اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۲۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم</p></div>
<div class="m2"><p>دردی که زحد گذشت درمان چه کنم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خواهم که دلم به دیگری میل کند</p></div>
<div class="m2"><p>من خواهم و دل نخواهد ای جان چه کنم</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۵۴

شمارهٔ ۱۲۴

عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم
دردی که زحد گذشت درمان چه کنم
خواهم که دلم به دیگری میل کند
من خواهم و دل نخواهد ای جان چه کنم

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات احساسات عمیق عاشقانه و درد دل خود را بیان می‌کند. او از عشق خود که نه تنها برای خودش بلکه برای دیگران هم پنهان است، شکایت دارد و نمی‌داند چگونه با این حس عمیق و غیرقابل درمان کنار بیاید. همچنین، آرزو می‌کند که دلش به کسی دیگر تمایل پیدا کند، اما در عمق قلبش می‌داند که این خواسته محقق نخواهد شد و این موضوع او را به تردید و ناامیدی می‌کشاند.

شمارهٔ ۱۲۲

شمارهٔ ۱۲۳

هوش مصنوعی: عشق تو برای مردم عادی و خاص پنهان است، چه کاری باید بکنم با این دردی که از حد فراتر رفته و درمانی ندارد؟

عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم

دردی که زحد گذشت درمان چه کنم

هوش مصنوعی: می‌خواهم که دل من به کسی دیگر علاقه‌مند شود، ولی من این را می‌خواهم و دل چیزی نمی‌خواهد. حالا چه کار باید بکنم، ای جان؟

خواهم که دلم به دیگری میل کند

من خواهم و دل نخواهد ای جان چه کنم

شمارهٔ ۱۲۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده