توضیح مصرع دوم بیت نهم:
"دهل:طبل بزرگ ونقاره و تبیره- در نسخه بدل «گاو و دهل زن» به جای «گاو دهل زن» آمده که بر متن ترجیح دارد.
معنی بیت: ستم مراقبان و نگهبانان کوی یار و طعنه آنان بر من داستان گاوی است که دهلنواز بر پشت او طبل می کوبد و گاو را از بانگ دهل بیم و نگرانی نباشد."(دیوان غزلیات،شرح خطیب رهبر،ص123 )
گاو دهلزن کنایه است از افراد نا آگاه و بی خیال نسبت به اوضاع و احوال جامعه .

در مصرع دوم غزل "بوی بهشت" اگر بجای "بادبهشت" بیاید با واژه های بیت "بوی لادن" و "نکهت دهان" تناسب بیشتری ایجاد میکند

در پاسخ دوست عزیز،جناب اصلانی: در تناسب با «نسیم» کلمه «باد» صحیح به نظر می رسد؛
در بیت 8 و 9 هم مقصود از رقیب، مراقب است نه چیزی که امروزه رقیب عشقی نام دارد.

درود بر شما شمس گرامی

با سلام ( امشب به راستی شب ما روز روشن است .... عید وصال دوست علیرغم دشمن است ) دشمن عرفا کیست ؟ عرفا همه مخلوقات خداوند را دوست دارند ( به جهان خرم از انم که جهان خرم از اوست ...... عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست ) گویند خداوند به موسی فرمود بدترین مخلوق مرا نزد من بیاور موسی ابتدا بین ادمیان سیر کرد و نتوانست بدترین را انتخاب نماید هر کس را که دید گفت شاید کاری شایسته انجام داده باشد که از چشم من مخفی مانده است و بنابراین نمی تواند بدترین باشد مخلوقات دیگر را نیز مشاهده کرد عاقبت سگ مفلوکی را افسر انداخت و به سوی کوه طور روان شد در بین راه با خود فکر کرد برای چه این سگ بدترین باشد این سگ که کار بدی نکرده و انرا رها کرد و به تنهایی به طور رفت خدا به او گفت اگر چیزی اورده بودی از مقامت خلع می شدی بنابراین نزد عرفا دشمنی غیر از نفس خود انسان نیست و اگر کسی بتواند این دشمن را از سر راه بر دارد به وصال دوست میرسد بس باید رستم وار با دیو سفید که همانا نفس ماست جنگید و خوان هفتم را بشت سر گداشت ہ ان شب قدری که گویند اهل خلوت امشبست ..... یا رب این تاثیر دولت در کدامین کوکب است )

جناب شایق،
در نبرد با نفس و خود خواهی و وسوسه نفس این غول بیابانی مردم افکن، تردیدی نیست
اما این دوست که از وصال او سخن میرانید از چه رو جز با موسی با دیگر کسان بی میانجی سخن نگفته و نمی گوید، دل بر کند زبانی او میسوزانده است؟

با سلام و سلام ویژه خدمت دوست عزیز جناب ناشناس ناشناس ای کاش شما ناشناسان عزیز اسمی برای خود بر می گز یدید تا لازم نباشد بسوند اضافه نمایید هر چند اسم مهم نیست بلکه فرمایشات این عزیزان مهم است اما در رابطه با سوال جنابعالی دو مطلب عرض می کنم اول اینکه یک قانون نا نوشته در سراسر جهان وجود دارد و ان اینکه وقتی شخصی می خواهد با مقامی صحبت نماید ان مقام است که وقت و مکان و مدت ملاقات را تعیین میکند نه ان شخص و تا به حال نشنیدم که کسی به این قانون اعتراض کرده باشد و قابل اعتراض هم نیست چرا که امکان اجرایی ندارد بنابراین خدا که بالاتر از او مقامی نیست لابد از ان قانون استفاده میکندو در ضمن خدا بی واسطه بی واسطه هم با موسی صحبت نکرد بلکه به واسطه درخت با او صحبت نمود چون مواجهه مستقیم بینهایت با محدود غیر ممکن است و در همان ملاقات اول خداوند لکنت زبان موسی را بر طرف نمود و اما مطلب دوم اینکه سوال شما مبنایی است بدین معنی که اگر خدا را قبول کنیم و او را ساری و جاری در عالم بدانیم سوال مورد ندارد چرا که حاکم اوست و هر چه کند نیکوست و اما اگر قبول نداشته باشیم هم مبارزه با نفس بی مورد است چون وقتی خدایی نباشد هر چه کنیم جایز است بلکه باید بیشترین استفاده را از این دنیا ببریم چون با مرگ همه چیز تمام میشود نه روحی وجود دارد و نه دنیایی دیگر و در این صورت نه موسی ای و بنابراین باز سوال بی مورد است

جناب شایق ( وشایق؟)،
فرمایش سرکار در باره باور به ذات باریتعالی جای گفتگو ندارد. از او هر چه سر زند نیکو است. مگر ترجیح جناب موسا بر دیگر فرستادگان و پیروان او بر دیگر آفریدگان که به گمانم تبعیض نژادی و دینی است ، او میبایست از عواقب این بیداد آگاه بوده باشد، من یکی با و بی نام زیر بار این بی عدالتی نخواهم رفت.

با سلام و سلام خدمت دوست عزیز نمی دانم این واو از کجا امده متشکر از شما اما قبول یا عدم قبول شما برای او مشکلی نیست او با ایجاد مرگ ما را در احاطه خود دارد چه بخواهیم چه نخواهیم با امدن مرگ با واقعیاتی روبرو میشویم که دانستن انها جز حسرت چیزی نمی افزاید و گریزی هم از مرگ نبست و از حیطه ان نمی توانیم فرار کنیم مگر با طریقتی که عرفا و صوفیان معرفی کرده اند با اغوش باز به استقبال ان برویم که البته هر کسی این مسیر را قبول نخواهد کرد تا مشیت الهی بر چه قرار بگیرد

ناشناس اندر ناشناس گرامی
چرا راه دور میروید ؟
اگر بنا بر این باشد که تفاوت را بی عدالتی تعبیر کنیم لازم نیست خدا با موسی سخن گفته باشد !
بلکه شما ببینید اینشتاین چیزهایی دیده است که من و شما ندیده ایم .
کسانی از هیچ اینترنت ساخته اند .
چه زبان فاخری به فردوسی داده اند !
با پرینتر سه بعدی و سلولهای بنیادی اعضای بدن انسان را پرینت میکنند ،
این چیست ؟
به یکی زیبایی خیره کننده داده اند ،
به دیگری صدای آسمانی ،
به آن یک اسرار گفته اند ،
غیر از این است که خداوند در گوش آن ها چیزهایی گفته است که به من و شما نگفته ؟؟
منظورم این است که شرایطی برای آنها فراهم کرده که ماحصل آن این است ،
تا کنون به معنای واژه نخبه اندیشیده اید ؟
نخبه یعنی برگزیده ،
برگزیده برای چه ؟
برای یک کار بخصوص ،
این واژه به تنهایی در خود مفهوم جبر را حمل میکند .
اگر او برگزیده شده است تا چنان کند ، و من نه ، پس من هم برگزیده ام . برگزیده شده ام تا چنان نکنم و چنین کنم !
همه ما برگزیده ایم ، اگر قبول کنیم که مصطفی برگزیده است ، در حقیقت اصل گزینش از بالا را پذیرفته ایم ، و اگر او برگزیده شده است ،
که پیامبر شود من نیز برگزیده شدم تا پیامبر نشوم و این شوم !
گمان میکنم آن چه آزار دهنده مینماید این است که ما خیال میکنیم او که از موهبت ویژه ای برخوردار است بهایش را نخواهد پرداخت ،
بهای زیبایی را با پیری و زشتی ، بهای دانایی را با تنهایی ، بهای موفقیت را با تحمل حسادت حریفان و تحمل همرهان طفیلی ، بهای ثروت را با دلبستگی خواهیم پرداخت ...
چنین به نظر میرسد که در نظام آفرینش بهای هر چیزی را به گونه ای خواهیم پرداخت !

قانونی طلایی بر نظام آفرینش حاکم است به نام قانون علیت ،
هرگاه فهمیدیم نمیتوان از زیر این قانون شانه خالی کرد همه اعتراض ها جای خود را به آشتی میدهد ،
هرگاه براستی درک کردیم هر پدیده ای ، هر سخنی ، هر رویدادی ، هر زشتی ای ، هر زیبایی ای بنا به هزاران دلیل طولی رخ داده است که ما از بیشتر آن دلایل نا آگاهیم آن گاه هرگز شکایت نخواهیم کرد که چرا آن یک موسی شد و این یک فرعون !
که تنها سعی میکنیم گزاره if a then b ( قانون علیت ) که همواره در همه کاینات سریان دارد را بفهمیم .
بفهمیم اگر a رخ داد متعاقب آن چه رخ خواهد داد ،
سعی میکنیم پیامد های هر عمل را بفهمیم .
انسان هوشمند تنها در جستجوی همین است . علم روانشناسی ، اقتصاد ، پزشکی ، فلسفه و فیزیک همگی در جستجوی فهم اینکه اگر a روی دهد بعد چه رخ خواهد داد ، پیدا شده اند .

دوست اندیشمندی دارم که هر گاه چیز ظاهرا ناموزونی در اطرافش میبیند که غیر عادلانه به نظر میرسد ، به جای شکوه و شکایت میگوید :
This happened for an unknown reason
یعنی به پای جهل خود میگذارد نه به پای ناموزونی جهان !

با سلام و سلام ویزه خدمت دوست گرامی جناب روفیا موضوعات زیبایی را مطرح نمودید بحث عدالت الهی از دیر باز مطرح بوده و بحثهای بیچیده ای نیز مطرح شده است اما اگر بخواهیم به زبان ساده و به دور از بحثهای مشکل مساله را مورد بررسی قرار دهیم دو نکته را باید در نظر بگیریم 1 - ممکن است برخی چیزها برای شخصی عین عدالت باشد و همان چیز برای شخص دیگری عین بی عدالتی تصور شود مثلا اگر در جایی سیلی بیلید و چند نفر کشته شوند این سیل برای اسیب دیدگان بنظر بی عدالتی می اید اما برای کسانیکه سدی بر اب شده است و سالی بر محصول خواهند داشت عین عدالت است بس در اینجا عدالت نسبی است 2-نکته دیگری که در عدالت سنجی باید مورد توجه قرار بگیرد اینست که انسان مسلط بر امور اینده نیست و چیزی که ممکن است الان بی عدالتی جلوه نماید ممکن است در اینده ان شخص انرا عین خوبی و عدالت برای خود ببیند و لو اینکه انرا بعد از مرگ ببیند مثلا اگر شخصی که در سیل مرده است در ان دنیا ببیند که اگر می ماند فلان گناه را انجام می داد و نتیجه ان دوری ابدی از رحمت حق بود ایا او از مردن خود خوشحال نمی شود و یا در همین دنیا برخی اوقات برای کاری اصرار می ورزیم و ان کار انجام نمی شود و بسیار ناراحت می شویم اما سال بعد با خود میگوییم خوب شد ان کار انجام نشد و از انجام نشدن ان خوشحال می شویم و اینها مسایلی است که نشان می دهد نسبت به عدالت خداوند ما صلاحیت رسیدگی نداریم و انرا باید به دادگاه دیگری ارجاع دهیم که همانا روز قیامت است و قاضی نیز خود اوست

روفیای گرامی،
حقیر با تفاوت و گونه گونگی مشکلی ندارد ، سخن بر سر برتری دادن است
زیبایی جهان در گوناگونی است سرخ و سپید بهار و پاییز کوتاه و بلند...... این ماییم که بلندی را برتری و سیاهی را فرودستی میخوانیم.
اینترنت از هیچ پدید نیامده است و آقای اینشتن چیزی که من و شما نتوانیم ببینیم ندیده است او تنها برخی پیش فرض ها به میان آورده است.
همانند فروید که روانپریشی خویش را به عنوان علم به خورد بسیاری داده است. کسی نخبه و برگزیده زاده نمی شود نخبگان را مردم به نخبگی میشناسند و این خود جای پرسشهای بسیاردارد.
من به فیض روح القدس اعتقاد ندارم. و هم به آنچه مسیحا میکرد. من به آزمودن، به دیدن اعتقاد دارم.
از ابن مقفع نقل میکنند :
" ایرانیان ندیده را باور ندارند و شنیده را نیازموده از کس نپذیرند ".

