رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۷۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بسا کسا! که جوین نان همی نیابد سیر</p></div>
<div class="m2"><p>بسا کسا! که بره است و فرخشه بر خوانش</p></div></div>

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۸۹

شمارهٔ ۷۹

بسا کسا که جوین نان همی نیابد سیر
بسا کسا که بره است و فرخشه بر خوانش

هوش مصنوعی: شاعر به این نکته اشاره می‌کند که بسیاری از افراد ممکن است حتی به نان هم دسترسی نداشته باشند و گرسنه بمانند، در حالی که برخی دیگر به راحتی از نعمت‌ها و غذاهای خوشمزه بهره‌مند هستند. به عبارت دیگر، دنیای ما نابرابر است و برخی در سختی و کمبود، و برخی دیگر در فراوانی و آسایش زندگی می‌کنند.

شمارهٔ ۷۷

شمارهٔ ۷۸

هوش مصنوعی: افرادی هستند که حتی نان کافی برای سیر کردن خود پیدا نمی‌کنند و در عوض، کسانی هستند که با وجود داشتن امکانات و نعمت‌ها، همچنان به دنبال خوشبختی و خوشحالی می‌گردند.

بسا کسا! که جوین نان همی نیابد سیر

بسا کسا! که بره است و فرخشه بر خوانش

شمارهٔ ۷۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده