هوش مصنوعی: آه از آن معشوق زیبا و فریبنده‌ای که همواره با من در حال争 و جدل است.

هوش مصنوعی: دو زلف سیاه او مانند دو زاغ است که بر سرش نشسته‌اند و به طور جالبی به هم چسبیده‌اند.

هوش مصنوعی: دهانی دارم که همچون دانه نارنجی دو نیم شده، و در دل من از آن دانه، آتش و شعله‌ای وجود دارد.

هوش مصنوعی: من در نزد بزرگان مقامی بزرگ دارم، اما در برابر آن چشمی که خشم و کینه در آن است، بی‌ارزش و خوار هستم.

هوش مصنوعی: به یاد تو، گوارا و شیرین می‌شود، هرچند درونم پر است از درد و مشکل.

هوش مصنوعی: از شدت دلتنگی و دوری آن معشوق، چنان حالتی پیدا کرده‌ام که گویی به شدت در عشق او غرق شده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر به جان و دل من طمع کنی، من هم دل و جانت را خواهم گرفت.