فیض روح القدس ، عصای موسی ، معجزه ، آب نیل را از میان شکافتن و هزاران ازین دست به نظر من به پشیزی نمی ارزد ، که جز گمراهی و سردرگمی برای بشر ارمغانی نداشته
اینکه بعد از مرگ هم دنیایی ست و بهشت و جهنمی ، از ترس بشر سر چشمه گرفته و اهانتی ست به نظام طبیعت
چرخه ی طبیعت تا دنیا دنیاست می چرخد و همه ی ما خاک خواهیم شد تا این چرخ به چرخش خود ادامه دهد
ذهن آدمی هم تا ابد برای خود می بافد تا مگر مَفَرّی بیابد
که هراس مرگ را خنثی کند
ساده دلان داستانهای حمورابی و سپس یهود را باور کردند و چون همه گیر شد به صورت قوانین آسمانی پذیرفته شد
که هیچ دلیل عقلی بر وجود روح و زندگی پس از مرگ وجود ندارد مگر گفته های گذشتگان که جز نظریه پردازی نیست
نقد را رها کرده ایم و خیالات را چسبیده ایم

با سلام و سلام ویژه خدمت جناب بیام از اینکه نظرتان را شفاف بیان کرده اید بسیار تشکر میکنم اما اگر دنبال دلیل عقلی میگردید بدانید خود عقل و تجزیه و تحلیلهایش از جنس روح است و باز بدانید که روح فقط حرف گذشتگان نیست بلکه در دنیای مدرن امرو.ی بحثهای فراوانی بیرامون ان میشود و دانشمندان زیادی در همین دنیای مدرن در حال تحقیق بیراون روح هستند و انرا نه تنها باور دارند بلکه از قدرت لازمانی و لا مکانی و بینهایت بودن ان در شگرف مانده اند و چه بسیار افرادی بخصوص در جنگها ( هم دیندار هم بی دین ) که بس از زخمی شدن خود را دیده اند که از بدنشان جدا شده اند و دو باره به بدنشان بر گشته اند و این داستانها انقدر هست که بتوان یقین حاصل کرد که روح غیر از این بدن است و در همین دنیای مدرن هستند افرادی که بر روح خود تسلط دارند و کارهای غیر مادی انجام می دهند که توجیه عقلانی ندارد این مسایل اینقدر فراوان است که قابل انکار نیست و واقعا اینقدر ساده به مرگ نگریستن جای تعجب است بدیده ای که ذهن بشر را در همه ادوار به خود مشغول کرده است نظام کور و بی شعور طبیعت هرگز نمی تواند توجیه گر این همه مسا یل بیچیده متافیزیکی باشد و اینقدر ساده اندیشانه نمی توان با ان بر خورد کرد با درود فراوان بر شما

بله جانم
داستان است
و همیشه بحث بوده و خواهد بود
با عقل بنده جور در نمیآید
بنده روح را زاییده ی کنش و واکنش اعصاب و مغز میدانم
و چون مُردم این ارتباطات و کنش ها قطع میشود و واکنشی بروز نمیدهم
اگر کسی دلش میخواهد که بعد از مرگ روحش به بهشت موعود برود خوشا به خیالش
بنده چو رفتم رفتم
نظام جهان کور و بی شعور نیست که بر مبناییست محکم که تخطی از کوچکترین قانون آن ممکن نیست
چه رسد به معجزه

جناب شایق عزیز،
نوشتید "چون وقتی خدایی نباشد هر چه کنیم جایز است بلکه باید بیشترین استفاده را از این دنیا ببریم".
این تجربه انسان است که تآیین میکند انجام کاری جایز است یا نه. عمل دزدی با خود درد و رنج آورد، پس بشر آنرا غیر قانونی کرد. بسیار ساده. این هیچ ربطی به باور ویا عدم باور به خدا ندارد.
در طول تاریخ بیشترین کسانی که خود را "جایز انجام هر کاری" دانسته اند وبا کشتن بیگناهان و ایجاد وحشت و ربودن دارایی های مردم "بیشترین استفاده را از این دنیا برده اند"، باور به خدا داشته اند، و ادعا کرده اند که دستور از کسی آمده که آن خدا با آنکس گفتگویی داشته.
کتمان این واقعیت از سوی شما و سپس نسبت دادن آن به ناباوران دور از انصاف و موجب تآسف است.
در سراسر جهان، ناباوران از بی آزارترین و مهربان ترین طبقه جامعه خود هستند. اینگونه تهمت زدن و در نتیجه بی احترامی و تحقیر به آنان با احترام، "جایز نیست".

با سلام جناب حمید جایز بودن به این مفهوم نیست که حتما انجام می دهد و از دید این فقیر همه افراد قابل احترامند و همه عقاید نیز و اما جناب بیام ادامه این بحث و گفتگو باشد برای بعد از مرگ انجا به این گفتگو ادامه خواهیم داد با درود به همه دوستان شاد و خرم باشید

سلام جناب شایق،
از پاسخ شما سپاسگزارم.
چند ماهیست که حاشیه های شما را می خوانم. در تأیید فرمایشتان، شما همواره و حتی در سخت ترین برخوردها با دیگران با احترام و خوشنودی سخن گفته اید. این پایداری شما قابل ستایش و موجب افتخار است. خود را فقیر خواندید، اما ثروتی کمیاب در اختیار دارید.
من در جمله ای که از شما نقل قول کردم، شاید به اشتباه، احساس کمی لغزش در آن کردم، و با شناختی که از شما داشتم، برایم مهم بود که با شما در میان بگذارم. پوزش مرا بپذیرید.
دنیای ذهنی من با شما بسیار متفاوت است. اما شما را می فهمم. امیدوارم با دلگرمی، تا میتوانید هر چه در اندیشه دارید را بنویسید و بدانید که حتی کسی مثل من از گفتارتان استفاده می برد. شاد و پیروز باشید.

با سلام و سلام ویژه خدمت دوست عزیز جناب حمید از اظهار محبت شما نهایت تشکر را دارم این فقیر اگر چیزی داشنه باشد از خودش نیست که همه در مکتب امثال سعدی و حافظ و دیگر عرفاست که تلاش کرده و میکنند که عشق و محبت را در جهان بخش کنند و انسانیت انسان را زنده نگه دارند اما اول توضیحی در مورد کلمه فقیر و ان اینکه عرفا این کلمه را از ایه ( انتم الفقرا الی الله ) ماخوذ کرده اند( بدین معنی که ما نیاز مطلق و خداوند بی نیاز مطلق است ) و بجای کلمه حقیر و یا الاحقر بکار می برند این دو کلمه اخیر جاهایی بکار برده میشود که شخص میخواهد تواضع خود را بیان کند ویا متواضعانه صحبت کند و بیشتر در محاورات مردم کلمه حقیر و در بین علما دین الاحقر بکار می رود ولی عرفا معتقدند انسان حقیر نیست بلکه فقیر است و اما بعد در غزل شماره 46 بحث دین و دینداری بیش امد این فقیر می خواستم در انجا باب بحثی را بگشایم که هم بسیار وسیع و بحث انگیز است و هم اختلافات در ان فراوان که زمینه ان در این حاشیه بیشتر مهیا شد و ان بحث خدا باوری و بی خدایی است از ارسطو نقل میکنند ( اگر باید فیلسوفیگری کرد باید فیلسوفیگری کرد و اگر نباید فیلسوفیگری کرد باز باید فیلسوفیگری کرد ) به این معنا که اگر می خواهی فیلسوف شوی باید فلسفه بخوانی و اگر می خواهی فلسفه را رد کنی باز باید فلسفه بخوانی بنابراین اگر بخواهیم دیندار باشیم باید مسایل انرا مطرح کنیم و حلاجی نماییم واگر بخواهیم بی دین باشیم باز باید مسایل مطرح در دین را بدانیم و انرا رد نماییم لذا از تمام دوستان چه مخالف و چه موافق خاضعانه میخواهم بدور از تعصب ودور از توهین به بکدیگر در این بحث شرکت نمایند و نظرات خود را شفاف بیان نمایند تا بحث غنی و عمیق گردد ابتدا چند سوال مطرح است دین چیست ؟ دیندار کیست ؟ چرا ادیان با هم اختلاف دارند و اختلاف انها در چیست ؟ مگر همه از جانب خدا نیست ؟ چرا در هر دینی مذاهب مختلفی ایجاد شده است ؟ ملاک حقانیت چیست ؟ ملاک درست و یا غلط بودن یک مطلب چیست ؟ و سوالاتی از این دست و از ان طرف اگر خدایی نیست این نظم و هارمونی از کجاست ؟ این اتفاقات غیر مادی که در جهان رخ می دهد از نظر ناباوران بخدا چگونه توجیه میشود ؟ و ....لطفا دوستان نظر بدهید

با سلام و سلام ویژه خدمت جناب شمس از اینکه دوباره نوشتار شما را دیدم بسیار خوشحال شدم نگران بودم مبادا کسالتی داشته باشی امیدوارم در بحثها حضور فعال داشته باشی تا نتایج بر بارتر باشد با ار.وی سلامتی برای شما و همه دوستان

با سلام جناب شمش برای اثبات خدا دو راه حل اورد یکی بر اساس منطق عقل دور اندیش که می گوید احتیاط خوب است و ما وظایفی و اعمالی را احتیاطا انجام می دهیم و یا برخی از کارها و گناهان را انجام نمی دهیم اگر بعد از مرگ خدایی بود که ما به او اعتقاذ داشتیم و حداقل وظایف بندگی را انجام داده ایم و نجات بیدا می کنیم و اگر هم از خدا خبری نبود چندان ضرر نکرده ایم دست بالا از برخی از لذایذ این دنیا خودمان را محروم کرده ایم که خیلی هم مهم نبوده است که البته این نوع خدا برستی ضعیفترین و سست ترین نوع خدا برستی است که اصل اساسی ان احتیاط است که ناش از ترس از عذاب است اما راه حل دوم بر اساس بینش عرفانی است که می گوید خدا نیاز به اثبات ندارد او ظاهر است کافی است خوب بنگری او را در همه چیز و همه جا خواهی یافت او را در کمال زیبایی می بینی و عاشق او میشوی و چنان بنده و شیفته او میشوی که خود را فراموش می کنی و مطیع و فرمابردار او میشوی از او جز او چیزی نمی خواهی عرفا چنین بینشی دارند و خدا را از راه دل جستجو میکنند و می گویند عقل توانایی دستیابی به او را ندارد (بای استدلالیان چوبین بود .... بای چوبین سخت بی تمکین بود ) که البته برخی به این شعر ایراد گرفته اند و گفته اتد خود این شعر استدلال است به هر حال می گویند خدا از افتاب روشن تر است ( افتاب امد دلیل افتاب .... گر دلیلت باید از وی رو متاب ) و اما راههای دیگر رسیدن به خدا را به همراه دوستان در اینده مورد بحث قرار می دهیم باز از دوستان می خواهم فعال شرکت نمایند تا به عمق بیشتری برسیم

با سلام وسلام خدمت دوستان بخصوص جناب شمس و تشکر بخاطر شرکت در بحث اما فلاسفه اگر بطور ساده و خلاصه بگوییم از سه طریق وارد بحث اثبات خدا شده اند 1- طریقی که ارسطو رفته است و ساده و خلاصه ان این است که هر حرکتی محرکی میخواهد و این محرکها اگر به محرک ثایت نرسد امکان حرکت نیست و چون حرکت هست یس محرک ثابت نیز هست و ان خداست 2- نظر ابن سینا و او به این شکل استدلال میکند که موجود یا واجب بالذات است یا ممکن و ممکن الوجود نیاز به واجب الوجود دارد و قا یم به اوست و امکان ندارد بدون وجود واجب وجود ممکن به ظهور برسد بس چون ممکنات هستند ناچارا واجب و الوجود هست 3-تظر ملاصدرا که تقریبا نزدیک به نظر عرفاستاو می گوید صرف دقت در معنای وجود مشخص میشود که هست و این هستی و بودن خود بینهایت است و منحصر بفرد این سه نظر معروف به برهان ارسطی و سینایی و صدرایی است که بسیار مفصل و قابل توضیح است ولی لینجا گنجایش ان توضیحات را ندارد دوستان اگر بخواهند باید به کتب فلسفی رجوع تمایند اما قابل ذکر اینکه یک فرق اساسی بین فلسفه و عرفان موجود است و ان اینکه اگر کسی بخواهد فیلسوف شود باید سالها درس بخواند و استعداد بالایی هم داشته باشد اما در عرفان نیاز به سواد نیست و چه بسا سواد حجاب عارف واقع شود و مانع از رشد او گردد و چه بسا بی سواد صاف دلی که بسیار عارف تر از یک فیلسوف و یا فقیه باشد و خدا را بهتر از انها بفهمد چرا که اساس عرفان بر دیدن است نه دانستن بعدا در این مورد بیشتر میگویم با درود

با سلام قبل از انقلاب مجلهای می خواندم داستانی بود در مورد یک سرباز امریکای که خاطره ای از جنگ ویتنام تعریف می کرد او نوشته بود من در ویتنام توسط چریکها زخمی شدم دوستان دیگری هم زخمی یا کشته شده بودند من ناگهان خودم را بیرون از بدنم دیدم که هم سبک بودم و هر کجا میخواستم بالای درختان روی زمین معلق ذر هوا می رفتم و هم همه چیز را در اطراف خود به راحتی می دیدم ناگهان دو چریک امدند و زخمیها را تیر خلاص می زدند به من که رسیدند گفتند مرده است من با اینکه با زبان محلی صحبت می کردند مکالمات انها را براحتی می فهمیدم وسایل مرا برداشتند و ساعت مچی مرا باز کرده با خود بردند یکی از انها با بر سینه من گذاشت و از من عبور کرد من که بیرون از خود بودم هیچگونه احساس دردی نکردم انها رفتند و ساعتی بعد سربازان امریکایی امدنداجساد را از جمله جسد مرا بردند من به همراه انان رفتم وقتی جسدها را بیاده میکردند به من که رسیدند گفتند زنده است جسد مرا به بیمارستان بردند به محض اینکه دکتر شروع به معاینه کرد من وارد بدنم شدم و دیگر چیزی نفهمیدم این داستان ذهن مرا بخود مشغول کرده بودو با خود می گفتم برای فروش مجله چه دروغهایی که سر هم نمی کنند این داستان از ذهنم داشت بیرون میرفت و تقریبا انرا فراموش کرده بودم تا اینکه دوستی حدود بیست ساله ای داشتم در جبهه مجروح شد وبس از دو ماه دو باره به جمع ما بیوست اما رفتارش با قبل بسیار متفاوت بود او که بچهای بذله گو و شوخ طبع بود چنان ارامش بیدا کرده بود که مبرس اغلب سکوت میکرد و نگاه او نسبت به ما نگاه عاقل اندر سفیه بود روزی با گروهی به کوهنوردی رفته بودیم او هم بود با او خلوتی حاصل کردم با اصرار از او خواستم که بگوید چه شده است از او انکار و از من اصرار تا بالاخره لب گشود و گفت روزی که مجروح شدم خود را بیرون خود دیدم دیدم چند نفری با من شهید شده اند اما من زنده بودم دو نفر با وانت امدند و اجساد را جمع اوری میکردند جسد مرا نیز داخل وانت انداختند هر چه فریاد زدنم که من زنده ام نشنیدند بناچار من روی طاق وانت نشستم و جسد خود و دوستانم را می دیدم و با اینکه بیرون از ماشین بودم مکالمات ان دو نفر را می شنیدم بالخره به سرد خانه اهواز رسیدیم ان دو نفر جسدها را یکی یکی وارد سردخانه میکردند به من که رسیدند یکی از ان دو نفر دستهای مرا گرفت و به دوستش گفت این یکی انگار زنده است بدنش داغ است او را به بیمارستان ببریم جسدها را وارد سرد خانه گذاشتند و دوباره مرا بشت وانت انداخته به بیمارستان اهواز اوردند دکترها به دور من ریختند تمام مکالمات انها را می شنیدم ناگهان دو نفر از دوستانم که شهید شده بودند بیشم امدند و با من صحبت میکردند و در عین حال صلوات می فرستادند صحبتهای انان که تمام شد خواستند خدا حافظی کنند به انها گفتم من هم با شما می ایم گفتند فعلا نمی توانی بیایی بایدتا فلان موقع صبر کنی و خدا حافظی کردند همنیکه خدا حافظی کردند یکی از دکترها فریاد زد قلبش بکار افتاد و من عقربه دستگاه را دیدم که حرکت کرد و دیگر چیزی نفهمیدم این داستان را وقتی تعریف می کرد اشک از چشمانم جاری بود هر چه به او گفنم کی بناست بیش انان بروی نگفت فقط از من قول گرفت تا زنده هست چیزی به کسی نگویم او بیست روز بعد به جبهه رفت و چند روز بعد از ان خبر شهادتش امد روحش شاد وقتی این داستان را شنیدم بیاد ان مجروح امریکایی افتادم ادامه این مطلب بزودی

با سلام بله وقتی قصه واقعی دوستم را شنیدم بیادم امد که داستان ان مجله هم واقعی است این بود تا با بزشکی عمومی که مردی بسیار متواضع بود اشنا شدم او منفعت هر کسی را در نظر میگیرد الا خودش بسیار خدمت به دیگران میکند و ترکشهای فراوانی از دوران جنگ در بدنش بیادگار مانده است او هم داستان مجروحیت خودش و جدا شدن روح از بدنش را برایم تعریف کرد و گفت بیرون از جسد خودم نشسته بودم و جسدم را قلقلک می دادم می گفت من فردی قلقلکی هستم و داشتم سعی میکردم خودم را بخندانم این داستانها را برای دخترم تعریف می کردم گفت من هم دوستی ذارم که قبلا یک بار مرده است و با من همکلاس بود و داستانش را به این شکل گفت که او دختری دوازده ساله بوده که طهر در منزلشان می خوابدمی گوید ناگهان خودم را بالای لوستر دیدم و احساس کردم اگر از سقف بیرون روم دیگر نمی توانم برگردم با اضطراب به لوستر چسبیده بودم و فریاد میزدم مادرم را می دیدم که در اشبزخانه مشغول است و بدرم روزنامه می خواند اما فریادهای مرا هیچکدام نمی شتیدندتا اینکه ناهار اماده شد مادرم هر چه مرا صدا میکرد نمی توانستم به بدنم بر گردم تا اینکه مادرم امد تکانم داد و گفت چقدر می خوابی که ناگهان فریادش بلند شد که بدن دخترم سرد است و من هم به خدا التماس میکردم کهمرا بر گردان تا نماز بخوانم خلاصه به اورژانس زنگ زدند وقتی خواستند مرا به امبولانس ببرند ناگهان به بدنم برگشتم و دیگر نفهمیدم او الان مومن ترین فرد خانوادشان است و واجباتش ترک نمی شود این داستانهای واقعی را به دو دلیل اوردم یکی اینکه برخی از اتفاقات باعث میشود عده ای خدا باور شوند یا باورشان صد چندان شود گرچه ممکن است برخی این وقایع را دروغ به بندارند اما برای انان که اتفاق اقتاده هیچ شک و شبه ای نسبت به خدا نمی ماند و دوم اینکه بگویم منش عرفانی جوری است که ارام ارام شخص را به یقینی برساند که اگر تمام دنیا استدلال کنند که این کار اشتباه است انرا نمی بذیر ند زیرا انگار او را می بینند و سعدی فراوان به این نکته اشاره کرده است

با سلام یکی دیگر از راههایی که انسان را به خدا می تواند برساند نظم حاکم بر جهان هستی است نظمی چنان مستحکم و استوار که کوچکترین خللی در ان تمام جهان هستی را بر هم می ریزد کهکشانها و ستارگان و سیارات جوری طبق برنامه کار میکنند که انسان احساس میکند نیروی بسیار عظیم و قدرتمندی برنامه ریزی برای ان کرده و انرا اداره میکند و از طرف دیگر در موجودات زنده چنان نظم ارگانیکی بر قرار است و چنان تنظیم شده که هر موجود زنده ای طبق برنامه خودش بیش میرود و این نظم بدون ناظم امکانبذیر نیست خلاصه نظم حاکم انسان را رهنمون است به سوی او ( برگ درختان سبز در نظر هوشیار...... هر ورقش دفتریست معرفت کردگار ) و اما راه دیگر بسوی او اینست که انسان در همین دنیای مدرن می بیند که قوانین فیزیکی ومادی حاکم بر جهان هستی برخی اوقات توسط افرادی به سخره گرفته میشود و این قوانین که به ظاهر لا تخطی هستند شکسته میشوند و از اینجا انسان بی می برد که قوانین متافیزکی وجود دارد که مسلط بر این قوانین فیزکی است و این شکسته شدن قوانین فیزیک هم معجز ه و هم سحر را توجیه می نماید و این مساله ای است که به وفور در اطراف ما در همین دنیای مدرن یافت میشود بیماران لاعلاجی که شفا می یابند و یا کارهایی از قبیل کارهای مرتاضان و رد این مسایل باک کردن صورت مساله است نه حل ان کسانی که قبول ندارند کافی است یا سفری به هندوستان بروند یا سری به معابد و یا زیارتگاهها بزنند و کافی است یک مورد برای انها بطور یقینی ثابت شود البنه باید در نظر داشت که برخی افراد سو استفادههای فراوانی کرده و می کنند و دکانی باز کرده اند برای منافع دنیوی خود اما این باعث نمی شود که انسان هوشمند حقیت را در نیابد

