سعدی » مواعظ » مفردات » شمارهٔ  ۱۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گمان مبر که جهان اعتماد را شاید</p></div>
<div class="m2"><p>که بی‌عدم نبود هر چه در وجود آید</p></div></div>

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1266

شمارهٔ  ۱۵

گمان مبر که جهان اعتماد را شاید
که بی عدم نبود هر چه در وجود آید

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نباید به اعتماد به دنیا دل خوش کرد، زیرا بدون عدم و نبود، هیچ چیزی در وجود نمی‌آید. به عبارتی، وجود هر چیزی وابسته به عدم و نقصان است و هیچ چیز دائمی نیست.

شمارهٔ  ۱۳

شمارهٔ  ۱۴

هوش مصنوعی: به این فکر نکن که جهان بر اساس اعتماد بنا شده است، زیرا هر چیزی که در هستی به وجود می‌آید، بدون عدم نمی‌تواند وجود داشته باشد.

گمان مبر که جهان اعتماد را شاید

که بی‌عدم نبود هر چه در وجود آید

شمارهٔ ۱۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده