اوحدی » منطق‌العشاق » بخش ۶۶ - رسیدن نامهٔ عاشق به معشوق

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چو گوش ماهرخ پر شد ز زاری</p></div>
<div class="m2"><p>به جای آورد شرط دوستداری</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر آن بیچاره رحمت کرد و بخشود</p></div>
<div class="m2"><p>چه گوید کس؟ که جای مرحمت بود</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 5373 - اوحدی » منطق‌العشاق » بخش ۶۶ - رسیدن نامهٔ عاشق به معشوق

بخش ۶۷ - خلاصهٔ سخن

چو گوش ماهرخ پر شد ز زاری
به جای آورد شرط دوستداری
بر آن بیچاره رحمت کرد و بخشود
چه گوید کس که جای مرحمت بود

هوش مصنوعی: در این بیت، سخن از درد و زاری یک ماهرخ (دختر زیبا) است که هنگام شنیدن غم و اندوه دیگری، به شرط دوستی و محبت عمل کرده و رحمت و بخشش نشان می‌دهد. اینجا به اهمیت مهربانی و رحم در ارتباطات انسانی اشاره شده است؛ اینکه وقتی کسی نیازمند کمک است، باید مورد رحمت قرار گیرد، و هیچ‌کس نمی‌تواند درباره مهربانی سخن بگوید چون جای رحمت بر همه مشخص است.

بخش ۶۵ - فرد

بخش ۶۶ - رسیدن نامهٔ عاشق به معشوق

هوش مصنوعی: زمانی که گوش دختر زیبا از شنیدن ناله و گریه پر شد، او به جا آورد که چگونه باید وفاداری و محبت را نشان دهد.

چو گوش ماهرخ پر شد ز زاری

به جای آورد شرط دوستداری

هوش مصنوعی: به آن بیچاره محبت و بخشش کرد، چه کسی می‌تواند چیزی بگوید؟ زیرا در آن لحظه، جایی برای مهربانی و بخشش وجود داشت.

بر آن بیچاره رحمت کرد و بخشود

چه گوید کس؟ که جای مرحمت بود

بخش ۶۶ - رسیدن نامهٔ عاشق به معشوق

اطلاعات

برگردان به زبان ساده