عجب خدای مسخره ایست که با شامورتی بازی و چشم بندی و سحر ساحران میتوان به او رسید
نظم جهان احتیاج به ناظم ندارد . این نظم در وجود خودش مستتر است
آنچه مرتاضان میکنند جز تحریف فکر و نظر دیگران نیست
مردمانی ساده دل و بی خبر نیز محو چنین حقه ها می شوند
مردم آرزو دارند در پس پرده خبری باشد
ولی نیست که نیست

یادی از” لیام “ دوست نادیده بی مناسبت نیست
گرفتار خرافات
نه من از روزگار می بینم
نه هم از کردگار می بینم
ای شمایان گرفته دامن جهل
عقل را در فرار می بینم
ملتی خو گرفته بر هذیان
بی خرد بی شمار می بینم
چشمها بسته گوش ها برپوچ
عقل را شرمسار می بینم
جامتان از خرافه لبریز است
همه را می گسار می بینم
قوم بدبخت پای در گل را
خیل بی اختیار می بینم
سر نهاده به سجده ی مهمل
همه را بنده وار می بینم
تا که قومی چنین فنا رفتند
قامتی بس نزار می بینم
هرچه پنهان کنید سستی را
ضعف ها آشکار می بینم
تا که در بند این خرافات اید
سکّه ها کم عیار می بینم
چشم بگشا که عمر می گذرد
سال ها بی بهار می بینم
درّ رخشان به دامنت بسیار
بر خزف اعتبار می بینم
گر بگوید ” لیام “ و تو خندی
شام تو پایدار می بینم

با سلام و سلام بسیار ویژه خدمت جنابان نا اشنا و ناباور اول از اظهار نظرتان تشکر دارم و همینکه وارد بحث شدید بسیار مفید خواهد بود و حتما به غنای بحث می افزاید اما چند نکته 1- این فقیر راهها را بیان کردم اما ساده دل و یا بیخبر و یا فرزانه از این راه میرود یا نمی رود بحث دیگری است که در اینده به ان می بردازم 2- جناب نا اشنا لطفا به این سوال جواب دهید اگر کسی از شهرستانی خواست به تهران برود و راه خاصی را انتخاب کرد و به نظر جنابعالی انتخاب ان مسیر صحیح نباشد ایا تهران عجب شهر مسخره ایست یا اگر هم تمسخری باشد ( که نیست ) با رونده است ؟ 3-جناب نا باور که واقعا اسم زیبا و متناسب با روحیه خود انتخاب کرده اید این فقیر قصد داشتم این بحث را در ذیل غزل 46 باز نمایم که جناب حمید کاینی که اتفاقا ظاهرا از ناباوران به خداست باعث این بحث شد و اگر تشویقی بود از جانب ایشان بود که صداقت از درون فرمایشاتشان به استشمام می رسدو هم اینجا دو باره از ایشان تشکر میکنم و اما جناب شمس نسبت به این فقیر لطف داشته و دارند و از ایشان هم تشکر 4-چنانچه فبلا نیز گفتم با خرافات دانستن این مطالب و انکار ان و یا متهم کردن معتقدان به ان به ساده دلی و بیخبری مساله حل نمیشود بلکه شما بجای حل صورت مساله را باک می کنیدو چه بخواهید و چه نخواهید این مسیری است که عده ای خواهند رفت

حظ کردم ازین غزل لیام عزیز
مو به مو میشکافد نکته ها را

چشمها بسته گوش ها برپوچ
عقل را شرمسار می بینم
جامتان از خرافه لبریز است
همه را می گسار می بینم

درّ رخشان به دامنت بسیار
بر خزف اعتبار می بینم
ناباور جان ممنون
پاینده باشی

با سلام اما دلایل ناباوران بخدا بیشتر در اطراف سه مطلب است 1 - از نظر اجتماعی بحث میکنند و می گویند ما کاری به اینکه خدایی باشد یا نباشد نداریم ولی یک چیز را در اجتماع می بینیم و ان اینکه دینداران به وضع موجود راضیند و انرا سر نوشت از بیش تعیین شده ای می دانند و لذا اعتراضی به حکام و سیاستمداران ندارند و بنابراین دین باعث عقب افتادگی جامعه میشود این اعتراض از طرف کمونستها مطرح شده . جمله معروف مارکس که ( دین افیون توده هاست ) مبین ان است 2- دلایلی که برای اثبات خدا اورده میشود عمدتا عقلی است و چون عقل بسیار خطا میکند اعتمادی به این دلایل نمی شود کرد 3- ما فقط مسایلی را قبول داریم که قابل تجربه و دیدن باشد در غیر اینصورت علمی نیست و غیر قابل قبول است این سه مطلب عمده دلایل نا باوران به خداست که به نقد ان خواهم برداخت انشا الله

با سلام اشکال اول فعلا از یحث ما خارج است چون ناظر به بود و نبود خداوند نیستو اما اشکال دوم خود یک استدلال عقلی است و اگر بنا باشد به عقل اعتبار نباشد به این استدلال نیز اعتباری نیست و البته اگر اعتماد به عقل سست شود در واقع تمام واقعیتها را باید انکار کنیم و یک شکاک به تمام معنا شویم البته عرفا عقل را در میدان عشق ناتوان می دانند و معتقدند تمام راه را نمی توان با مرکب عقل رفت اما بطور کلی انرا بی اعتبار نمی دانند و اما اشکال سوم که میگوید اثبات خدا علمی نیست یعنی قابل تجربه نیست باید به چند نکته توجه کنیم 1-اولا با علوم تجربی نه میشود خدا را ثابت کرد و نه رد چرا که علوم تجربی برای صحت یا عدم صحت دست به ازمایش می زند و عناصر را کم یا زیاد می نماید و رای می دهد که فلان قانون در طبیعت حاکم است اما برای ازمایش خدا و هستی نه خدا در اختیار ماست که او را از هستی حذف نماییم و نتایج احتمالی را بررسی کنیم و نه مجوعه هستی را می توانیم از خدا بگیریم تا ببینیم خدا بدون مخلوق چه میکند بنابراین علوم طبیعی برای اثبات یا عدم اثبات توانایی ندارند 2- موضوعات همه این علوم مبتنی بر حکم عقل است یعنی اول باید عقل تصدیق کند که مثلا اسیدی وجود دارد بعد علم شیمی انرا بررسی نمایذ و از طرفی نتایج علوم باز مبتنی بر حکم عقل است یعنی وقتی چیزی چند بار ازمایش شد و یک نتیجه داد عقل است که حکم می کند این ازمایش در جاهای دیگر و زمانهای دیگر نیز همین نتیجه را خواهد داد یس علوم تجربی بر خلاف تصور مبتنی بر عقل است 3- علوم تجربی مبتنی بر فزضیات است و تا زمانی که بر طبق ان فرضیه نتاج صحیح می باشد علم می گوید این طبق فلان فرمول است و با عوض شدن فرضیه قوانین نیز عوض میشود بنابرین درستی مسایل علمی تا زمانی است که فرضیه جوابگو باشد 4- در علوم ممکن است با دو فرضیه متضاد یک نتیجه بدست اید مثل اینکه در قدیم معتقد به ثبات کره زمین بودندو با این حال خسوف و کسوف را درست و دقیق بیش بینی میکردند و الان که فرضیه بر عکس شده باز خسوف و کسوف دقیق بیش بینی می شود بس صرف نتیجه صحیح علمی دلیل درست بودن تیوری نیست

کائنی گرامی
چه خوش گفتی : کمابیش همه مردم خداوند را باور دارند
بله ناباورانی چون من به خرافات ناباوریم . ما مرتاض نمی شناسیم که حقه بازند. ما عشق نمی دانیم جز دستگیری یتیمی و یا افتاده ای. از بیم دوزخ سر به سجده نمی نهیم . ما عشق به نظام طبیعت و عشق به انسان و همه ی موجودات را در اولویت داریم
این همان عشق به لایزال است که ما نیز از آنیم

با سلام و سلام خاص خدمت جنابان حمید و ناباور اگر تا بایان این بحث صبر و تحمل داشته باشید و این فقیر را تحمل بفرمایید احنمالا به نقاط مشترک زیادی برسیم احساس من این است که شما دین را در چهره عامیانه ان دیده اید و برخی از لغزشهای مسلم معتقدان به ادیان را دیده اید و انرا دین و دستور خدا تصور کرده اید من در اینده سعی می کنم خیلی شفاف و بدون هیچ تعصبی مسایلی را از نگاه بیرون دین نه از نگاه درون دینی مطرج کنم شاید مشکل بسیاری از افراد در مشخص نبودن ان مسایل باشداما جناب ناباور نمی گویم شما مرتاض بشناس با مرتاض شو و یا ذیگران را تشویق به مرتاضی کنم این فقیر کار مرتاضان را کاری بیهوده و باطل می دانم اما منهای کارهای حقه بازی برخی از انها با ریاضت مسلط بر برخی قوانین طبیعی شده اند و تنها نکته ای که روی ان تاکید دارم می خواهم بگویم علی الاجمال فوانین متافیزیکی در مجموعه هستی موجود است و ثابت شدن اینکه تنها یک قانون متافیزیکی هست کافی است برای اینکه ما را به ماوراالطبیعت سوق دهد و اما سجده از ترس جهنم ضعیف ترین نوع برستش خداوند است اما برستش واقعی چیست بعدا با هم به ان می بردازیم با عرض معذرت چند روزی خدمت دوستان نیستم موفق باشید

وجود ندارد
صحیح است

ماورا طبیعت استادان ارتباطی با جو و زمین واسمان ندارد.
مابعد الطبیعه نا م دیگر آنست. چه در تقسیم بندی علوم پس از فیزیک آمده است و آن علوم دینی و الهی و مانندان ان است، متا فیزیک! کجای کارید استادان!!!

