هوش مصنوعی: از خاطر متشنج و آشفته، دل‌هایی که گیج و متحیر هستند، رهایی یافته‌اند. چشم‌های قربانی نیز از خواب ناآرام و پریشان آزاد شده است.

هوش مصنوعی: وضعیت دنیا به گونه‌ای است که افراد آگاه و هوشیار را می‌آزارد، اما کسی که در خواب غفلت فرو رفته، از مشکلات و دردسرهای پیرامون خود بی‌خبر و بی‌توجه است.

هوش مصنوعی: در دل‌های روشن، جایی برای آرزوها نیست و حرف‌های پاک و صادقانه در خانه‌ای که دیگران در آن حضور دارند، تحت تأثیر فضول‌گری‌های مهمانان نیست.

هوش مصنوعی: ناامیدی در دل به وجود آمده و ریشه‌های امید را سوزانده است. مشاهده شده که آتش عشق در دل به خاطر ناز و لطافت فصل بهار، دیگر نمی‌سوزد.

هوش مصنوعی: هر کسی که بر روی زمین مثل مور زندگی می‌کند و در پی خواسته‌های کوچک است، دیگر از دغدغه‌های محدود و تنگ‌نظرانه سلطنت سلیمان آزاد است.

هوش مصنوعی: به جز تسلیم، هیچ راهی برای درمان درد و رنج عشق وجود ندارد. نور ماه و آفتاب از منع و موانع نگهبان بی‌خبرند و آزادند.

هوش مصنوعی: افرادی که دل خوشی دارند، به دنبال مال و ثروت بیشتری نیستند و در زندگی خود از چیزهای ارزشمند و زیبا بهره‌مند هستند. آنها از نگرانی‌های بیهوده و ناامیدی‌ها دورند و به خوشی‌های واقعی زندگی مشغول‌اند.

هوش مصنوعی: چشم من مانند آبی که از خود می‌ریزد، این صدف گنجینه‌ام از انتظار باران بهاری رها شده است.

هوش مصنوعی: در دنیای بی‌خودی، هر خار و گل نشانه‌ای از بهشت است و بلبل مست در دنیای خودش غرق شده و از زیبایی‌های گلستان بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: کودک در آغوش مادر خود احساس راحتی و آسودگی می‌کند و دل‌های ما نیز در میان بی‌نظمی و زیبایی آن گیسوان معشوق، آرام و بی‌خیال است.

هوش مصنوعی: دل روشن در این جسم خاکی آرامش نمی‌یابد و شعله‌ای که از اندیشه ماندن در دنیا به وجود آمده، از این وضعیت بی‌توجه است.

هوش مصنوعی: انسان با شخصیت و اصیل به خاطر ثروت و مقام به خود بالیدگی نمی‌دهد. همچون یاقوت که درخشش و زیبایی‌اش از حمایت و کمک دیگران بی‌نیاز است.

هوش مصنوعی: زمانی که فکر و عقل به کمال برسد، دیگر به ظواهر و ظواهر دنیایی نیاز نخواهد بود و انسان‌های آزاداندیش از هرگونه نگرانی و مشغله ذهنی رها می‌شوند.

هوش مصنوعی: هر دل که نتوانسته به حالت جنون و دیوانگی برسد، مانند درختی است که میوه‌ای ندارد و از سنگ‌های کودکان بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: کیست که از کشتن ما احساس ناراحتی کند، ای صائب! آن معشوق چه کار دارد؟ او از غم خون شهیدان، در روز عید قربان غافل است.