقتی زیبایی تو نمایان شود، مثل سیلابی که از کنترل خارج می‌شود، به شدت حس می‌شود و وقتی که به تو نزدیک می‌شوم، مثل گرد و غبار که در آسمان به حرکت درمی‌آید، از اطراف من برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر فکر کردن به چهره تو به قدری روشن و پرنور شده که مانند صبح، نوری از دهانم ساطع می‌شود.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم به خواسته‌ام برسم در حالی که آتش درونی‌ام وجود دارد؟ زیرا از این آتش، بوی بدی به وجود می‌آید و از خانه‌ام برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: به خاطر داشته باش که نباید نسبت به دل آرام و مطمئن من بی‌توجه باشی، زیرا اگر از آن دور شوی، اثرات منفی‌ای بر کل جهان خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: شکوه و زیبایی نماد یتیمی، از زیبایی‌های حقیقی و ارزشمند جا مانده است. حالا این دریا چرا در دل من زنگار دارد و اشک‌هایم همچنان می‌ریزد؟

هوش مصنوعی: دشمنان و ظالمان نمی‌توانند از آسیب‌هایی که به دیگران وارد کرده‌اند، در امان بمانند؛ زیرا درد و ناراحتی‌ای که به دیگران رسانده‌اند، مانند صدای ناله‌ای از کمان، در نهایت به خودشان بازمی‌گردد.

هوش مصنوعی: سفینه‌ی من به خاطر سنگینی‌اش هیچ‌گونه حرکتی ندارد، اما به کمک بادبان می‌تواند به راه خود ادامه دهد.