سلام دوستان عزیز
اطلاعات در کنار هم دانش و دانش ها در کنار هم عقل را پدید می آورند .
برخی گفتند وقتی دانشی با تجربه شخصی شما همراه میشود عقل پدیدار میشود .
از اینروست دانشمندان بسیاری را میبینیم که در روابط انسانی و در لمس خوشبختی ناموفق هستند .
چون دانش خود را به بوته آزمایش نگذارده اند و از برکات آن بهره مند نشده اند .
تعریف دیگری از عقل درک چیزهایی است که بیشتر مردم عاجز از درک آن ها هستند . گویا عقل را مراتب و درجاتی است . بدون تردید ذهن و تواناییهای ذهنی مفهومی مستقل از عقل نیست .
عقل در مراتب دون عقل صرفه گر است که تنها منافع ظاهری صاحبش را میبیند و برای حفظ آن برنامه ریزی میکند .
عقل متکامل تر یک گام پیشتر رفته و درک میکند منافع فرد از منافع جامعه جدا نیست و اثرات فرد بر جامعه و اثرات جامعه بر فرد را مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد .
مثلا انسانی که خیال میکند میتواند با اختلاس میلیاردی زندگی خوش و آسوده ای را تضمین کند براستی از موهبت عقل محروم است .
او تجربه ترس یا عذاب وجدان در مردم آزاری های کوچکتر را به کار نمی بندد .
حتی اگر اختلاس او را احدی نفهمد خودش که میداند . و برای بقیه عمر باید از سایه خویش نیز بهراسد . شاید بگویید اینها آنقدر این رفتارها را تکرار کرده اند که دیگر حساسیت شان را از دست داده اند . نه میترسند نه اندوهگین میشوند . من میگویم پس اینها هم اکنون مجازات شده اند . چرا که برای چیزهایی که نیازی بدانها نداشته اند از مرتبه حساسیت انسانی به مرتبه عدم حساسیت حیوانی تنزل پیدا کرده اند . و از موهبت عشق ورزی با مخلوقات خداوند محروم شده اند . جنایت و مکافات را به یاد دارید ؟
مکبث نیز پس از قتل ولینعمت خود گفت i wish when it was done , it was done !
یعنی ایکاش وقتی تمام شد ( عمل قتل نفس ) تمام میشد .
ولی مگر میشود ؟ عواقب عمل بلافاصله پس از ارتکاب آن شروع میشود .
آنچنان عدالت خداوند دقیق است که اگر زود بمیرد افسوس که در آن مدت کوتاه از منافع خیالی آن گناه بهره مند نشده و اگر خداوند به او زمان بدهد و او از منافع موهومی حاصل از قتل یا دزدی برخوردار شود که باز هم افسوس چه زمان طولانی ای را در وحشت و ناامنی به سر برده است .
من البته نمیگویم نظم پنهان در هر پدیده ای را کشف کرده ام . ولی میگویم این یک نظم است . که برای آنها که می اندیشند احترام بر انگیز است . متاسفانه ما انسانها تا یک واژه مذهبی میبینیم فکر میکنیم این اندیشه مذهبی است و یا ما باید مذهب را به طور کامل بپذیریم یا نفی کنیم .
کدام عقل سلیمی این را میپذیرد ؟
اگر چنین بود به ما عقل کاوشگر و ذوق و قریحه منحصر به فرد برای چه داده اند . این را داده اند که دو روز بخوریم و بیاشامیم و سکس کنیم و تقلید کنیم و بعد هم بپوسیم ؟!
اینها را که ستوران هم انجام میدهند !
اینها را به ما داده اندتا هر روز چیزی نو بیاموزیم و آموخته هایمان را به کار بندیم و در نتایج آنها بارها و بارها تعمق کنیم و هر جا که لازم شد خود را تصحیح کنیم . هیچ روزی را به ما نداده اند تا در آن مانند روز پیش بیندیشیم و عمل کنیم .
ما هر روز مقایسه میکنیم ، تعمیم میدهیم ، طبقه بندی میکنیم ، این همانی ها را پیدا میکنیم ، تفاوت ها را درک میکنیم ، تجسم میکنیم ، آزمون میکنیم ، خطا میکنیم ، و در نهایت خود را اصلاح میکنیم .
و همه این کارها را برای این میتوانیم انجام دهیم که نظمی حاکم است .
اگر نظم نبود ما قادر به انجام هیچ یک از آن کارها نبودیم . ریاضی و شیمی و هنر و ادبیات هرگز پیدا نمیشد .
عدالت هم گونه ای نظم است دیگر . من عدالت را یک پدیده نسیه موکول به قیامت نمیدانم . توکل از نظر من این نیست که من اعمال شرعی را انجام دهم و امیدوار باشم که جایی منظور میشود . من اسلام را وعده سر خرمن نمیبینم .
اسلام از نظر من یعنی وقتی چنین نظم قاهری در ساختار جهان میبینم باور کنم که خالق این نظم از من هوشمندتر است و در برابر آن سر تعظیم فرود آورم . و تلاش کنم سایر نظم هایش را هم بفهمم و قوانین قدرتمند حاکم بر کاینات را پیدا کنم و به قانون فضایی که در آن به سر میبرم احترام بگذارم نه اینکه مانند مورچه ای که برای آدمها شاخ و شانه میکشد در مقابل چنین خالق قدرتمندی قد علم کنم .

روفیا خانم
درود بر شما
شما دارید اسلام را معنی میکنید یا عقاید خودتان را به اسلام می چسبانید؟
اسلام میگوید اعمال شرعی خودت را انجام بده تا در آن دنیا از لذات بهشت بر خوردار شوی . نه یکجا که در جای جای قرآن
اینها همه وعده است و بستگی دارد تا ما چقدر به وعده دهنده ایمان داشته باشیم
هیچ کس هم نیامده تا بگوید آن دنیا یا در بهشت چه خبر است
میفرمایید :اسلام از نظر من یعنی وقتی چنین نظم قاهری در ساختار جهان میبینم باور کنم که خالق این نظم از من هوشمندتر است و در برابر آن سر تعظیم فرود آورم
چه ربطی به اسلام دارد . کجای اسلام به شما ثابت میکند که نظم قاهری در ساختار جهان هست الا آنکه شما را تشویق میکند که بپذیرید با چند آیه که میتوان با بی ایمانی آنهارا رد کرد ویا با ایمان پذیرفت
هر عقل سالمی نظام جهانی را پذیرفته و قوانین پیشرفته ی بشری نیز برین نظم صحه گزارده
حال شما چه مسلمان باشی چه نباشی
من این تبلیغ را فهم نمی کنم ، که برای اثبات حقانیت اسلام
از آنچه که قبل از اسلام هم پذیرفته شده و در قوانین بشری جا افتاده بوده استفاده شود
جنبه های دیگری هم در اسلام هست که میتوان در تبلیغ به کار برد
کدام دین و یا تفکری گفته که به قانون فضایی که در آن زندگی میکنید احترام نگزارید؟
یا کدام اندیشه ای برین است که انسان از نظم حاکم بر جهان هوشمندتر است؟
شما اگر اینها را فقط از اسلام گرفته اید خوشا به حالتان
ولی من میبینم که هم مسلمان وهم غیر مسلمان نیز برین عقید اند
با احترام

ناباور عزیز
اگر اجازه دهی برای مدتی ولو کوتاه باور، دیدگاه، و عقاید یکدیگر را رها کرده و تمرکزی کنیم بر پرسش این حقیر.
آیا شما دیدگاه و نظری داری که تمایل به اشتراک گذاردن آن داشته باشی؟
روفیا عزیز
با سپاس از پاسخ و همچنین شجاعت و دلیری شما در بیان نظراتتان.
اما آیا پاسخ خود به پرسش ذیل را کافی و قانع کننده می بینی؟
..."عقل و ذهن را از دیدگاه خود برای این حقیر یک تشریح "کامل" بکنید..."
---
پیشتر هم باید خدمت همه دوستان عرض می کردم که هدفم نه مچ گیری و خیط کردن و من می دونم تو نمی دونی و حالا دیدی نمی دونستی و و و .... نیست.
بلکه فقط آنکه ببینیم هر کدام از ما حقیقتاً از آن چه می دانیم؟ و آنرا چه اندازه می شناسیم.

پوزش از دوستان که "درود بر شما" حذف شد.

بابک گرامی
نظر را از صاحبنظران میخواهند
ممنونم که از من پرسیدی ولی باید مزه ی عقل را چشیده باشم تا شرحش بدهم؟
میدانی نظر شارحین در همین لغتنامه ی دهخدا فراوان است
کاش منظور نهایی را مشخص میکردی تا تکلیف خودمان را بدانیم
با احترام

کوکب بانو ، ناباور گرامی ، لیام عزیز ،آقا پیام و ایزد جوی گرامی منتظر تماس شما هستم

ناباور و بابک گرامی
خوب میدانید که تعاریفی که از مفاهیمی مانند عقل و ذهن وجود دارد گونه گون و قراردادی است .
من تعریف آکادمیک عقل و ذهن را نمیدانم .
نیازی هم ندارم بدانم .
من فقط میدانم که عقل چیز خوبی است .
به آدم های اطرافم نگاه میکنم .
میبینم آنها که درست نگاه میکنند ، درست می اندیشند ، درست حرف میزنند و درست رفتار میکنند ، روزگار را در صلح و آرامش سپری میکنند .
اینها از نظر من عاقل تر هستند .
و کسانی که در مشاهده جهان و در روش اندیشیدن و کلام و رفتار سهل انگار و بی بند و بار هستند در ستیز با خود و جهان پیرامون خود هستند .
اینها از نظر من از موهبت عقل کمتر برخوردار هستند .
ذهن نمیدانم چه تعریفی دارد . ولی به گمانم همه تصورات و تخیلات و اندیشه های ما در فضایی به نام ذهن صورت میگیرد .
فضایی غیر مادی که هر چه بازتر باشد عقل در آن مجال بیشتری برای رشد دارد . فضایی که نه دیدنی است نه بوییدنی نه لمس کردنی نه شنیدنی و نه چشیدنی ،
ولی در عین حال همه این حالتها را میفهمد و تجسم و ارزیابی میکند .
برخی از آن به دل تعبیر میکنند .
دلی که نه طول دارد نه عرض نه رنگ ولی هنگامی که یک گل زیبا یا چهره زیبا را میبیند میرود !!
هم طول را میفهمد هم عرض را هم زیبایی و هم زشتی را ...
این ذهن یا دل یا قوه تشخیص درونی ما نباید مستقل از ضریب هوشی و هوش هیجانی و اطلاعات و دانش و عقل ما باشد .
و اما درباره چسباندن عقاید خود به اسلام :
ناباور گرامی همه همین کار را میکنند .
بخشی از قرآن تاویل پذیر است . خوب من چه کنم ؟ آن را به علمای دین بسپارم ؟
علما را چگونه انتخاب کنم ؟
مگر همه آنها متفق القول و العمل هستند ؟
یا دو تای آنها حداقل ؟؟
حسین الهی قمشه ای را انتخاب کنم یا بن لادن یا آیه ا... صانعی ؟
علمای تشیع یا تسنن یا تصوف یا ....
یا شاید باید بروم تمام عمرم را صرف مطالعه زندگی این علما کنم تا بفهمم کدام عادلتر است ؟
تازه اگر این منم که باید تشخیص دهم کدامشان عادلتر است پس من عدالت کامل را میفهمم . پس من خود از همه عادلتر میتوانم باشم .
پس آخر کار که دوباره به خودم رسیدم !!!
از شما چه پنهان من این راه دور و دراز را نمیروم .
من آن قسمتهایی از قرآن یا هر کتاب و انسان بزرگی را که نمیفهمم به اندیشیدن درباره اش ادامه میدهم تا روزی که بفهمم .
ولی این بدان معنی نیست که قسمتهایی را که برایم قابل فهم است را reject میکنم .
نه ، از این طعامی که پیش رویم هست قسمتهای قابل هضم آنرا تناول کرده و از آن برخوردار میشوم . تعصبی ندارم که نه چون اعراب با ما چنان کردند من اصلا به کتابشان و فرهنگشان وقعی ننهم .
همانطور که تکنولوژی را از شیطان بزرگ و متوسط و کوچک خریدیم هر اندیشه به درد بخوری را از هر کسی که شد میخریم .
و اما درباره باور به نظم جهان که فرمودید همه باورمندند ،
پس این همه افسردگی و یاس و خشم چیست ؟
چرا آدمهای بسیاری در دنیا ناخرسند هستند ؟
اگر به وجود نظم و عدالت یک ناظم کاردرست باور داشتند که همه خوش و خرم بودند .
همه میگویند که باور دارند ولی :
از مقلد تا محقق فرق هاست
این یکی چون کوه و آن دیگر صداست

درباره حذف آقای لیام نظر بنده اینست که از نظر علمی کاری نادرست است .
اگر هر نویسنده ای ضوابط سایت را رعایت نکرد به راحتی میتوان حاشیه اش را حذف کرد نه خودش را .
کما اینکه اگر من باشم همین کار را هم نمیکنم .
نیروهای مخالف ، تا دنیا دنیا بوده ، بودند و هستند و خواهند بود .
هرگز کسی نتوانسته با روش قهری نیروی مخالفش را حذف کند .
چو در بندی سر از روزن بر آرد ...
بر عکس ، همه این نیروها باید در فضایی سالم به تعامل برخیزند تا نتیجه کنش ها و واکنش ها را بررسی کنیم بلکه به جایی برسیم .
به عنوان مثال گردانندگان سایت شخص لیام را حذف کردند . چندین نفر دیگر به نشر شعر او دست یازیدند .
آیا اندیشه لیام حذف شد ؟
ما که ایم اندر جهان پیچ پیچ
چون الف از خود چه دارد هیچ هیچ
ما که ایم که اندیشه لیام ( خانم ، آقا ؟ ) را و علل پیدایش آنرا انکار کنیم ؟؟؟
وانگهی با فیلتراسیون گسترده سیستماتیکی که همواره در جوامع گوناگون وجود داشته و دارد ما هرگز به شناخت درستی از محیط پیرامون خود نمی رسیم .
هرگز به درستی نمیفهمیم کودکمان در چه محیطی درس میخواند ؟
همسایه مان براستی همان است که ادعا میکند ؟
همکارمان چقدر میتواند خطرناک باشد ؟
در یک جامعه بسته ما حتی خودمان خود را فیلتر میکنیم .
دیگر خودمان را خوب نمیشناسیم !
آیا من واقعا همینی هستم که دیگران خیال میکنند ؟
همه چیز نقاب بر چهره دارد .
همه چیز دروغین و به قول انگلیسی ها fake یا phony میشود .
زیبایی الکی ، عشق الکی ، پول الکی ، علم الکی ...
بانوان برای به دست آوردن زیبایی الکی دست به جراحیهای الکی میزنند ، مردان برای جلب عشق الکی زیبارویان الکی با پول های الکی اتومبیلهای الکی میخرند و دانشمندان الکی برای به دست آوردن موقعیت های الکی مدارج علمی الکی را طی میکنند . شعرای الکی در مدح شاهان الکی اشعار الکی میسرایند .
چه کسی چنین دنیای الکی ای را دوست دارد ؟؟
همه ما عاشق راستی هستیم .

با سلام و سلام و درود بر همه دوستان بخصوص دوستانی که لطف نمودند و در بحث شرکت کردند اما چند نکته در مورد فرمایشات سروران گرامی 1- وقتی صحبت از طبیعت و ما بعد طبیعت میشود منظور جهان محسوسات و غیر محسوسات است بدین معنی که انچه را با حواس بنجگانه درک میکنیم طبیعت نامیده میشود و انچه با حواس ظاهری درک نمیشود و محسوس نیست ماورا طبیعت نامیده میشود مثلا بدن انسان طبیعت است و از قوانین مادی بیروی میکند و روح او ماوراطبیعت است و قوانین متافیزیکی بر او حاکم است و بنابراین مجموعه هستی هم یک کاسه است و هم بینهایت مانند سلسله اعداد است شما هر عددی فرض کنید باضافه یک عدد بعدی میشود و حد یقف ندارد در مورد هستی نیز هر نقطه یا هر مرزی فرض کنید بعد از ان نقطه یا ان مرز نیز هستی وجود دارد بعبارت دیگر عدمی وجود ندارد هر چه هست هست و اتفاقا یکی از دلایل اثبات خدا نیز همین است که هم توحید را ثابت میکند یعنی یک هستی بیشتر نیست و این هستی صرف کل هستی را در بر گرفته است و رابطه خدا با این مجموعه مثل رابطه روح با بدن است یعنی هر کجای بدن را بنگرید روح در ان ساری و جاری است اما نقطه ای بیدا نمی کنید که بگوید روح انجاست بس روح نسبت به بدن لا مکان است و خدا نیز نسبت به مجموعه هستی لا مکان است یعنی همه جا حضور دارد و هیچ جا خالی از خدا نیست در عین حالی که جای مشخصی نیست ( وسع کرسیه السوات و الارض )در گستره اسمان و زمین است به همین معناست یعنی مجموعه هستی از خدا بر است و این چیزهای مختلفی که می بینیم نمود ان هستی مطلق است که در فلسفه به اصل وحدت وجود معروف است بنابراین تمام این کثرتها و اشیا مختلف قایم و وابسته به ان یگانه هستیند مانند امواج که همه نمود دریا هستند و بنابراین بین هستی و خداوند همانطور که جناب ناباور فرمودند مرزی نیست و همچنین طبیعت و ماوراطبیعت قابل تفکیک و مرز نیست و هیچ محدودیتی هما برای خدا درست نمی شود و اما اینکه جناب ناباور می فرمایند بعد از مرگ به دامن طبیعت بر میگردیم که همان دامن خداست اگر منظور جنابعالی اینست که بعد از مردن انسان شعور هستی دارد و می فهمد که بر گشته است بسوی خدا حرفی است کاملا صحیح اما اگر دیگر شعوری در کار نباشد مساوی با نابودی انسان است و محدود شدن زندگی او به همین چند روز عمر در این دنیا که این بنظر صحیح نیست اما جناب بابک منظور خود را در باره سوالشان روشن نکرده اند اگر منظورتان این است که عقل و دهن مادی است یا غیر مادی باید گفت ذهن از ابزار مادی مثل دیدن استفاده میکندو مثلا تصویری وارونه و کوچک از کوه توسط چشم تشکیل میشود این تصویر تبدیل به کنشهای عصبی میشوند سلسله اعصاب انرا به مغز میرساند تا اینجای کار عمل مادی انجام میشوداما ذهن کوه به ان بزرگی را قابل تصور میکند که اگر بگویید این عمل مادی است در این صورت ظرف و مظروف تطابق ندارند و کوه هرگز در چنین ظرف کوچک و مادی نمی گنجد و از طرفی ذهن مفاهیمی می سازد که در خارج از دهن وجود ندارد مثل مفهوم انسان در خارج حسن و حسین و تقی و نقی وجود دارد اما چیزی بنام انسان که بر همه این مصداقها تطابق کند وجود ندارد و باز این امری است غیر مادی یا ماوراطبیعی اما جناب روفیا شما دو مطلب مهم و با ارزشی را مطرح نموده اید یکی اینکه انتخاب عقیده نهایتا به خود انسان بر میگردد یعنی هر چه دلیل از هر کتاب یا شخصی اورده شود اخرالامر این خود انسان است که انرا ببذیرد یا نه و این مساله نسبت به هر فردی متفاوت است و به همین دلیل گفته اند به تعداد انسانها راه بسوی خدا هست و اما مطلب با ارزش دیگری که بیان فرموده اید ( هر چند همه مطالب شما با ارزش است ) در رابطه با سانسور بود سانسور همیشه نتایج عکس داده است یعنی از انچه می خواهند جلوگیری کنند باعث رشد سریعتر ان میشوید امید وارم در بحثها حضور فعال داشته باشید با درود بر شما و دیگر دوستان

سلام دوستان گرانقدر ،بزرگواران عزیز
بنده تمامی حواشی تحریر شده بر این غزل را مطالعه نمودم . چه بحث زیبایی، بسی تبریک به همه بزرگواران.از این سعه صدر و شکیبایی ،این حقیر و یا به قول جناب شایق بنده فقیر ،خود را در حد نقد نظرات دوستان نمیبینم،شاگردی میکنم در محضر اساتید.اما اجازه بفرمایید سوالات و شبهات ذهنی خود را عرض نمایم واز نظرات گرانقدران بهره مند گردم.

دوستی فرموده بودند که روح ناموجود است،و حتی داستانهایی را که جناب شایق بیان کرده بودن را خرافه و دروغ و افسانه عنوان کردند.خوب در صورتیکه روح ناموجود باشد،همه اینها افسانه است.من هم معتقد با ناموجودی روح هستم .ولی یک سؤال: محبت .مهربانی،عشق چیست؟از کجا سرچشمه میگیرد؟اگر روح نیست پس چیست؟دلتنگی یعنی چه؟ نگرانی و دلواپسی برای چیست از کجا نشات میگیرد؟؟

درود بر شادمان گرامی و همه یاران و همرهان
در مغز آدمی بخشی به نام دستگاه لیمبیک وجود دارد که مسوول کنترل عواطف و احساسات است .
این چنین نیست که احساسات ما پدیده ای قطعا غیر مادی باشد .
حداقل بخشی از آن توسط ماده کنترل میشود .
توسط سلول و ملکول !
موادی به نام نورو ترانسمیتر ها نقش مستقیمی در انتقال دریافت های شما از محیط و تعبیر و تفسیر آنها دارند .
ماده ای به نام اندورفین طی مدت کوتاهی حس سرخوشی در شما پدید می آورد .
کمبود برخی مواد مقدمات افسردگی را فراهم میکند .
واژه های کربنی یک بیت شعر حافظ شما را به آسمان میبرد .
درست است که در خود معنا را حمل میکند .
ولی به هر حال ماده است .
میبینید ؟
ماده بسیار بیش از آنکه فکر میکنیم در زندگی ما نقش دارد .
همانطور که خاطرات ما که ظاهرا پدیده هایی غیر مادی هستند در مغز مادی ثبت شده اند .
شاید هم روزی پیدا کنند همه احساسات ما ، همه معنا ها ، توسط ماده کنترل میشود !
شاید هم نه !

با سلام و سلام وویژه خدمت دوستی که تازه به جمع ما بیوسته اند جناب شادمانه خوش امدید اما چند نکته 1 - جناب بابک اگر لطف می کردید و مطالب خود را را در مورد عقل مرقوم می فرمودید حتما استفاده می بردیم عقل یکی از نیروهای موجود انسانی برای شناخت دنیای بیرون از خودش است اما اینکه انسان چقدر قادر به استفاده از این نیروست بستگی به مسایل فراوانی دارد و ابنکه قاضی نهایی برای انتخاب عقیده. خود انسان است و بخشی از این قضاوت را عقل بر عهده دارد شکی در ان نیست 2-جناب حمید کاینی این فقیر نوشتم ( اتفاقا ظاهرا از ناباوران است ) و این جمله بار قضاوتی ندارد من در ان نوشته به جناب ناباور عرض کردم اگر تشویقی برای نوشتن در کار است از جانب جناب حمید است که ظاهراطرز تفکری مثل شما دارد ولی بر خلاف شما خواستار گفتگوی بیشتر است 3 - این فقیر قصد دارم بحثی در مورد ادیان اغاز کنم از همه دوستان و بخصوص طرفداران ادیان مختلف تقاضای شرکت دارم

با سلام خلاصه بحث گذشته اینکه بشر از سه راه ممکن است خدا باور شود . عقل و حس و دل اما عقل و حس وقتی کارایی دارد که بر دل بنشیند و البته خدا باوری از درجات بسیار کم شروع میشود تا مرحله فنا و بقا در او بیش میرود انسان وقتی خدا را با دل احساس کرد او را در زندگی رو.زمره به مراتب درجات احساسش نقش می دهد الان در بسیاری از مغازه ها جمله ( این مکان به دوربین مدار بسته مجهز است ) دیده میشود و متاسفانه خدا باوری برخی از ما به اندازه این جمله اثر نداردوقتی با این جمله روبرو میشویم حتی به بعضی از مناطق بدن دست نمی زنیم مبادا کسی ما را ببیند اما توجه نداریم که همه جا زیر نظر خداوند هستیم و دوربینهای او بسیار بیشرفته تر از دوربینهای ساخت بشر است بهر حال بسیاری از ما می دانیم خدا هست اما انگار یقین نداریم و فرق است بین دانستن و یقین داشتن . اکثر ما می دانیم که یک جنازه کاری از دستش بر نمی اید اما جراتت نداریم تنها با یک جنازه بمانیم اما کسی که یقین دارد جنازه کاری با کسی ندارد سر خود را روی جنازه میگذارد و خواب راحتی می رود . اینست فرق بین دانستن و دیدن یا یقین داشتن و هر چه به این دیدن نزدیکتر شویم رفتار و عمل ما سالم تر است به عبارت دیگر هر چه خدا باوری ما محکمتر شود رفتار ما انسانی تر خواهد بودو بنابراین وقتی از خدا باوران صحبت می کنیم منظور کسانی است که حداقل نقش را در زندگیشان برای خدا قایلند

با سلام اعتقاد به خداوند یعنی اعتقاد به جاودانگی انسان و لازمه این جاودانگی این است گه انسان از زندگی بعد از مرگ اطلاعاتی داشته باشد این اطلاعات را خداوند توسط کسانی از جنس خود انسان به نام بیامبر به بشر داده است و دیندار به کسی گفته میشود که حداقل یکی از این بیامبران مورد قبولش باشد و از او بیروی کند اما ایا ادیان مختلف با هم اختلافی دارند و اگر دارند این اختلاف در چیست ؟ مگر همه از جانب یک خدا نیامده است ؟ و اگر ندارند این همه غوغا و جنگ و کشمکشهای مذهبی برای چیست ؟ مسبب این همه اختلاف کیست ؟ جنگ هقتاد و دو ملت از برای چیست ؟ این مسایل باید مو شکافی شود از دوستان می خواهم نظراتشان را دریغ نفرمایند با تشکر

شایق گرامی
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند .
انسانی که به حقیقت نایل شده با کسی اختلاف پیدا نمیکند :
در کف ندارم سنگ من
با کس ندارم جنگ من
بر کس نگیرم تنگ من
زیرا خوشم چون گلستان
ستیزی که ما با جهان پیرامون خود و آنچه در آن است داریم تنها ریشه در جهل ما دارد . فرانسوی ها میگویند اگر همه را بدانی همه را میبخشی ،
من میگویم اگر همه چیز را بدانی اصلا مساله بخشش سالبه به انتفاع موضوع میشود .
صلح جویی بشر بستگی دارد به فاصله او از ریسمان الهی که همان عقل محض است . هر چه نزدیکتر صلح جو تر و هر چه دورتر ستیزه جوتر .
مسلمان ، مسیحی ، یهودی ، زرتشتی ای که با چیزی در ستیز است و در درونش ذره ای خشم ، حسد ، رنج ، اندوه ، اعتراض ، نومیدی و هر احساس منفی دیگریست هنوز دیندار نشده است . یعنی هنوز با ریسمان الهی که همه چیز را میداند و همه کس را میبخشد فاصله دارد !
اسمش هر چه میخواهد باشد .
ما برون را ننگریم و قال را
ما درون را بنگریم و حال را

بر دل و دین خرابت نوحه کن
که نمی‌بیند جز این خاک کهن
ور همی‌بیند چرا نبود دلیر
پشتدار و جانسپار و چشم‌سیر
در رخت کو از می دین فرخی
گر بدیدی بحر کو کف سخی
آنک جو دید آب را نکند دریغ
خاصه آن کو دید آن دریا و میغ
دین راستین انسان را فرخ رو میکند ، پشتدار ، جانسپار ، چشم سیر ، سخاوتمند ...
دلیل اینکه این همه رنج و اندوه بر بشر وارد شد این بود که مفهوم دین راستین را نفهمید . دینی که از این کارکرد بی بهره است اصلا دین نیست .
یا در آن تحریف شده یا ما آن را درست نفهمیدیم . از این دو حال خارج نیست .

سلام خدمت شایق گرامی
حدیث منسوب به پیامبر اکرم(ص) درباره انشعاب امت اسلامی به 73 فرقه. بنابر این حدیث، امت اسلامی پس از پیامبر اکرم(ص) بدتر از امتهای پیشین، به 73 فرقه منشعب می‌شود که تنها یک فرقه از آنها رستگار می‌گردد.(فرقه ناجیه) حدیث افتراق و مسائل پیرامونی آن، انعکاس وسیعی در مباحث کلامی، دانش فرقه‌شناسی و کشمکشهای فرقه‌ای داشته است.
مهم این است که ملت مسلمان بیشتر از مسیحیان و یهودییان به اختلاف افتاده اند. جمود فکری در مسلمانان بیش از ادیان دیگر است. جالب اینجاست که در حدیث از 73 فرقه حرف است و عرفا از جنگ 72 ملت سخن میگویند. دلیل این است که یک فرقه که رستگار می‌گردد و به حق میرسد با کسی جنگ ندارد و به همهٔ بنی بشر احترام میگذارد.
ملت عشق از همه دینها جداست
عاشقان را ملت و مذهب خداست

با سلام و سلام ویزه خدمت دو سرور گرامی جناب روفیا و بیدار . سه نکته اساسی در فرمایشات شما هست 1- تحریف 2- تفسیر نادرست 3-احترام به همه عقاید و بنی بشر و سر جنگ با هیچ کس نداشتن این سه نکته می تواند بسباری از مشکلات را براحتی حل نماید باید اشتراکات ادیان فهمیده شود و انحرافات دور ریخته شود و نهایت ببذیریم که نمی توان همه را با هم . هم عقیده کرد مطلبی که قران صراحتا به ان اشاره کرده است که اگر خدا میخواست همه ایمان می اوردند یعنی سنت و اراده خداوند بر این است که افراد عقاید مختلف داشته باشند این فقیر بزودی چند دین معروف را تجزیه و تحلیل خواهم کرد و باز تقاضای مشارکت دوستان را دارم و به جناب بیدار هم خوش امد می گویم و بسیار خوشحالم از اظهار نظر دوستان هر چه بیشتر . بحث بر بارتر

در عالم عالم آفریدن
به زین نتوان رقم کشیدن
اگر انسان به همین یک بیت اعتقاد قلبی داشته باشد٬ در پی این نیست که دیگران را هدایت کند. به نظر حقیر دین و دینداری از نظر عقلی خوب است، چون میتواند انسان را به معراج ببرد، ولی متأسفانه برای خیلی از انسانهای دیندار به خصوص مسلمین، خود دین یک حجابی هست سخت.
ولی بنده حقیر با این که اسلام تحریف شده مخالف هستم. هم اکنون هم افراد عارف مسلمان وجود دارند که به اصل اسلام اعتقاد دارند. گمان حقیر بر این است که اسلام کمتر درست فهمیده شده است.
اسلام به ذات خود ندارد عیبیء***هر عیب که هست در مسلمانی ماست.
سید جمال الدین اسد آبادی پس از بازگشت از اروپا گفته اند در اروپا اسلام بود و مسلمان نبود و در دیار مسلمین مسلمان هست و اسلام نیست.
پروین اعتصامی:
واعظی پرسید از فرزند خویش ​ هیج می دانی مسلمانی به چیست؟
صدق و بی آزاری و خدمت به خلق ​ هم عبادت هم کلید زندگیست
گفت زین معیار اندر شهرما ​ یک مسلمان هست آن هم ارمنیست!
حضرت حافظ که عارفی مسلمان و حافظ قرآن است، میفرماید:
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

جور رقیب و سرزنش اهل روزگار
با من همان حکایت گاو و دهلزن است
خلاصه: دیگر برایم فرقی ندارد که گوشم پر است از نق و نوق
آب که از سر گذشت چه یک وجب چه سد وجب
شتر نقاره خانه است ؛ گفته کسی در او اثر نمیکند. (امثال و حکم دهخدا).

دور از تو در جهان فراخم مجال نیست..
نوشته ای تقدیم به دوستان جان:
دیر آشناست عشق تو ای یار دلپسند
درد آشناست مهر تو، نوش لبت چو قند
آزادی از دو کُون مرا حاصل اوفتاد
تا دل به تار زلف تو شد صیدِ در کمند
دی کز شمیم عشق به صحرا همی شدم،
خوش داشت سوز غم به دل، شقایقی نژند
نالان ز هجر یار و جگر چاک چاک و بود
دود از درون سینه ی سوزان او بلند
ناگه صباش مژده ای از کوی دوست داد
دیدم ز شوق بند گشود از میان بند
در بزم عاشقان همگی شوق وحدت است
جانها رها ببین همه از قید چون و چند
نادر زمان هجر دگر رو به انتهاست
می نوش و نغمه سر ده و شادی کن و بخند..

دیر آشناست عشق تو ای یار دلپسند
...
امروز داشتم به چیزی شبیه این فکر می کردم!
روزی که آدم یار خود را می یابد به نظرش می آید که از زمانی که هنوز او را ندیده بود، از هنگامی که هنوز خودش هم خود را نشناخته بود، از خیلی خیلی پیشتر ها دلش برای او تنگ شده بود و در فراغش می سوخت!
که هنوز من نبودم که تو بر دلم نشستی
...
به نظرم آمد که در اصل دل ما برای خودمان تنگ شده بود، در این هیاهوی جهان کثرت، با همه اطوارها و بازی های غریبش، ما راستی خودمان را گم کرده ایم، وقتی کسی از راه می رسد شبیه ما، که همو قادر به فهم ماست هم ما او را می فهمیم، نقاب از روی ما کنار می زند، درون ما را به ما نشان می دهد، آن خود گمگشته مان را که دلتنگش بودیم می یابیم!

به حصر رفت...

امید، رها گردد و باز آید.. روفیا جان

شعر که نتوانمش خواند!
تنها دلنوشته ایست ملهم از شعر نادر جان :
Mask
I was lost
I was lost
Among many but lonely
With many masks in my pocket to wear
To have more protection
As I thought I need it
Untill he arrived in a sunny day
He showed me I did not need those masks
I threw them away
And found my real face burried under those masks
I lived life after that day
My laugh, my cry, my silence, my scream, my happiness my sarrow,my every moments grew real!
Really real
Since that blessed sunny day!

