هوش مصنوعی: اگر چه شمعی در خاک نیست، ولی نور این چراغی که به خون آغشته شده، از چهره‌اش می‌تابد.

هوش مصنوعی: ساده‌لوحان به خاطر وحشتی که از روز قیامت دارند، بی‌خیال هستند و ترس از رسوایی ندارند، چرا که نامه اعمالی که نوشته نشده‌ است، آن‌ها را نگران نمی‌کند.

هوش مصنوعی: در دل خاکی‌ها چیزی نیست که بتوان به آن دلخوش کرد، چون آسمان در زیر پا افتاده و این توده خاکی به چشم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: تمامی موجودات و واقعیت‌ها در این جهان به هم پیوسته‌اند و مانند یک سراب فریبنده هستند. پس مراقب باش که به سادگی این پیوندها را نادیده نگیری و به خودت اجازه نده که این رشته‌های ظریف را از دست بدهی.

هوش مصنوعی: غم و اندوهی که در جهان وجود دارد، قلب ما را تسخیر کرده و به خاطر افکار و پندارهای ما، چشمان‌مان نتوانسته است به واقعیت و آرامش نظر کند.

هوش مصنوعی: اگر فرد تشنه‌ای به سرچشمه آب حیات خضر می‌رسید و تیغی که به خون آغشته بود را می‌دید، به طور حتم برمی‌گشت.

هوش مصنوعی: در آستین دانه، جز اشک‌های پشیمانی چیز دیگری وجود ندارد؛ در مسیر کاروانی که کشته‌ای را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: بهتر است که به جای اندوه و غم، از دیدن تب و تاب زندگی لذت ببریم، زیرا شمعی که در ماتم سوخته، نمی‌تواند از دامن غم بازگردد.

هوش مصنوعی: در دوران پیری، سخت است که انسان بتواند خود را جمع و جور کند و بر مشکلاتش غلبه کند؛ به‌ویژه اینکه نمی‌توان لشکری را که رو به برگشت است، در مسیر درست هدایت کرد.

هوش مصنوعی: نتیجه‌ی تلاش و بی‌رحمی این افراد کم‌خرد، کاهش دادن ارزش‌هاست. در نهایت، تنها یک نگاه تنگ و کوته‌فکرانه، به زیبایی‌ها و گنجینه‌های زندگی آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: در جایی که شن و شنزار جاری است، پایه زندگی وجود دارد. امواج سراب در این خانه، ظاهری فریبنده از وجود یک جسم بی‌ارزش را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: بدون خون شفق، در آسمان نان وجود ندارد. مانند آفتاب که به خاک می‌تابد، صائب، این تکه نان که به خون آغشته است را نخور.