هوش مصنوعی: کمبود قدرت برآورده کردن خواسته‌ها مانع از این نمی‌شود که درد و اندوه به مقصد خود برسد و در نهایت سرنوشت خود را پیدا کند.

هوش مصنوعی: از تواضع و فروتنی زیر دستان، آنان به بلندی و سربلندی می‌رسند. لباس کوتاه و محدودیت‌ها، در نتیجه این فروتنی به زیبایی و جلوه‌ای نیکو تبدیل می‌شوند.

هوش مصنوعی: از خواب غفلت بیدار شو، زیرا آگاهی در این دنیای تاریک، باعث می‌شود زندگی جاودانه‌تری داشته باشی و شب‌های کوتاه را بهتر بگذرانی.

هوش مصنوعی: از کدو بوی شراب می‌آید و به سختی می‌توان از فکر کسی که درک درستی ندارد، عشق به مقام و جاه را دور کرد.

هوش مصنوعی: به هر اندازه که ابرهای بهاری باران و رحمت بر زمین پخش کنند، باز هم نمی‌توان انتظار داشت که چاه به طور کامل پر شود، اگر چشمی به آن نگاه نکند.

هوش مصنوعی: تن خاکی انسان پر از آرزوها و خواسته‌های ناپخته‌ای است. مانند کهربا که نمی‌تواند کاه را جذب کند، این آرزوها نیز نمی‌توانند به دست آوردن چیزهای بزرگ را ممکن سازند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که فقط یک بال دارد نمی‌تواند در آسمان پرواز کند. پس از دل دور نشو و همیشه نام خدا را به یاد داشته باش.

هوش مصنوعی: انسان با تلاش و سرعت، در مسیر صاف و هموار حرکت می‌کند، اما زمانی که به موانع برخورد می‌کند، می‌تواند با نرمش و نرمی از دشواری‌ها عبور کند و راهش را ادامه دهد.

هوش مصنوعی: حسن و زیبایی در چهره خط مشکین نیست، بلکه این زیبایی به خاطر غبار و مهربانی چشمان تو است که مثل گردی در اطراف لشکر شاه می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هر که در میان ابرهای نازک، ماه را دیده باشد، دیگر نمی‌تواند زیبایی چشمان معصوم و دلربای محبوبان را از یاد ببرد و این زیبایی‌ها را فراموش کند.

هوش مصنوعی: شرم نمی‌تواند مانع زیبایی و جذابیت طبیعی یک فرد شود، همان‌طور که هیچ‌چیزی نمی‌تواند نور ماه را بپوشاند.

هوش مصنوعی: مرغی که هوشمند است، در قفس احساسات خود غمگین است و از دنیای اطرافش بیشتر احساس ترس می‌کند. کسی که به واقعیت‌ها آگاه است، در برابر چالش‌های دنیا احساس ناامنی و وحشت بیشتری دارد.