بسیار دلنشین بود دوست جان..
congratulation

درود
بنده هم با همین عقلی که قدر خودم دارم که عقل هر کس رو فقط خودش تعریف می کنه , نظری در مورد روح دارم,
زندگی انسان به دو بخش تقسیم میشه :
1خواب
2بیداری
که انصافا باید برعکس می بودن !
یک مثال ساده می زنم
ما وقت هایی که بیداریم هیچی از عالم ماورا
رو درک نمی کنیم !
اما وقت هایی که خواب هستیم , فقط اگر همون خواب دیدن های ساده رو مدنظر بگیریم متوجه می شیم که روح وجود داره !
لحظاتی هست بین خواب و بیداری که به اثبات دانشمندان قدرت فکر و درک انسان چندین برابر میشه !
برگردیم به عالم خواب ,
ما توی خواب پیش میاد کارهایی رو انجام میدیم که با جسم خاکی انجامش محاله !
حالا این رو باید هرکسی تجربیات شخصی خودش مراجعه کنه
و مقایسه کنه با بیداری !!
روح وجود داره ! و برتر و قوی تر و باهوش تر از جسم هم هست
این نمی تونه اتفاقی باشه
این رو هم یاد آوری کنم که بر خلاف تبلیغات دروغ
من پیرو دینی هستم که پیشوایانش قلم دانشمند رو والا تر از خون شهید دانستند
و این حدیث معروف رو هم نقل کنم که
یک ساعت اندیشه در کار خدا از هفتاد سال عبادت برتر است

نظم بدون ناظم به وجود نخواهد آمد

درود مجدد
جمله ای رو فراموش کردم که مایلم اضافه کنم,
تا وقتی جسم بیدار باشه بیداری روح ممکن نیست
اما وقتی جسم خواب باشه (مرگ) اونوقت روح از چارچوب جسم خارج میشه
خواب رو برای این مدعا مثال زدم
با تشکر

زیباست

میل و علاقه جناب شایق در میدانداری و زیاده گوییهای سطحی با قصد باوراندن خود به دیگران از نظر من غیر معمول و نامتعارف است ،ایکاش زودتر بخود اید و چاره ای برای خود بیندیشد

با سلام خدمت اساتید گرامی

راجع به دین و دینداری صحبتهای زیادی شده.. از فلسفه و عرفان و غیره...

که همه ی آن روشها میتوانند به سوالاتی پاسخ دهند و در برخی موارد هم پاسخ قانع کننده ای ندارند!

ولی یه سوال ذهن مرا مشغول داشته...

امروزه، با علوم ساخت انسان) و نه خدا(  به عمر تقریبی کائنات پی بردن.. حدود ۱۳.۸ میلیارد سال... بله میلیارد سال... عمر انسان خردمند (که ما انسانها از آن گونه هستیم) حدود ۶۰هزار ساله... انقلاب کشاورزی حدود ۱۱هزار سال پیش اتفاق افتاده... همه ی این زمانها در برابر ۱۳.۸ میلیارد سال بسیار ناچیز و با تقریب خوبی ، میتونه صفر حساب بشن.. 

خداوندی که آخرین دینش رو حدود ۱۴۰۰ سال قبل رونمایی میکنه... یعنی زمانی به اندازه ی صفر... این توهین به شعور آفریدگار نیست؟ یعنی نفهمیده که دیره.. پس آدمای قبلی چی؟ اونا برن جهنم؟؟

و این ادیان الهی هیچ جهشی بوجود نیاوردن.. پیشرفتی رو حاصل نکردن.. فقط قتل و خونریزی... (توضیحات زیادی ممکنه.. ولی باعث تطویل بیهوده ی کلام میشه) 

از لحاظ زمانی هم وجود ادیان الهی؛ اصلا عاقلانه نیست.. بیشعوریه... 

فردا که ازین دیر فنا درگذریم

با هفت هزار سالگان سربسریم

ارادتمند همه ی خوانندگان محترم.. بادین.. بیدین... 

غزل۷۸. وزن مفعولن فاعلاتن مفاعیلن فاعلات(بحرمضارع مثمن آخرب مکفوف مقصور). ۱-علی رغم:برخلاف میل وخواهش. تشبیه: شب مابه روزووصال دوست به عید(اضافه ی تشییعی)/تضاد: دوست ودشمن/. جناس زاید: امشب، شب. معنی: امشب به راستی شب مامثل روز روشن ودرخشان است؛زیراپراین شب برخلاف خواست دشمن به وصال دوست رسیده ایم وصال دوست مثل عیدنورانی است. ۲-نسیم صبح: نسیم سحرگاهی،بادصبا/نهکت:بوی خوش/لادن: نام صمغی است خوشبوی که ازگیاه عشقه حاصل میشود( گل وگیاه درادبیات منظوم فارسی). تجاهل المعارف: میان بادیهشت ونسیم صبح وبوی لادن وبوی دهان دوست مردداست. معنی:آیااین بادی که ازجانب بهشت وزیدن گرفته،نسیم صبح گاهی است؟! وآیااین بوی خوش دهان توست که به مشام می رسدیابوی لادن؟! ۳- تناسب:تن،جان، چشم ،سر،روان وتن. این بیت شاهدمثالی است برای آرایه ی«تتمیم» درعلم معانی وازموارداطناب است وناگفته پیداست که درچشم درسروروان درتن جای دارد. معنی: جسم وروانم که درسروجسم جای دارندوبی آنهازندگی دیدن ممکن نیست،هرگزازجسم ‌وجان توبرای من عزیزترنیست ۴-خاطر: دل/معلق:آویخته وابسته، گرفتارودربند(لغت نامه). کنایه: گردن به خدمت نهادن(اطاعت وفرمانبری کردن) آرایه یقلب: گردن وگوش، گوش ‌و. گردن معنی:تاذهن وخاطرمن دلبسته ی گوش وگردن توست،برای خدمت به تو تسلیم هستم وبه سخنانت گوش فرامیدهم. خوشه چین ۱۲/۶. کنایه: سایه برگرفتن(بی توجهی کردن)/ تشبیه مرکب:مصراع اول مشببه ومصراع دوم مشبه به. استعاره‌ی مرکب: بیت درمعنایی غیرازمعنای حقیقی خود،به قرینه ی ابیات دیگربه کاررفته است/تضاد: پادشاه،درویش/تناسب: خوشه چین، خرمن. معنی: ای پادشاه،به درویش عنایتی داشته باش؛زیراهرجاخرمنی وجودداشته باشد، ناچارخوشه چینی درکنارآن خواهدبود.

۶-فراخ: وسیع وگسترده،بزرگ/چشم سوزن:سوراخ سوزن. ایهام:دورازتو. ۱- درفراق ودوری تو. ۲- ازتودورباد/کنایه:تنگدلان(ملولان وافسردگان واندوهگینان). تشبیه مرکب: مصراع اول مشبه،مصراع دوم مشبه به/ آرایه ی تکرار:چشم/. تضاد: تنگ در«تنگدلان»بافراخ. معنی: دورازتوبساط گسترده ی گیتی برای من جای جولان نیست.آری،دنیادرنگاه غمگینان به اندازه ی سوراخ سوزن تنگ ‌وکوچک است. ۷-شوق:اشتیاق وآرزومندی/متعلق: درآویزنده. کنایه:دست متعلق به دامن بودن(محتاج بودن)/تناسب: دست،دامن. معنی:عاشق نمیتواندازنفوذعشق رهایی یابد،زیرابه هرکجاکه روی می آورد،دستانمقرون به شوق او به دامن معشوق آویخته است

۸-رقیب:۸/۹/بادبیزن:بادبزن/ شکر:نام یکیازمعشوقه های خسروپرویزاست،شیرین باآنکه علاقه ی مفرطی به خسروداشت، درمقابل هوس اومقاومت می کرد وخسروبرای تحریک حسادت شیرین به اصفهان رفت وبازنی پرآوازه ‌وجمیل،به نام شکراصفهانی ،ازدواج کردوشکردرمدت کوتاه زندگی خودباخسرواورافریفت وکام خسرورانیاورد(فرهنگ تلمیحات ذیل خسروپرویز). تلمیح:اشاره به داستان خسروشیرین/متناسب: شیرین،شکر/. ایهام:شیرین. ۱- معشوق به طورکلی۲- معشوق فرهاد. ایهام تناسب: بین«شیرین وشکر» درمعنای غیرمنظورشان با« مگس»/تشبیه مرکب: مصراع اول مشبه،مصراع دوم مشبه به. معنی: معشوق بدون نگهبان ازخانه بیرون نمی رود،زیراهمانطور که برای دفع مگس ازگردشگربادبزن لازم است،رقیب هم میتواندهوسبازان راازگردمعشوق براند

۹- دهل نوعی طبل ونقاره/ گاودهل زن، گاوی بودکه دهل نوازبرپشت آن دهل می کوفته است.مانندشترنقاره خانه که گوشش ازاین صداهاپراست ‌وهراسی ندارد. تشبیه مرکب: مصراع اول مشبه، مصراع دوم مشبه به/. تلمیح: اشاره به داستان گاودهل زن درکلیله ودمنه. معنی:ستمی که ازنگهبان معشوق به من می رسد وملامت هایی که مردم زمانه برمن روا می دارند آنچنان برمن بی تاثیراست که صدای دهل برای گاودهل زن

۱۰- بازپرنده ای است شکاری که درقدیم شاهان برای شکارازآن استفاده می کردند ‌وغالبا برروی دست ‌شانه ی خودجای می دادند،وشاهبازبازی باشدسفیدوبزرگ، این پرنده به رنگ های زردخرمایی یاخرمایی تیره وسفیدفام دیده می شود،ولی بیشترنوع سفیدرنگ آن رابدآن نام خوانند(لغت نامه)/ نشیمن:آشیانه. استعاره ی مصرحه:شاهباز(معشوق). معنی: بازهای شکاری شاه برای شاهبازی که دل سعدی رامنزل خویش ساخته، حسادت می ورزند، زیراآنهابربازومی نشینندواین شاهباز بردل. ۱۱-قلب رقیق:دل نازک ونرم مهربان/ حدیث:سخن، حکایت وماجرا/ آبگینه:شیشه/. مبین: پیداوآشکار. تشبیه مرکب:مصراع اول مشبه،مصراع دوم مشبه به. معنی: دل نازک چگونه می تواندداستان عشق رادرخود پنهان نگه دارد؟همان طورکه چیزی را که درشیشه پنهان کنی،کاملاآشکاراست وپوشیده نمی ماند،حدیث عشق هم ازپشت قلب رقیق،آشکارامشاهده می شود

با تشکر از همکار و دوست خوبم مهربانو طاهره طاهری 🙏

منبع : شرح غزلهای سعدی 

دکتر محمدرضا برزگر خالقی 

دکتر تورج عقدایی 

سعدی : به چه کار آیدت ز گُل طبقی ؟

از گلستان ِ ما بِبَر طبقی 

شاد و تندرست باشید .

آقایان یا خانم ها شایق و روفیا آیا گمان نمی کنید غزل سعدی عزیز را به فنا دادید؟

صرف نظر از اینکه این اعتقادات، درست یا نادرست باشند اما جایش اینجا نیست 

حداقل این سخن حافظ جان را مد نظر داشته باشیم

با خرابات نشینان ز کَرامات مَلاف

هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد