اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۱۲ - التوبه

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر تو به سر راه خرد وانرسی</p></div>
<div class="m2"><p>در درد بمیری به مداوا نرسی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر شب گویی که توبه فردا بکنم</p></div>
<div class="m2"><p>توبه که کند گر تو به فردا نَرسی</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۱۴۲

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۸۰۲

شمارهٔ ۱۱۳ - الصّوم

گر تو به سر راه خرد وانرسی
در درد بمیری به مداوا نرسی
هر شب گویی که توبه فردا بکنم
توبه که کند گر تو به فردا نرسی

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به اهمیت خرد و آگاهی اشاره می‌کند. او می‌گوید اگر انسان به راه عقل و خرد قدم نگذارد، در مشکلات خود درمانی نخواهد داشت و ممکن است در درد و رنج بمیرد. همچنین، به بی‌فایده بودن توبه‌ی مکرر اشاره می‌کند، زیرا اگر فرصتی برای اصلاح و توبه در کار نباشد، نتیجه‌ای نخواهد داشت. به طور کلی، راهیابی به خودآگاهی و عمل در زمان حال، مهم‌تر از توبه‌های بی‌ثمر است.

شمارهٔ ۱۱۱ - التوبه

شمارهٔ ۱۱۲ - التوبه

هوش مصنوعی: اگر در مسیر عقل و wisdom قدم نگذاری و به آن توجه نکنید، در مشکلات و رنج‌ها می‌مانی و هیچ راه حلی برای بهبود وضعیتت نخواهی یافت.

گر تو به سر راه خرد وانرسی

در درد بمیری به مداوا نرسی

هوش مصنوعی: هر شب در دل تصمیم می‌گیرم که فردا توبه کنم، اما آیا واقعا می‌توانم توبه کنم اگر تو فردا به سراغ من نیایی؟

هر شب گویی که توبه فردا بکنم

توبه که کند گر تو به فردا نَرسی

شمارهٔ ۱۱۲ - التوبه

اطلاعات

برگردان به زبان ساده