اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۰۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>من دل زتو برنمی کنم فارغ باش</p></div>
<div class="m2"><p>در پای تو سر می فکنم فارغ باش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا در تنم از جان رمقی خواهد بود</p></div>
<div class="m2"><p>من بی تو یکی دم نزنم فارغ باش</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۲۸

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۳۰

شمارهٔ ۲۰۲

من دل زتو برنمی کنم فارغ باش
در پای تو سر می فکنم فارغ باش
تا در تنم از جان رمقی خواهد بود
من بی تو یکی دم نزنم فارغ باش

هوش مصنوعی: در این شعر شاعر به محبوبش می‌گوید که هرگز از او دل نمی‌کند و تا زمانی که جانی در بدن دارد، بدون او حتی یک لحظه هم زندگی نمی‌کند. او به محبوب اطمینان می‌دهد که فقط به خاطر او حاضر است همه چیز را فدای عشقش کند.

شمارهٔ ۲۰۰

شمارهٔ ۲۰۱

هوش مصنوعی: من از عشق تو جدا نمی‌شوم، پس بی‌خیال باش. من برای تو جان می‌سپارم و از این کار هم نگران نیستم.

من دل زتو برنمی کنم فارغ باش

در پای تو سر می فکنم فارغ باش

هوش مصنوعی: تا زمانی که در بدنم جانی باقی باشد، حتی یک لحظه بدون تو صحبت نخواهم کرد. نگران نباش.

تا در تنم از جان رمقی خواهد بود

من بی تو یکی دم نزنم فارغ باش

شمارهٔ ۲۰۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده