عنصری » ابیات پراکندهٔ مثنویها » بحر خفیف » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>سر که یابد گسسته کیسنه را</p></div>
<div class="m2"><p>دور باشد بتاوه کرسنه را</p></div></div>

دیوان استاد عنصری بلخی به کوشش دکتر محمد دبیر سیاقی (با حواشی و تعلیقات و تراجم احوال و فهارس و لغت نامه و مقابله با نسخه های خطی و چاپی) - عنصری بلخی - تصویر ۴۳۵

شمارهٔ ۲

سر که یابد گسسته کیسنه را
دور باشد بتاوه کرسنه را

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی انسان به حقیقت و واقعیت دست پیدا کند، از مشکلات و مسائلی که او را دور می‌سازند، فاصله خواهد گرفت. به عبارت دیگر، درک و شناخت عمیق، فرد را از موانع و چالش‌ها دور می‌کند.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: زمانی که سر بر زمین با مشکل مواجه شود، دیگر حادثه‌ای نگران‌کننده برایش پیش نخواهد آمد.

سر که یابد گسسته کیسنه را

دور باشد بتاوه کرسنه را

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده